Het broertje van een goede vriendin van mij én klasgenote ligt in het ziekenhuis, alweer. Hij lijdt aan CF -een taaislijmziekte- en zijn longinhoud was alweer gedaald, dit maal was het nog maar 65. Ik vind het zó zielig voor hem, maar ook voor mijn vriendin. Ze is echt heel verdrietig en ze is nu helemaal down van 'als ik het kon, zou ik zijn ziekte overnemen.' Ik vind het echt zielig voor ze en ik baal echt heel erg, omdat hij max. maar 40 kan worden en hij dat waarschijnlijk neit eens kan halen als het zo doorgaat =[
We can only learn to love by loving.