Na zo'n lange tijd is ze echt weg. Ze was geen familie, maar ze was een moeder van een goede vriend van mijn vader. Ik kende haar, en ze had een hersentumor. Ze was heel rustig over de dood. Ze zei; 'sterven doe je niet alleen.' En ze heeft helemaal gelijk, want ze heeft van ons allemaal een stukje meegenomen naar waar dan ook. Ik mis haar, mijn vader, moeder, zus, haar twee zonen en haar man ook. Alleen weet ik dat ze rustig was, geen pijn. Ze is gewoon zachtjes weggegaan, dit was haar tijd. Daar ben ik blij om. Heel blij.
[ bericht aangepast op 2 jan 2010 - 20:47 ]
You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?