Om te beginnen was ze 10 minuten tot een kwartier te laat. Toen iedereen uiteindelijk in de klas zat kwam ze binnen gelopen terwijl ze Bonjour liep en toen struikelde ze over de drempel. ='D
En toen vroeg ze: ''Oké, zitten jullie allemaal op dezelfde plek als normaal?'' Hoor je ons: ''Nee.'' Zij heel wanhopig: ''Ooooh nee.'' Hahaha, het was best sneu want ze was toen daarna zo onzeker.
Maar het was zo grappig.
(en als je me nu sneu vind omdat ik dat grappig vind houd je, je commentaar maar voor je.)
x'
Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.