Aurelia schreef:
(...)
Dank je, daar heb ik werk van gemaakt. En ditmaal goed.
Het vreemde is... ik ken die persoon niet zo goed en hij mij niet. Ik vind het zo raar dat hij met zijn probleem uitgerekend bij mij komt. Normaal is hij met mij wat aan het klooien enzo maar nu ineens zo serieus. Even dacht ik: is dit een geintje. Zo ja, dan vind ik het niet grappig? Goddank dat ik dat niet heb gezegd. Omdat ik dus geen hechte band met hem heb weet ik niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik kan dus niet op zijn karakter inspelen. Wat ik wel goed kan is het verkeerde zeggen in een situatie.
-scheldt zichzelf nogmaals uit-
Ik dacht ook, misschien is het om me te testen. Maar dat zei ik niet, want dan heeft die gene helemaal geen vertrouwen meer in je. En toen vroeg ze of ik iets wilde doen, en toen heb ik dat gedaan. Om te helpen.
Maar als je nog iets wilt weten, kom je dan via PB?