Ik ben begonnen aan een nieuw verhaal. En ik wil jullie alvast mee laten genieten van het eerste deel. De eerste delen zullen pas vanaf donderdag online komen aangezien ik examens heb.
het verhaal is in het begin heel onduidelijk, maar ik zal het toelichten. Het gaat over een meisje dat veel heeft meegemaakt. En komt door alles in een kliniek terecht en moet praten met zo arts. De gesprekken ga ik proberen te verweken in een mooie verhaal lijn.
‘Kan je mij het verhaal vanaf het begin vertellen ?’ ‘Natuurlijk zo als u wilt.’
Het begon iets minder als een jaar geleden. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Ik zat in de bus op weg naar de Dansacademie. Het was de dag van de audities.
‘Wat voor audities ?’ ‘audities voor een vervolgopleiding of een baan’ ‘oke ga verder’
Eenmaal aangekomen stond ik de dans te oefenen met wat andere meiden en mijn vriendinnen. Na enige tijd nog te hebben geoefend had iedereen er genoeg van. We hadden de muziek uitgezet en begonnen gezellig met elkaar te praten. ‘En zo gaat de ballet dans van C.’ ik stond op en draaide rondjes door de oefenzaal tot ik tegen een persoon aan knalde en ik belande op de grond. ‘kan je niet uitkijken lul ?’ kwaad keek ik de jongen aan tegen wie ik aangeknald was. Geschrokken stak de jongen zijn hand naar me uit, maar ik weigerde zijn hand en krabbelde overeind. ‘Tut mir leid, Ich hatte dich nicht gesehen.’
‘En dit was je eerste ontmoeting met Tom ?’ ‘Ja, iets om nooit te vergeten.’ ‘ow vertel.’
De jongen tegen wie ik aan was geknald een Duitse jongen. Ik had inmiddels ook al mijn excuses aangeboden voor mijn niet oplettende gedrag. ‘Weiβt du groβe zimmer ist ?’ Ik knikte ja. ‘du Nehmst die Tür und dann geradeaus.’ De jongen keek mijn dankbaar aan. En liep naar de deur maar voor hij de deur opende vroeg hij mij of ik ook ging optreden. Ik antwoordde met ja. ‘Dan mag ik hopen dat je niet je ballerina dansje gaat doen.’ En hij gaf mij een knipoog. Ik voelde dat ik moest blozen en ik draaide me snel om. De jongen liep de deur uit en ik liep richting mijn vriendinnen. Lachend keken ze mij aan. En ik schudde lachend met mijn hoofd nee. En dat moest beteken dat ik het eigenlijk helemaal niet grappig vond.
The writer's dream isn't always to write, sometimes, their dream is to live the stories that the create.