vandaag,28 februari heb ik mezelf belooft niet meer te huilen.
vandaag rond 10 uur zijn mijn tranen officieel opgehouden.
vraag me niet hoe ik mijn frustraties nu ga moeten uiten
zolang de pijn maar stopt die iedereen me aanheeft gedaan
een tijd geleden ben ik mezelf verloren
verloren aan jouw pijn
aan jouw problemen
vandaag heb jij jezelf weer eens bewezen
als 1 van het zwakke soort
de leugenachtige naïeve man
de zielige vrouw
de slimme vrouw die haar liefde in de verkeerde man heeft gestoken
mijn moeder,mijn stiefmoeder
2 van de sterkste vrouwen in mijn leven
zijn beide aan jouw bezweken
maar papa mij kun je niet meer breken
mijn tranen zul je niet meer zien
papa doe me een plezier en verdwijn uit mijn leven.
Could it be that if I would just Be, True Love, Peace and Communion would come Naturally?