Was het maar nooit gebeurd.
Was het maar nooit gebeurd dat ik boos op jou werd.
Was het maar nooit gebeurd.
Was het maar nooit gebeurd dat je wegliep.
Is het nou allemaal míjn schuld?
Het gevoel is zo.
Was dat gevoel maar nooit geweest.
Maar het is er wel.
Was het maar nooit gebeurd dat je wegreed met je scooter.
Was het maar nooit gebeurd.
Was het maar nooit gebeurd, met die gierende banden, die krijsende gil, en die ijskoude stilte.
Ik weet niet of ik het aankan.
Dat jij, mijn Ivo, weg bent.
Weg van de aarde.
Weg van alles.
Ik weet niet of ik nou boos op je moet zijn.
Het mág nooit zijn gebeurd!
Verdomme Ivo!
Ik praat in mijzelf, geef me alles van de schuld, zou ik dan ook maar weggaan?
Weggaan van de aarde.
Weg van alles.
Was het maar nooit gebeurd Ivo!
If you think something small cant make a difference, try sleeping with a mosquito in the room
