Wij hadden vervanging voor Frans.
Ik weet zelfs haar naam niet, enkel dat ik haar wit slobberkleedding volgeklad heb met de kostbare inkt van mijn vulpen en dat ik heel de les gebukt moest zitten zodat ik geen krijtjes op mijn hoofd zou krijgen.
We hebben een volle week krijtjes gespaard, en nu liggen ze weer door heel de klas.
En op het einde van de les, raakte een krijtje haar kont, kaatste het krijtje terug en belandde het 3 meter verderop in de klas.
Ja, we hadden de tijd van ons leven, zij mag nog eens terug komen!