Waarde Q-genoten,
Allereerst wil ik vooropstellen dat ik over het algemeen een vredelievend persoon ben. Vanuit huis uit heb ik altijd geleerd iedereen een eerlijke kans te geven en voorbij de vooroordelen te kijken die je over iemand kunt hebben. Als we iedereen met respect behandelen, ook al zijn we verschillend, dan zou de wereld daar een stukje mooier van worden.
Eens in een blauwe maan komt het echter voor dat een individu mijn pad kruist welke mij op iedere mogelijke wijze tegen de haren in weet te strijken. Iemand die, bewust of onbewust, moeiteloos het bloed onder mijn nagels vandaan haalt.
Zo iemand als de nieuwe vriend van mijn oma. En in dit topic doe ik jullie graag verslag van het leed dat Meneer Pedro heet.
Allereerst wil ik vooropstellen dat ik over het algemeen een vredelievend persoon ben. Vanuit huis uit heb ik altijd geleerd iedereen een eerlijke kans te geven en voorbij de vooroordelen te kijken die je over iemand kunt hebben. Als we iedereen met respect behandelen, ook al zijn we verschillend, dan zou de wereld daar een stukje mooier van worden.
Eens in een blauwe maan komt het echter voor dat een individu mijn pad kruist welke mij op iedere mogelijke wijze tegen de haren in weet te strijken. Iemand die, bewust of onbewust, moeiteloos het bloed onder mijn nagels vandaan haalt.
Zo iemand als de nieuwe vriend van mijn oma. En in dit topic doe ik jullie graag verslag van het leed dat Meneer Pedro heet.
Een stukje voorgeschiedenis: toen mijn oma 14 was, ~ 65 jaar geleden, waren zij en hij een stel. Die relatie heeft mijn oma toentertijd uitgemaakt omdat hij geen patatje mayo voor haar wilde kopen (een volledig legitieme reden om een punt achter een relatie te zetten, als je het mij vraagt). Mijn oma is vervolgens getrouwd met mijn opa, heeft mijn vader gekregen en nog een dertigtal jaren later kwam ik ter wereld, zoals die dingen gaan. Opa is uiteindelijk in 2009 overleden en sindsdien heeft oma geen nieuwe poging ondernomen om haar liefdesleven weer te doen oplaaien.
Tot twee jaar geleden. (**dramatische piano**)
Tot twee jaar geleden. (**dramatische piano**)
Meneer Pedro heeft altijd nog af en toe contact gehad met de zus van mijn oma omdat ze in hetzelfde dorp woonden. Twee jaar geleden dus had hij haar gevraagd of hij het telefoonnummer van mijn oma mocht krijgen, omdat hij haar graag nog eens zou bezoeken. Het leidde tot een date bij mijn oma thuis. Een spetterend succes! Eén en al nostalgie, herinneringen en gezelligheid. Wij waren als familie ontzettend blij voor oma, want we gunnen haar allemaal een nieuwe liefde in haar leven. En is dat niet schattig? 65 jaar later weer bij elkaar?
Maar... Maar!!! 👹MAAR!!!!!👹
Dat was voordat we hem ontmoetten.
Maar... Maar!!! 👹MAAR!!!!!👹
Dat was voordat we hem ontmoetten.
Het was tweede kerstdag, 2023. Meneer Pedro op visite in ons huisje, voor het eerst.
In de tussentijd hadden wij al wat lopen vissen naar zijn achtergrond. Het bleek dat hij rijk was. Enorm rijk. En hij was eigenlijk nog getrouwd met een andere vrouw die er met zijn beste vriend vandoor was gegaan maar niet van hém wilde scheiden want dan zou ze de helft van zijn fortuin moeten inleveren en dat wilde ze niet (ik besef me dat ik dit verhaal van slechts één kant heb gehoord, dus dit is gegarandeerd een gekleurd beeld van de werkelijkheid maar ik heb helaas geen reliable narrator tot mijn beschikking).
...Okay, dachten wij, erg benieuwd naar wat voor figuur er straks door de voordeur naar binnen zou komen wandelen.
In de tussentijd hadden wij al wat lopen vissen naar zijn achtergrond. Het bleek dat hij rijk was. Enorm rijk. En hij was eigenlijk nog getrouwd met een andere vrouw die er met zijn beste vriend vandoor was gegaan maar niet van hém wilde scheiden want dan zou ze de helft van zijn fortuin moeten inleveren en dat wilde ze niet (ik besef me dat ik dit verhaal van slechts één kant heb gehoord, dus dit is gegarandeerd een gekleurd beeld van de werkelijkheid maar ik heb helaas geen reliable narrator tot mijn beschikking).
...Okay, dachten wij, erg benieuwd naar wat voor figuur er straks door de voordeur naar binnen zou komen wandelen.
Het eerste dat me opviel aan zijn verschijning was zijn neus. En ik wil niemand neus-shamen, maar dit exemplaar is er eentje waar je gewoon niet omheen kunt. Groot, pokdalig, en paarsig, haast zwart van kleur. Een rasechte drankneus.
Daarnaast hing er een huidkwab onder aan zijn kin die met ieder woord dat hij sprak bewoog en mij deed denken aan een scrotum. Niet dat ik ooit een scrotum in levende lijve heb gezien, maar ik stel me zo voor dat dat is hoe het eruit ziet.
Afijn. Dapper stak ik mijn hand uit om hem hartelijk welkom te heten in onze familie, en ik herinner mij dat ik iets zei in de trand van, Wat ontzettend leuk om u eindelijk te ontmoeten! Kon me goed voorstellen dat de beste man wat zenuwachtig zou zijn om voor het eerst bij ons over de vloer te komen, en ik hoopte hem zo op zijn gemak te stellen.
Meneer Pedro keek me aan alsof ik een engel was. Dat was enigszins ongemakkelijk.
Erger was het feit dat ik schijnbaar als twee druppels water op mijn oma leek, van 65 jaar geleden. (Toen mijn oma dus 14 was. Ik was 23. Top.) Gedurende de kerstlunch kon het nauwelijks ergens anders over gaan dan mijn "snoetje", mijn "snuitje".
Daarnaast hing er een huidkwab onder aan zijn kin die met ieder woord dat hij sprak bewoog en mij deed denken aan een scrotum. Niet dat ik ooit een scrotum in levende lijve heb gezien, maar ik stel me zo voor dat dat is hoe het eruit ziet.
Afijn. Dapper stak ik mijn hand uit om hem hartelijk welkom te heten in onze familie, en ik herinner mij dat ik iets zei in de trand van, Wat ontzettend leuk om u eindelijk te ontmoeten! Kon me goed voorstellen dat de beste man wat zenuwachtig zou zijn om voor het eerst bij ons over de vloer te komen, en ik hoopte hem zo op zijn gemak te stellen.
Meneer Pedro keek me aan alsof ik een engel was. Dat was enigszins ongemakkelijk.
Erger was het feit dat ik schijnbaar als twee druppels water op mijn oma leek, van 65 jaar geleden. (Toen mijn oma dus 14 was. Ik was 23. Top.) Gedurende de kerstlunch kon het nauwelijks ergens anders over gaan dan mijn "snoetje", mijn "snuitje".
Voor mijn broertje had hij geen aandacht, maar voor mij des te meer. En als hij geen aandacht voor mij had, dan had hij aandacht voor zichzelf. En zijn bedrijf. En zijn boot. En zijn auto. En zijn huis. En zijn geld. En zijn alles.
Het was misschien grappig geweest om te zien, zo'n schoolvoorbeeld van narcisme, maar in werkelijkheid wisten we als gezin niet helemaal hoe we hiermee om moesten gaan. Meneer Pedro was... niet ons soort mens. Maar als oma gelukkig van hem werd, dan...?
Vreeeede op aaaaarde, klonk het in mijn hoofd terwijl ik me net zo hard vastklampte aan de kerstgedachte als aan de glimlach die van mijn gezicht dreigde te vallen.
Het was misschien grappig geweest om te zien, zo'n schoolvoorbeeld van narcisme, maar in werkelijkheid wisten we als gezin niet helemaal hoe we hiermee om moesten gaan. Meneer Pedro was... niet ons soort mens. Maar als oma gelukkig van hem werd, dan...?
Vreeeede op aaaaarde, klonk het in mijn hoofd terwijl ik me net zo hard vastklampte aan de kerstgedachte als aan de glimlach die van mijn gezicht dreigde te vallen.
Toen kwam het afscheid. Oh my, het afscheid. Ik omhelsde mijn oma om haar gedag te zeggen en keerde mij toen naar Meneer Pedro. Die pakte mijn hand vast en zei: "Draai eens een rondje."
Goedgelovig knipperde ik met mijn ogen en, denkend dat hij een pirouette wilde doen, draaide inderdaad voor zijn neus een rondje.
Halverwege besefte ik wat er gaande was.
Hij wilde naar mijn kont kijken.
Te verbouwereerd om er ook maar iets tegenin te brengen, stond ik daar maar terwijl hij zijn lippen op de rug van mijn hand drukte als afscheidskus.
Goedgelovig knipperde ik met mijn ogen en, denkend dat hij een pirouette wilde doen, draaide inderdaad voor zijn neus een rondje.
Halverwege besefte ik wat er gaande was.
Hij wilde naar mijn kont kijken.
Te verbouwereerd om er ook maar iets tegenin te brengen, stond ik daar maar terwijl hij zijn lippen op de rug van mijn hand drukte als afscheidskus.
Toen de storm eenmaal vertrokken was, kon de evaluatie van start. Wij waren alle vier in shock. Mijn broertje wilde hem graag "een pomper verkopen op die neus van hem", en ik voelde mij een natte droom van 65 jaar oud. Onze conclusie? Meneer Pedro had een R te veel in zijn naam.
Vrolijk kerstfeest...
En natuurlijk kan ik hem volledig psycho-analyseren, en natuurlijk is hij stikonzeker over zichzelf omdat zijn vrouw voor zijn beste vriend koos en weet ik veel wat voor trauma's die kerel allemaal met zich meedraagt. Narcisme is vaak te verklaren. Maar maakt dat het okay om je zo te gedragen? NEE. FUCK OFF, GORE VENT. Ik kon wel raden waar hij aan zou denken als hij die avond in z'n bed zou liggen, en dat was aan mij in m'n strakke jurkje. IEUWLLLLLL.
Vrolijk kerstfeest...
En natuurlijk kan ik hem volledig psycho-analyseren, en natuurlijk is hij stikonzeker over zichzelf omdat zijn vrouw voor zijn beste vriend koos en weet ik veel wat voor trauma's die kerel allemaal met zich meedraagt. Narcisme is vaak te verklaren. Maar maakt dat het okay om je zo te gedragen? NEE. FUCK OFF, GORE VENT. Ik kon wel raden waar hij aan zou denken als hij die avond in z'n bed zou liggen, en dat was aan mij in m'n strakke jurkje. IEUWLLLLLL.
Eén ding stond in ieder geval buiten kijf: Meneer Pedro ging mij niet meer op mijn hand kussen. Dus de eerstvolgende keer dat ik hem zag (ik geloof ergens met pasen weer eens), stond ik op scherp. Geen strakke jurkjes meer, maar een stoer leren jasje. Gepaste afstand, beleefd maar gereserveerd. Geen fratsen meer.
En toen hij weer afscheid wilde nemen en mijn hand weer naar zijn mond bewoog, trok ik mijn arm terug. "Dat is niet nodig," zei ik stellig.
Hij liet niet los.
Ik ook niet.
Het werd een intense staredown van een paar seconden waarin hij mijn hand weer probeerde te winnen en ik mijn hand maar terug bleef trekken. Er bestond op dat moment geen greintje twijfel in mij: dit ging NIET gebeuren.
Uiteindelijk dolf hij het onderspit en liet hij me gaan. Ik herinner me niet meer precies hoe hij exact reageerde, maar hij was deels een beetje gekrenkt in zijn trots, en deels toch wel een soort onder de indruk. Either way: hij was er niet aan gewend om "nee" te krijgen.
M'n moeder vond het eigenlijk net een beetje te ver gaan van mij, maar ik niet. Geen gore mannen meer die aan mij zitten. Ik was TROTS.
En toen hij weer afscheid wilde nemen en mijn hand weer naar zijn mond bewoog, trok ik mijn arm terug. "Dat is niet nodig," zei ik stellig.
Hij liet niet los.
Ik ook niet.
Het werd een intense staredown van een paar seconden waarin hij mijn hand weer probeerde te winnen en ik mijn hand maar terug bleef trekken. Er bestond op dat moment geen greintje twijfel in mij: dit ging NIET gebeuren.
Uiteindelijk dolf hij het onderspit en liet hij me gaan. Ik herinner me niet meer precies hoe hij exact reageerde, maar hij was deels een beetje gekrenkt in zijn trots, en deels toch wel een soort onder de indruk. Either way: hij was er niet aan gewend om "nee" te krijgen.
M'n moeder vond het eigenlijk net een beetje te ver gaan van mij, maar ik niet. Geen gore mannen meer die aan mij zitten. Ik was TROTS.
Dat heeft in ieder geval indruk gemaakt, want sindsdien heeft hij geen poging meer ondernomen om me op de hand te kussen. Mijn arme moeder helaas wel. Je ziet dus maar: fuck beleefdheid, geef je grenzen aan.
Even een samenvatting van de thee van de afgelopen twee jaar:
1. Meneer Pedro wil mijn oma op een auto trakteren, zijn familie wordt boos want dat is hun geld als hij komt te overlijden, dus dat plan gaat niet door.
2. M'n tante probeert oma in te laten zien dat ze gewoon gekocht wordt door die kerel. Oma ziet dat niet en ziet alleen maar aandacht en gezelligheid en vakantietjes.
3. Meneer Pedro geeft mijn oma een gift van 2000+ euro (de max wat je belastingvrij kunt schenken), zijn familie wordt boos en zijn vrouw bedreigt mijn oma via Whatsapp met rechtzaken en alles, dus oma raakt helemaal overstuur en maakt het geld weer terug over.
4. Mijn ouders gaan op visite bij Meneer Pedro. Hij heeft allemaal kunst van naakte vrouwen in zijn huis. Ieder z'n favoriete stijl, maar gewoon, ew.
5. Meneer Pedro en oma gaan samen op cruise en meerdere keren op vakantie in zijn huis in Spanje.
Wij zijn ook uitgenodigd.
Ik rol nog liever naakt door prikkeldraad.
EN DAN VANDAAG. VAN-DÁÁG!!
Ze kwamen vanmorgen. Mijn vader en ik stonden onder de overkapping oliebollen te bakken in afwachting van hun komst. Ik had wel veel zin om mijn lieve oma te zien, maar hij kon me gestolen worden. En dan óók nog eens MIJN oliebollen met hem delen?!?!?!? Dat hij zijn poedersuiker moge inhaleren en de rest van zijn gezicht net zo paars zal kleuren als z'n neus.
Mijn vader deed de deur open. Ik stond nog even moed te verzamelen.
Toen kwamen ze naar buiten. Ik begroette mijn oma hartelijk, want dat is gewoon een schat van een vrouw. Meneer Pedro bleef toch enigszins op afstand en leek wat onzeker (do i scare him? hell i hope i do). Ik stapte op hem af met uitgestoken hand en schudde die van hem. Hij staarde me weer aan alsof ik een geestverschijning was, een mirage uit het verleden. Awkwardddd...
Ik snelde terug naar mijn oliebollen, want die moesten uit de pan. Stond hij daar naar mij te kijken, van top tot teen even te inspecteren. En toen zei hij: "Je bent nog kleiner dan ik dacht."
Even een samenvatting van de thee van de afgelopen twee jaar:
1. Meneer Pedro wil mijn oma op een auto trakteren, zijn familie wordt boos want dat is hun geld als hij komt te overlijden, dus dat plan gaat niet door.
2. M'n tante probeert oma in te laten zien dat ze gewoon gekocht wordt door die kerel. Oma ziet dat niet en ziet alleen maar aandacht en gezelligheid en vakantietjes.
3. Meneer Pedro geeft mijn oma een gift van 2000+ euro (de max wat je belastingvrij kunt schenken), zijn familie wordt boos en zijn vrouw bedreigt mijn oma via Whatsapp met rechtzaken en alles, dus oma raakt helemaal overstuur en maakt het geld weer terug over.
4. Mijn ouders gaan op visite bij Meneer Pedro. Hij heeft allemaal kunst van naakte vrouwen in zijn huis. Ieder z'n favoriete stijl, maar gewoon, ew.
5. Meneer Pedro en oma gaan samen op cruise en meerdere keren op vakantie in zijn huis in Spanje.
Wij zijn ook uitgenodigd.
Ik rol nog liever naakt door prikkeldraad.
EN DAN VANDAAG. VAN-DÁÁG!!
Ze kwamen vanmorgen. Mijn vader en ik stonden onder de overkapping oliebollen te bakken in afwachting van hun komst. Ik had wel veel zin om mijn lieve oma te zien, maar hij kon me gestolen worden. En dan óók nog eens MIJN oliebollen met hem delen?!?!?!? Dat hij zijn poedersuiker moge inhaleren en de rest van zijn gezicht net zo paars zal kleuren als z'n neus.
Mijn vader deed de deur open. Ik stond nog even moed te verzamelen.
Toen kwamen ze naar buiten. Ik begroette mijn oma hartelijk, want dat is gewoon een schat van een vrouw. Meneer Pedro bleef toch enigszins op afstand en leek wat onzeker (do i scare him? hell i hope i do). Ik stapte op hem af met uitgestoken hand en schudde die van hem. Hij staarde me weer aan alsof ik een geestverschijning was, een mirage uit het verleden. Awkwardddd...
Ik snelde terug naar mijn oliebollen, want die moesten uit de pan. Stond hij daar naar mij te kijken, van top tot teen even te inspecteren. En toen zei hij: "Je bent nog kleiner dan ik dacht."
1. SIR, WHY THE FUCK DO YOU FEEL THE NEED TO SAY THAT?!?!?!?!
2. DENK ÜBERHAUPT NIET AAN MIJ, JIJ VIEZE VUILE GORE GEILE VENT
En mijn arme mams dan!! Die kwam net terug van pilates toen ze waren aangekomen, en die gaf, beleefd als ze is, gewoon de standaardkus, het mwah-geluid naast je wang.
Meneer Pedro: "Wat was jouw naam ook alweer? Christine?"
Mams: "Nee, Suzanne."
Meneer Pedro: "Oh, maar je kust wel lekker."
?!?!?!???!!!?!?!?!?!?!?!?
2. DENK ÜBERHAUPT NIET AAN MIJ, JIJ VIEZE VUILE GORE GEILE VENT
En mijn arme mams dan!! Die kwam net terug van pilates toen ze waren aangekomen, en die gaf, beleefd als ze is, gewoon de standaardkus, het mwah-geluid naast je wang.
Meneer Pedro: "Wat was jouw naam ook alweer? Christine?"
Mams: "Nee, Suzanne."
Meneer Pedro: "Oh, maar je kust wel lekker."
?!?!?!???!!!?!?!?!?!?!?!?
EN TOEN. EN TOEN zei mams, die dus van de pilates kwam: "Ik ga me snel even omkleden."
Meneer Pedro: "Moet ik je even helpen?"
💀💀💀💀💀
Want dat is niet normaal, right?! "Moet ik je even helpen" gewoon waar 1) mijn oma en 2) mijn vader bij zijn?? Disgusting old creep.
Meneer Pedro: "Moet ik je even helpen?"
💀💀💀💀💀
Want dat is niet normaal, right?! "Moet ik je even helpen" gewoon waar 1) mijn oma en 2) mijn vader bij zijn?? Disgusting old creep.
**schraapt keel**
Dus ja, waarde Q-genoten. Ik moest even mijn frustraties de ether in slingeren want holy shit, deze kerel maakt me echt agressief. Mijn oma wordt in maart 80 en viert dan een groot feest, dus wellicht heb ik dan weer nieuwe thee om te spillen. Voor nu: draai geen rondjes op commando, geef vervelende mannen een pomper op hun neus, en laat vooral niet over je heen lopen for the sake of beleefdheid <3
- Lo out
- Lo out
Dramatic
SPECS
gross
