• Ik wilde gewoon eens een topic openen om te vragen welk soort RPG's mensen hier eigenlijk missen, want ik vind het spijtig dat het wat dood is op vlak van RPG's. Het kriebelt ook een beetje om iets nieuws op te starten, maar de genres die ik tot nu toe heb geprobeerd, lijken niet aan te slaan. ):

    Share all thoughts, suggestions, and ideas!


    help

    RPG’s die lowkey zijn, met rollen die niet 3km lang zijn, waarbij interactie is tussen alle rollen, meer aandacht voor de verhaallijn dan aesthetics, een beetje zoals de Q. early days.
    Qua onderwerpen ben ik game voor vrijwel alles.

    (Ik ben overigens schuldig aan alle dingen die ik hierboven juist heb benoemd als niet prettig. 😂)


    Ik vond qua genres fantasie met weerwolven of vampieren eigenlijk ook altijd wel een vibe!! Ik zie dat ook steeds minder terug, maar zou daar zeker voor open staan (:


    let the fears you have fall away

    Eén van de dingen die ik heel prettig vond bij de RPG waar ik nog steeds (zij het af en toe) aan schrijf, is dat we inderdaad begonnen met vrij korte rollen: een paar uiterlijke kenmerken, een paar eigenschappen en gaan. Dat zorgde ervoor dat je als eerste heel snel kon beginnen met schrijven en het momentum van enthousiasme gaande kon houden en ten tweede kon je gaandeweg de personages eigenlijk gewoon zíen ontwikkelen in wie ze daadwerkelijk waren, en dat was heel vet.

    Oh, en ook geen minimum-woorden aantal. Een paar van onze beste posts waren snelle one-liners als antwoord, waardoor je minder herhaling hebt van situaties én je kan een "echte" dialoog voeren.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    lustforlife schreef:
    Ik vond qua genres fantasie met weerwolven of vampieren eigenlijk ook altijd wel een vibe!! Ik zie dat ook steeds minder terug, maar zou daar zeker voor open staan (:


    I made like three of those in the last year haha.

    Tbh ik vind het opvallend dat de RPG's waarvoor ik net moeite doe voor die zaken die jullie opnoemen (korter, geen woordenminimum, aandacht voor verhaallijn, stimulatie van interactie/relaties tussen alle personages) steeds blijven doodbloeden, of gewoonweg geen tractie krijgen. Joel/Bernouilli en ik hebben ergens afgelopen jaar een rpg opgestart die in feite voldeed aan al die vragen en er was uiteindelijk niemand die interesse had, which was kinda sad. Ik merk ook dat als ik zelf moeite doe om met iedereen te interageren en relaties uit te werken, ik van minstens de helft geen feedback/moeite terug krijg en dat is eeeeenorm frustrerend. Zelfs nu ik minder moeite doe dan vroeger (geen vvdd's/push voor activiteit; wat lakser zijn met posten/mensen te stalken lol) blijft die frustratie/teleurstelling terugkomen and I'm kinda trying to figure out why that is.

    Orrr maybe its just a me thing, thats very possible too 🙃.

    Thanks voor de reacties alvast 💛


    help

    Wat ook fijn is, is om een keer een dag/avond af te spreken die jullie met z'n allen even vrijhouden voor het schrijven en zodoende een avondje lekker knallen. Geeft een fijne, levendige start. Verder heb ik niet veel tips meer :')


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Merrin schreef:
    (...)

    I made like three of those in the last year haha.

    Tbh ik vind het opvallend dat de RPG's waarvoor ik net moeite doe voor die zaken die jullie opnoemen (korter, geen woordenminimum, aandacht voor verhaallijn, stimulatie van interactie/relaties tussen alle personages) steeds blijven doodbloeden, of gewoonweg geen tractie krijgen. Joel/Bernouilli en ik hebben ergens afgelopen jaar een rpg opgestart die in feite voldeed aan al die vragen en er was uiteindelijk niemand die interesse had, which was kinda sad. Ik merk ook dat als ik zelf moeite doe om met iedereen te interageren en relaties uit te werken, ik van minstens de helft geen feedback/moeite terug krijg en dat is eeeeenorm frustrerend. Zelfs nu ik minder moeite doe dan vroeger (geen vvdd's/push voor activiteit; wat lakser zijn met posten/mensen te stalken lol) blijft die frustratie/teleurstelling terugkomen and I'm kinda trying to figure out why that is.

    Orrr maybe its just a me thing, thats very possible too 🙃.

    Thanks voor de reacties alvast 💛


    Ik ben pas sinds zeer kort weer actief op Q. dus geen kans gehad om mee te doen helaas!

    Nu middenin het ‘we hebben een huis gekocht en daar moet giga veel shit voor geregeld worden’ dus ook weinig tijd.

    Vroeger (echt 10+ jaar terug) schreef ik regelmatig posts op m’n telefoon, dat weet ik nog. Geen fancy opmaak, maar gewoon schrijven. Goals.


    Ik mis fantasy RPG's. And medieval ones. Royal vibes. The court life.

    Maar niemand lijkt daar heel erg zin in te hebben. 🙃


    [ I will always love you ]

    In principe ben ik voor veel ideeen wel te porren! Het ligt voor mij meer bij de “regels” van een RPG of hoe er met bepaalde dingen wordt omgegaan.

    Zoals al genoemd is, is het ook fijn als er geen woorden aantal minimum is.
    Waar ik zelf wel minder mee heb is dat er een relatie moet zijn tussen alle personages. Soms klikken personages gewoon niet of staan ze neutraal tegen over elkaar. Dat moet imo ook prima kunnen, anders voelt het voor mij geforceerd en als een verplichting, wat gelijk al wat van de fun wegneemt.
    Net als dat er soms heel erg gefocust wordt op de “logica” van dingen in een rpg qua verhaallijn of relaties. Ik weet niet goed hoe ik dit moet uitleggen, maar vind het iig verder de creatieve vrijheid wegnemen.
    Plus vragen als “willen mensen hier nog wel mee verder?” Als er een week/twee weken oid niet gepost is, ga ik ook heel bad op. Life happens, het kan gewoon wat langer duren soms. Als een tegenspeler niet wilt wachten, helemaal prima. Als die wel wilt wachten, ook helemaal prima. Maar dit ook wel in balans, want als je al lang wacht en je krijgt geen reactie (na gevraagd te hebben wanneer iemand kan schrijven), ga gewoon lekker door. En hoe lullig het ook klinkt – ook dat mensen soms door blijven schrijven terwijl ze eigenlijk geen inspiratie hebben (en dit gezegd hebben ook), maar dan wel mee blijven doen/de char behouden, helpt imo ook niet.
    Ook schrijft niet iedereen even snel, wat ook helemaal prima is. Soms is een skip echter ook gewoon klaar en word er gewacht op mensen die een scène willen afronden, maar hiermee vind ik eerlijk gezegd ook dat dit de bevordering van het verhaal tegenhoudt en als dan soms een scène afgekapt wordt tsja, dat is dan maar zo.


    baby, let's get messy, let's get all the way undone

    @merrin

    Ohhh ik heb er denk ik maar één meegekregen daarvan dan!

    Bedacht me opeens nog iets, namelijk dat het plot om een rpg heen voor mij ook erg belangrijk is! Het is fijn om ergens heen te schrijven met z’n allen en een soort lange termijn visie voor je char te kunnen zien in the bigger picture van een verhaal! 🥰


    let the fears you have fall away

    Ook ik merk de laatste tijd dat ik het lastig vind als een RPG te perfect moet zijn. Personages aanmaken met lange beschrijvingen, enorm veel relaties van tevoren afspreken – dat voelt soms als een drempel. Zeker omdat ik het stiekem lastig vind om anderen daarover te benaderen, ik ben best verlegen wat dat betreft :’)

    Daarnaast lijkt het soms alsof elke reactie lang en uitgebreid moet zijn, terwijl je gewoon een dialoog voert en er niet altijd veel te schrijven is. In mijn ogen is een antwoord geven en laten zien wat je personage denkt soms al meer dan genoeg. Kortere reacties zouden geen taboe moeten zijn – die kunnen juist zorgen voor een betere flow in een RPG. Dan is het ook makkelijker voor iemand die misschien minder tijd heeft om toch die reactie te plaatsen.

    Natuurlijk kan een RPG ook dan doodbloeden. Daarom denk ik dat er ook soepeler omgegaan mag worden met het idee van een ‘scene skip’, zoals hierboven ook al werd genoemd. Het is logisch dat mensen soms wat minder tijd hebben. Maar als iemand echt lang stil blijft, vind ik dat de tegenspeler ook de mogelijkheid moet hebben om zijn of haar personage weer vrij te schrijven. De afwezige speler kan dan, als die weer mee wil doen, later weer instromen. Dat kan eventueel in overleg.

    Ik denk dat het veel helpt om te voorkomen dat een RPG vastloopt of zijn energie verliest als een scène te lang blijft hangen.

    Tegelijk blijft het natuurlijk lastig. In RPG’s zullen er altijd mensen zijn die op een gegeven moment afhaken of hun enthousiasme verliezen.

    Zelf houd ik trouwens erg van thriller, actie, mysterie en drama – in brede zin allemaal erg leuk om mee te werken!


    "She would've made such a lovely bride, what a shame she's fucked in the head, " they said

    De RPG van mijn dromen lijkt - vermoed ik - op een goedlopende ORPG. Ik vind het juist fijn als anderen hun personages uitgebreid uitwerken (juist vooral als je daarin duidelijk kunt lezen hoe hun verleden ze gevormd heeft!) zonder het een random werkje van onsamenhangende feiten te maken en ik zou kortere posts zoals hierboven door @Leodh benoemd wordt ook prettig vinden in een RPG. Dat houdt het dynamisch en maakt dat je snel kunt schakelen. Voor mij is kwantiteit niet per se kwaliteit, en ik zorg (voor zover ik dat zelf kan beoordelen) er altijd voor dat degene met wie ik schrijf genoeg heeft om mee te werken.

    Idealiter zou je dan ook bij personages (of een concept daarvoor) ook kijken of bespreken wat een eventueel personage toevoegt aan een verhaallijn, en wat voor mogelijkheden dat biedt. Ook om te voorkomen dat er al dan niet expres overlap in personages ontstaat.

    Ik heb ook gemerkt dat het (voor mij) belangrijk is dat er voldoende personages in een (O)RPG bestaan die stelling durven te nemen, met name als er conflicten in de setting zijn verwerkt. Überhaupt is het fijn als er uitgesproken personages zijn. Ik heb namelijk in een paar verhalen die om conflict draaiden gemerkt dat als er te veel personages zijn die geen gevolgen ondervinden van hun keuzes of van wie de verhaallijnen voornamelijk betrekking hadden op interpersoonlijk drama dat doorgaans losstond van de conflictsituatie of setting dat de setting en daardoor het verhaal soms ook betekenisloos kan voelen, en dat is zonde. Dat is misschien niet voor iedereen, maar ik wil in een RPG graag dat verhaallijnen actief verweven zijn met de setting. Drama en conflict hoort voor mij voort te komen uit de combinatie van het personage met de setting. In dat opzicht bestaat mijn gedroomde RPG uit personages die keuzes durven te maken, die niet door iedereen aardig gevonden hoeven te worden én dat de setting actief gebruikt wordt in het schrijven.

    Ik vind niet dat personages met alle andere personages een uitgebreide backstory hoeven te hebben, maar ik vind het zelf wel belangrijk om dat per persoon te bespreken en daar enigszins meegaand in te zijn. Ik heb gemerkt dat als relaties zeer ongelijk verdeeld zijn, dat vaak geen goed begin is. Verder vind ik het júíst leuk in een RPG als relaties verweven met elkaar raken: wat betekent de band tussen A en B voor de band tussen A en C?

    Tot slot: wat ik voor mijn eigen schrijfplezier cruciaal vind is dat er onderwerpen en met name thematiek in voorkomen die me tot de verbeelding spreken. Als het een RPG is waar een groot conflict aan ten grondslag ligt, verken ik in mijn schrijven graag meerdere facetten van zo'n thema, en die haken (voor mij) dan vaak in op thema's als moraliteit, rechtvaardigheid, wat het betekent om mens te zijn in een bepaalde tijd of situatie, waar verantwoordelijkheid begint en eindigt. Dat soort verhalen vergt, denk ik, wel veel en goed overleg en een sterk plot.

    Het genre maakt me daarin eigenlijk veel minder uit. Ik ben alleen niet echt iemand die graag over fantasy schrijft of over schoolsituaties of tieners (Harry Potter being the one and only exception). Hoog op mijn verlanglijstje om te schrijven staan in ieder geval nog een setting rondom Detroit: Become Human, dark academia en een mysterie.


    Omnia mutantur, nihil interit

    Goed dat hier een gesprek over gaande is! Mijn droom-RPG zou een Red Dead Redemption of slasher summer camp RPG zijn (maar heb momenteel niet de tijd om dat uit te werken).

    Waar ik in RPGs op Q snel tegenaan loop, is dat ik het gevoel heb dat het “systeem” dat we hier hanteren heel stijf is. Je kiest aan het begin met wie je een scène start, en vervolgens sta je maanden (tot de volgende skip) met diegene. Als je geluk hebt, wordt het een leuke scène. Als je pech hebt voel je elkaar of elkaars personage niet helemaal aan, is de setting of situatie in de scène niet helemaal engaging genoeg of reageert je schrijfpartner niet meer. Dat zorgt voor mij voor een enorme drop in motivatie (en denk voor anderen ook) waardoor een rpg doorbloedt.

    Ik zou graag meer movement/dynamiek willen in RPGs (waar we in the Hunger Games RPG nu mee gaan experimenteren, dus excited for that!), aka: mensen die bij elkaar de scène in kunnen lopen, snellere wisselingen, meer leven, en een RPG meer zien als 1 groot speelveld ipv vaste 1 op 1 scènes.


    hodie mecum eris in paradiso

    Moriendi schreef:
    Goed dat hier een gesprek over gaande is! Mijn droom-RPG zou een Red Dead Redemption of slasher summer camp RPG zijn (maar heb momenteel niet de tijd om dat uit te werken).

    Waar ik in RPGs op Q snel tegenaan loop, is dat ik het gevoel heb dat het “systeem” dat we hier hanteren heel stijf is. Je kiest aan het begin met wie je een scène start, en vervolgens sta je maanden (tot de volgende skip) met diegene. Als je geluk hebt, wordt het een leuke scène. Als je pech hebt voel je elkaar of elkaars personage niet helemaal aan, is de setting of situatie in de scène niet helemaal engaging genoeg of reageert je schrijfpartner niet meer. Dat zorgt voor mij voor een enorme drop in motivatie (en denk voor anderen ook) waardoor een rpg doorbloedt.

    Ik zou graag meer movement/dynamiek willen in RPGs (waar we in the Hunger Games RPG nu mee gaan experimenteren, dus excited for that!), aka: mensen die bij elkaar de scène in kunnen lopen, snellere wisselingen, meer leven, en een RPG meer zien als 1 groot speelveld ipv vaste 1 op 1 scènes.


    Dat laatste is net ook wat ik leuk vind en graag probeer te promoten, maar mensen blijven precies heel erg teruggetrokken daarin? Niet om mezelf even op een podium te zetten, maar ik vraag me oprecht af wat er dan nog van RPG-starters verwacht wordt/bij wie de verantwoordelijkheid moet liggen om activiteit te faciliteren of whatever.

    Denk idd dat de Q RPG scene nogal vastgeroest zit, maar zelfs mensen die zeggen dat ze daar verandering in willen lijken niet overtuigbaar om er echt moeite in te stoppen and that makes me sadder than it should :')


    help

    Anyway, ik heb ergens wel zin om er eentje op te starten (though not alone), maar ik heb geen inspiratie voor settings en thema's )':

    [ bericht aangepast op 30 juni 2025 - 14:26 ]


    help