• Tutti insieme

    1987. Een groepje laatstejaarsstudenten, van de Britse M. Badgely's School For Troubled Youth, reist af naar een pittoresk dorpje in Italië.
    Daar zullen ze verblijven in het landhuis van de voormalige school-psycholoog en zijn drie kinderen. De reis zelf is gratis, maar er wordt wel van hen verwacht dat met de telgen van het gastgezin mee gaan werken om hun kost en inwoon te verdienen.
    De bedoeling van dit project is om de jongeren, die wellicht kleinere slaagkansen op de arbeidsmarkt zullen hebben, een kans te geven reeds ervaring - in een iet of wat gecontroleerde omgeving- op te doen, te ontdekken wat ze leuk vinden en de waarde van geld te leren kennen.
    Natuurlijk zijn er ook voldoende momenten voorzien waar ontspanning voorop komt. De jongeren zullen uitgebreid de kans krijgen op avontuur te gaan in natuurrijke omgeving van het landgoed en dorp.

    De school biedt ook een uniek programma aan waarbij jongeren die in principe al een diploma moeten hebben, maar omwille van hun situatie hun middelbare opleiding niet af konden maken, een tweede kans krijgen. Zij laten dus ook jongvolwassenen toe de lessen bij te wonen en examens af te leggen. Hierdoor ligt de toegelaten maximumleeftijd iets hoger dan bij het standaard high school RPG.

    Wat het werk betreft zullen ze doorschuiven in een beurtrollensysteem; de ene dag gaan Lucy, Madeline en Tommy met Ana Lucia fruit plukken, terwijl Casey, Jack en Brandon in de gelateria gaan helpen, etc.
    De groepssamenstelling zal telkens wisselen waardoor iedereen de kans krijg met iedereen te spelen.


    Rollen:
    Kids van het gast-gezin:
    • Giuseppe Valerio Pritchard • 19 • Odd jobs • Raccoon
    • Ana Lucia Pritchard • 17 • Fruitplukker • Marquesita

    Studenten:
    • Isla Rose Turner • V • 19 • wees • Venatrix
    • Charlie "Clyde" Carson Amber • M • 20 • bipolar disorder • Loomis
    • Casey Donahue • M • 19 • syndroom van Gilles de la Tourette • Marquesita
    • Solomon Asher Aitkin • M • 19 • social induced panic attacks • Venustic
    • Sadie Daiyu Li • V • 20 • conduction aphasia • Conversee
    • Jules Thompson • V • 18 • caught dealing soft drugs • Chocolatier



    • De huisregels van Quizlet zijn van toepassing
    • Bij voorkeur minstens één maal per week reageren, bij afwezigheid graag een seintje
    • Er wordt geschreven in het Nederlands
    • Laten we geen ruzie maken over zaken die op normale manier kunnen besproken worden.
    • OOC in het praattopic
    • Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om.
    • Niemand is perfect; ook personages hebben fouten (zeker in deze context)
    • HAVE FUN

    [ bericht aangepast op 1 sep 2021 - 19:40 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    START:
    Het is zaterdagavond, rond 17u. De studenten van M.Badgely komen per trein op hun eindbestemming aan, waar ze door het gastgezin opgewacht worden.
    In het huis kunnen ze dadelijk meteen de voeten onder tafel schuiven voor een heerlijk avondmaal, waarna ze nog een uitgebreide rondleiding krijgen en de kans krijgen om de Pritchards te leren kennen.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Mon topicsss


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    MT


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    hereee


    Unfamiliar, rare, strange and yet marvelous.

    MT


    How far is far


    GIUSEPPE VALERIO PRITCHARD

    The helping hand - Just arrived at the trainstation with his lil sis




    "Miarda!" vloekte ik binnensmonds terwijl ik plankgas gaf op mijn gammele scooter. Ik had vader nog gezegd dat hij een busje had moeten huren voor alle nieuwe kids die so meteen aan zouden stranden op het station van ons kleine dorpje. Paps had toch koppig gebleven, me verzekerd dat hij ze allemaal wel in zijn kleine volkswagen zou krijgen. Erbij vergetend dat Nalu en ik er ook moesten staan en we niet 1 of 2 maar wel liefst een 7tal kids veilig bij ons huisje moesten zien te krijgen.
    Er kwam een tegenligger redelijk snel op me afgezoemd in het smalle straatje, waardoor ik snel moest uitwijken "Cos'hai che non va! Sto guidando qui impara a guidare idiota! * Schreeuwde ik hem nog na, waarna ik hoopte dat mijn brommer het niet ging begeven. Biddend tot de grote man hierboven in de scooter hemel geraakte ik toch heelhuids aan, mijn scooter liet ik half geparkeerd staan, wetende dat niemand het oude ding zou stelen en daarna snelde ik naar het perron waar ik Paps en Nalu al zag staan. " Al uitgevogeld hoe we ze meekrijgen?" vroeg ik de twee met een blik van 'I told you so' Ik trok mijn vesleten jeans jasje wat rechter en wiebelde wat ongeduldig op mijn benen. Dit ging nog zo'n soep worden.




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Casey Donahue



    19 • Student/Tourettes syndrome • trein

    Gedurende het langste gedeelte van de rit had Casey zich weten te focussen op zijn schetsblok. Hoewel hij aanvankelijk niet geweten had wat hij precies wilde tekenen en gewoon wat willekeurige kronkels op zijn papier had gezet was hij geïnspireerd geraakt door de vele idyllische landschappen die door de raampjes van de trein te zien waren. Ondertussen had hij met behulp van zijn pastelkrijtjes een knap plaatje weten te tekenen waarmee hij ook zelf behoorlijk tevreden was.
    Het probleem daarmee echter was dat zijn aandacht begon af te dwalen en hij in de gaten had gekregen dat ze hun eindstation naderden. Daarmee nam ook een bepaalde nervositeit toe, die zich altijd aan hem opdrong wanneer hij nieuwe mensen zou ontmoeten. Helaas betekende dat net zo goed dat zijn tics uit de roes die het tekenen met zich mee had gebracht nu werden wakker geschud.
    "Klop erop." Hij flapte er uit wat hij zou gaan doen, een luttele seconde voor hij het daadwerkelijk uitvoerde. Geheel tegen zijn wil, maar niet in staat de impuls te bedwingen, liet hij zijn volle vuist op zijn schetsblok neerkomen. Een diepe zucht rolde over zijn lippen terwijl hij de schade in zich opnam. Op zijn tekening stonden nu enkele serieuze vegen waarvan hij niet ogenblikkelijk wist hoe hij ze nog zou kunnen herstellen.
    Zijn handen klemden zich stevig om de papieren die tot nu toe op het tafeltje voor zich gelegen hadden, hopend de volgende dwanghandeling die hij voelde aankomen nog te kunnen onderdrukken. Het enige wat hij hier echter mee bereikte is dat hij enkel bewuster werd van de prikkel en deze met elke verstrijkende seconde moeilijker tegen te houden viel.
    "Huppakee!"
    In één beweging zorgde hij ervoor dat zijn tekenblok door de lucht kwam te vliegen. De losse bladeren en schetsen die hij er tussen bewaarde dwarrelden hierdoor langzaam naar beneden, verspreid over het hele gangpad.
    "Godverdomme!" gromde de student, uit pure frustratie, alvorens hij van zijn stoel af schoof en begon met het oprapen van zijn gevallen tekeningen.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Ana Lucia Pritchard

    Hoewel zijzelf en Giuseppe hun uiterste bed gedaan hadden hun vader ervan ter overtuigen dat niet alle studenten in hun oude wagen zouden passen waren ze er niet in geslaagd. Ook nu nog, op het perron trachtte de jongste van het gezin de man te laten in zien dat het een onmogelijke puzzel was.
    "Papa, vertel me dan hoe je het voor elkaar wilt krijgen? Er komen zes leerlingen, en er kunnen maar vijf personen in de auto," discussieerde de jongedame zonder zich uit het lood te laten slaan - een familietrekje.
    "Nalu, het is me de afgelopen drie jaar ook gelukt," opperde de man koppig.
    "Toen waren er slechts vier studenten en kon ik nog bij Peppe achterop de scooter - toen was dat ding ook nog wat degelijk, als we dat nu proberen valt hij gegarandeerd ter plekke uit elkaar. Je vergeet dat ze ook elk een koffer bij zich zullen hebben. Kunnen we niet gewo-"
    "Best, best," onderbrak vader Pritchard haar laatste argument. "Ik neem vier leerlingen mee, neem jij met de overige twee een taxi. En nu wil ik er niets meer over horen." Met een knikje maakte hij duidelijk dat hij het meende en hoewel Ana Lucia niet zomaar alles slikte wist ze perfect wanneer ze tegen haar vaders grenzen aan liep en die zou ze niet snel overschrijden. Niet alleen omdat het niet geheel in haar karakter lag, maar ook omdat ze het het niet waar vond haar vader van streek te krijgen.
    "Dank je, pappie," glimlachte ze hem zoetjes toe, waarna ze op haar tenen ging staan en hem een kus op de wang drukte.
    Zo'n minuutje later kwam ook haar broer bij hen op het perron staan, terwijl in de verte de trein al aan kwam boemelen. Hij was bijna net zo gammel als de bromfiets van Giuseppe.
    " Al uitgevogeld hoe we ze meekrijgen?" vroeg deze ondertussen.
    "Nalu neemt met twee leerlingen een taxi terug naar huis," deelde hun vader droogjes mee, alsof ze er geen oneindige discussies over gevoerd hadden en dit al van bij het begin af aan het plan was. De professor krabde een keer in zijn dunnende haarbos en wierp een glans op horloge.
    Ana Lucia kon het niet laten haar tong uit te steken naar haar broertje.
    "Ja Vali, ik neem gewoon een taxi," gooide ze nog wat olie op het vuur. "Verbaast me dat jij daar niet op gekomen bent." Waarschijnlijk had hij het slechts zo'n honderd keer voorgesteld, maar hij had gewoon het nadeel dat hij niet papa's kleine meisje was. Nalu wist echter dat ook Peppe's lontje een einde had, en ze besloot op te houden met haar geplaag voor die bereikt was.
    Langzaam schoof ze wat dichter naar hem toe, waarna ze haar armen om zijn middel sloot.
    "Ik ben blij dat je gebleven bent," fluisterde ze hem toe, stil genoeg zodat hun vader het niet horen kon. Het voelde altijd vreemd om terug te keren naar het perron waar ze een aantal jaar geleden haar broer overtuigd had niet van huis weg te lopen, bij haar te blijven.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.