RPG The Hungergames 26 [0] - Praattopics

Zilver is de dochter van een winnaar, het jaar daarvoor is haar broer tijdens de spelen gestorven. Haar vader heeft, omdat hij bekend werd met zijn speer, zijn achternaam in Speerder laten veranderen. In het begin twijfelt Zilver of ze wel kan moorden, maar gelukkig blijkt ze inderdaad een arogante, gewetenloze beroepstribuut te zijnxD
Ze is 17 jaar, normaal zou ze wachten tot ze 18 was, maar omdat haar broer verloor, wil haar vader dat ze nu al gaat vechten. Haar districtaandenken is een spiegeltje waarvan ze zegt dat ze het van haar broer kreeg. Dat is niet waar, ze wil er gewoon een emotionele lading aan geven zodat het goedgekeurd wordt. Zo kan ze ongemerkt achter zich kijken, een voordeel dat de spelmakers over het hoofd hebben gezien.

Naam:
Casio Babylon. Het liefst wordt hij bij zijn achternaam genoemd gezien hij het beter vindt klinken. (En hij vindt de bijnaam "Baby" grappig)
Hij heeft geen familie meer en dus voelt het gebruik van enkel zijn achternaam ook niet bizar aan.

Leeftijd:
14.

Jongen/ meisje + district:
Jongen, District 3.

Uiterlijk:
Baby ziet er vrij meisjesachtig uit en wordt de helft van de tijd ook verkeerd aangesproken. Hij vindt dit ietwat irritant, maar niet erg genoeg om zijn uiterlijk te veranderen.
Hij heeft stijl zwart haar tot iets boven zijn schouders, een pony die zijn wenkbrauwen verbergt, en vaak draagt hij zijn haar in twee staartjes. (Hij weet dat dit niet helpt met als man erkent te worden, maar nogmaals, hij vindt het niet erg genoeg om het te veranderen)
Zijn ogen zijn monolid en bruin. Zijn neus is redelijk klein en zijn lippen smal. Hij is vrij bleek van te weinig zonlicht, en tenger gebouwd. Zijn smalle bouw is wat verergerd door ondervoeding en te grote kleding.
Hij is ongeveer 1,48 m en moet, technisch gezien, nog behoorlijk wat groeien - maar wegens zijn voedseltekort is het maar de vraag of dit nog zal gebeuren.
Door de meeste mensen wordt hij eerder richting de 12 of 13 jaar geschat. Hij heeft duidelijk een oost Aziatische afkomst.

Familie + belangrijke dingen over zijn leven:
Baby hoort, officieel gezien, niet in District 3 thuis. Hij is een kind dat opgeleid wordt voor detective werk in een weeshuis dat in District 3 staat, maar door het Capitool is opgericht. Alleen bijzonder intelligente kinderen worden hier opgenomen, en de beveiliging is er dan ook streng.
Wat er precies omgaat in het weeshuis is geheim voor de rest van het District, en ook onbekend bij de locale vredebewakers. Het feit dat Baby getrokken is, is één groot misverstand.
Baby heeft het grootste deel van zijn leven binnen op een zolder doorgebracht. De enige mensen die hij echt kent zijn enkele mede weeskinderen, en zijn leraren. Baby heeft nooit enige emotionele connectie gevormd met anderen in zijn leven, en hoe sociale interactie precies werkt weet hij ook niet in de praktijk. Hij is behoorlijk verwend en niet gewend voor zichzelf te moeten zorgen.
De kennis waar hij het meeste contact mee had was een meisje dat bekend stond als Niobe, wie waarschijnlijk het dichtste in de buurt kwam van vrienden - al was dat niet volledig mogelijk wegens de eeuwige competitie tussen leeftijdsgenoten.

Talenten + zwaktes + karakter:
Op fysiek level is Baby waardeloos. Het zou leuk zijn om dit anders te brengen, maar het is waar. Hij heeft geen conditie, geen kracht - het enige fysieke ding dat hij kan is zwemmen, maar ook daar is hij slecht in. In directe combat kun je niet op hem rekenen, de enige kans die hij heeft is om zich te verstoppen. Hij is van nature wat behendiger dan leeftijdsgenoten, maar dit betekent niet dat hij weet hoe hij dat moet inzetten.
Een ander probleem is dat hij nooit verwacht had om ooit in de Spelen te belanden. Hij is niet heel goed in zich aanpassen aan dit feit en verwacht nog steeds dat hij gered zal worden door zijn weeshuis.
Ook is hij gemakkelijk overprikkelt door veel indrukken.

Wel is hij al erg jong blootgesteld aan extreme gevallen van geweld, manipulatie en criminaliteit - niet doormiddel van de Spelen, maar vanwege zijn school. Hij heeft precies geleerd hoe je uit moet vinden wie er schuldig is van misdaad, wat er dodelijk is, en in theorie, hoe je iemand kan vermoorden. Dit hoorde bij zijn lessen: zijn taak zou immers worden om misdaad te bestrijden en één van de beste detectives van Panem te worden.
Baby is belachelijk slim en creatief. Hij is goed in buiten de box te denken, maar ook in regels tot zijn belangstelling te gebruiken. Hij is strategisch en heeft veel kennis. In theorie weet hij een hoop: hij weet welke planten er giftig zijn en dus als wapen zouden kunnen worden gebruikt, hij weet hoe je vuur zou kunnen maken met welke materialen, hoe bommen in elkaar zitten, etcetera. Dat hij dit weet betekent helaas niet dat hij het ook kan uitvoeren. Sommige dingen zullen hem met gemak afgaan gezien hij snel leert. Andere dingen, zoals bepaalde vechttechnieken, zullen hem massaal laten mislukken.

Baby komt niet over als erg menselijk. Hij weet hoe lichaamstaal werkt, maar niet hoe je sociale regels toepast. Hij weet psychologische termen die geen enkele veertienjarige zou horen te weten, maar niet hoe je iemand moet helpen wanneer hij of zij zo'n kwaal ondergaat.
Hij is meestal kalm en afgezonderd van de situatie. Hij kan behoorlijk bot overkomen, maar zal dit enkel doen wanneer hij een vraag beantwoordt. Zelf begint hij nauwelijks gesprekken en heeft de neiging zich te isoleren van anderen. Hij heeft absoluut geen connectie met zijn emoties. Hij is opportunistisch, cynisch en logisch ingesteld. Spijt en empathie ervaart hij eigenlijk nooit.
Baby houdt van volledige controle. Hij gelooft dat hij dit enkel kan behalen met afstand en gaat er vanuit dat mensen hem anders niet serieus zullen nemen. Wanneer hij controle verliest, raakt hij in paniek.
Hij komt niet over als een veertienjarige. Wanneer hij wat langer in iemands omgeving is, kan hij wat onprofessioneler worden, makkelijker grappen maken, en een zeer morbide humor tonen.

Districtaandenken:
Hij heeft geen aandenken.

Leeftijd: 16 jaar
Uiterlijk: Kyle straalt charisma uit, omdat hij ook gewoon veel charisma heeft. Dat is echter meestal pas het tweede wat mensen aan hem opvalt, aangezien zijn stekelige, warrige rode haar meestal als eerste de aandacht trekt. Hij is dus ook vrij makkelijk te spotten in een menigte, wat mede komt doordat hij relatief lang breed gebouwd is. Zijn lichtbruine ogen zijn aanzienlijk minder opvallend, en meestal niet iets wat mensen aan hem onthouden - de lach en spieren, die herinnert men zich meestal wel, maar zijn ogen? Tja, die heeft hij vast wel, waarschijnlijk, maar meer kan men er meestal niet over zeggen. Hij is het soort persoon dat bijna altijd rondloopt in sportkleding, maar er dan ook daadwerkelijk in sport in plaats van alleen op de bank te hangen. De rest van zijn kledingkast is netjes, maar casual, hoewel hij meestal zijn mouwen oprolt. Sommigen suggeren dat dat is om te flexen, maar die mensen zijn gewoon jaloers. Hij draagt geen sieraden, omdat die hem alleen maar in de weg zitten, ook al zou zijn familie zich zulke dingen best kunnen veroorloven.
Leefsituatie: Kyle geniet van zijn leven in district 6, waar hij oprecht gelukkig is. Hij komt uit een klein, maar relatief welvarend gezin - qua rijkdom is District 6 gemiddeld, en Kyles gezin zit net wat boven die standaard. Zijn moeder is manager in een van de bedrijven waar hovercrafts gemaakt worden, en zijn vader is een technicus, met een specialisme op het gebied van treinen, waardoor Kyle hier het een en ander over weet. Hij is altijd naar een relatief goede school gegaan, en zit al heel lang in dezelfde klas. Zodoende is hij erg close met veel van zijn klasgenoten - de meesten kent hij immers al meer dan tien jaar. Hij heeft niet echt een vaste vriendengroep, maar kan met bijna zijn hele klas goed overweg en trekt met vrijwel iedereen op. Sinds twee jaar is hij klassenvertegenwoordiger - een positie waar hij veel te trots op is en die hij veel te serieus neemt - waardoor hij zich verantwoordelijk voelt voor zijn klas. Dat is dan ook de reden dat hij in de Spelen belandt. Kyle is erg sportief, en zijn voornaamste hobby is tennissen, waar hij op zich vrij goed in is. Hij is hier meerdere dagen per week mee bezig, en zijn vaardigheden zijn meer oefening dan talent.
Karakter: Kyle is meestal een erg gezellige gesprekspartner. Mensen luisteren graag naar hem, en hij ook naar anderen, mede doordat hij best redelijke beleefdheidsnormen meegekregen heeft van thuis uit. Hij kan echter behoorlijk intens zijn: hij is competitief ingesteld en sleept anderen daar graag in mee, wat erin resulteert dat hij van iedereen de verwachtingen heeft dat ze hem bij kunnen houden en niet altijd helemaal doorheeft dat lang niet iedereen zit te wachten op "samen een rondje hardlopen" zodra er ook maar een klein beetje zonlicht is. Wel is hij heel erg sportief en eigenlijk helemaal geen slechte verliezer, tenminste, zolang hij het kan navertellen. En tja, als je dood bent, kun je ook niet meer klagen, dus eigenlijk is er geen probleem, toch? Meer rustige en verlegen mensen zullen hem waarschijnlijk wat te druk en intens vinden, maar hij doet wel zijn best om hen zich ook op hun gemak te laten voelen. Hij heeft alleen niet altijd door dat "wil je anders straks met me mee trainen?" niet altijd helpt. Hij doet erg zijn best om anderen te motiveren, maar kan daarin echt wel doorslaan, wat behoorlijk vervelend kan worden. Hij ziet andere mensen al snel als vrienden, maar ook als rivalen, zeker tijdens de Spelen. Hij daagt anderen graag uit, test zichzelf en anderen voortdurend, en staat geeft zich altijd helemaal. Zijn enthousiasme is meestal wel erg aanstekelijk, hoewel hij voor de Spelen heel wat minder enthousiast is dan voor plaatselijke sportwedstrijden in zijn district. Hij probeert ook graag nieuwe sporten uit, en aangezien het Capitool kansen genoeg biedt - om te schermen, boksen en schijnbaar dansen, bijvoorbeeld - zal hij het grootste gedeelte van zijn tijd daar zo spenderen. Hoewel hij echt geen volslagen idioot is, denkt hij niet altijd goed na over mogelijke gevolgen van zijn daden. Zodoende hebben zijn acties vaak gevolgen waar hij niet bij stilgestaan had, omdat hij beslissingen op emotionele impulsen en verantwoordelijkheidsgevoel maakt - zo heeft je aanbieden als tribuut in de Spelen wel eens het onbedoelde gevolg van sterven. Hij is wel relatief voorzichtig met wat hij zegt, omdat hij erg zijn best wil doen om mensen niet te kwetsen, maar toch flapt hij er soms wat onhandig verwoorde dingen uit. Vooruitdenken en plannen is nou eenmaal niet zijn forte, en hij laat zich vooral meevoeren door de omstandigheden en zijn impulsen. Hij is erg bang om mensen teleur te stellen, wat ook de reden doet dat hij zo extreem zijn best voor alles doet en zich zo verantwoordelijk gedraagt: hij is bang dat, als hij dat niet doet, mensen kwaad op hem zullen worden, of in ieder geval gekwetst zijn of zich in de steek gelaten voelen. Hij heeft hierdoor een beetje een heldencomplex ontwikkelt, en probeert zodoende het gewicht van de wereld op zijn schouders te dragen.
Verleden: De voornaamste vroege herinneringen die Kyle heeft, hebben betrekking op de groep kinderen die nu nog steeds zijn klasgenoten zijn. Deze groep kent elkaar al heel erg lang, en is daardoor heel erg hecht. De jonge Kyle zag hoe zijn moeder een leidinggevende positie had en daarin haar werknemers inspireerde, waardoor Kyle zelf steeds meer de neiging kreeg om de leiding te nemen, om op deze manier anderen te helpen. Tegen de tijd dat er een klassenvertegenwoordiger gekozen moest worden, was hij in feite de enige logische keuze. Deze taak neemt hij heel erg serieus en hij zet zich fanatiek in voor de school en de klas, en is daardoor voor veel kinderen in district 6 een aanspreekpunt. Echter, deze verantwoordelijkheid valt hem ook zwaar, juist omdat hij het zo enorm serieus neemt en daarom er meer tijd en moeite in steekt dan nodig is. Wanneer een klasgenoot, de stille, verlegen Micah Morgan, getrokken wordt voor om mee te doen aan de 26e Hongerspelen, biedt Kyle zich in een impuls aan als vrijwilliger. Dit tot grote verwarring en ontzetting van zijn al geschrokken klasgenoten en familie, en eigenlijk ook de begeleider en de rest van het district, die dit allemaal niet hadden zien aankomen. Kyle is immers de eerste persoon uit District 6 die zich als vrijwilliger aanbiedt. Op zijn actie wordt met veel onbegrip en verwarring gereageerd door zijn familie, en zijn klas is enorm van slag, maar Kyle gaat met opgeheven hoofd naar de Spelen toe, en is blij dat hij zijn klasgenoot heeft kunnen beschermen. Aan het doodgaan probeert hij gewoon zo min mogelijk te denken.
Wapens en vaardigheden: Dat Kyle sportief is, valt niet te ontkennen, dus volledig talentloos is hij niet. Hij is relatief sterk en snel, en door zijn jarenlange tenniservaring heeft hij ook nog eens een flink harde slag en sterke armspieren. Hij kan niet echt met wapens omgaan, ook mentaal niet, maar hij is niet volledig weerloos in een gevecht. Daarnaast heeft hij enige kennis van elektronica, met name treinen en hovercrafts, maar niet genoeg om er echt iets mee te kunnen. Met de juiste materialen zou hij waarschijnlijk wel een totaal hypothetische monorail aan de praat kunnen krijgen. Daarnaast heeft hij degelijk onderwijs gehad, waardoor hij kan lezen en schrijven en een niveau aan basiskennis heeft. Hij kan ook prima zwemmen, hoewel dat niet zijn beste sport is. Aangezien District 6 niet bepaald een district met veel natuur is, weet hij alleen de echte basis dingen van planten, en niet echt genoeg om op het eten van planten te overleven. Met zijn charisma, is de kans echter groot dat hij toch best wel wat sponsoren bij elkaar verzamelt en dus waarschijnlijk geen planten zal hoeven eten. Ook kan hij een klein beetje vissen - vissen is immers een 'sport' en dus moet hij het geprobeerd hebben.
Aandenken: Het aandenken van Kyle is zijn klassenvertegenwoordigersbutton, omdat deze hem herinnert aan waar hij dit alles voor doet. Het is een vrij simpele, zwart-witte button, die hij op zijn hart draagt. Ook neemt hij zijn meest recente klassenfoto mee naar het Capitool, als een soort emotionele steun. Deze foto laat hij echter achter bij zijn mentor, omdat hij bang is dat er iets mee gebeurt, en daarvoor betekent zijn klas veel te veel voor hem.

https://docs.google.com/document/d/1dM9YLCi1c7rZgDCoN7nTTpIkKaHZ3Xmh6S6QsSUhur8/edit

https://docs.google.com/document/d/1Mugy5a0GdZ4u56vYENErqEjrNWdbG8bqiONBjEL7V5o/edit?usp=sharing

Naam: Favian Sean Conroy
District: 9
Leeftijd: 17 jaar
Uiterlijk: Favian lijkt een vrij grote, intimiderende gast, en dus een bedreiging. Hij heeft van zijn vader brede schouders geërfd en is met 1,87 m. ook nog aan de lange kant. Het is niet dat hij uitzonderlijk gespierd is, maar hij is wel minder mager dan de gemiddelde armoedzaaier uit een van de lagere districten. Zijn postuur straalt in ieder geval genoeg “gevaar” uit om de gemiddelde mentor en medetribuut alert te maken. Hij heeft donkerbruine krullen tot zijn oren en grijsbruine ogen, wat hem er minder cool uit laat zien dan je van iemand met zo’n postuur zou verwachten. Hoewel zijn kledingstijl geen armoede schreeuwt, is het wel duidelijk dat zijn familie niet het geld heeft voor een uitgebreide garderobe: het grootste gedeelte van zijn kledingkast is net iets te klein, waardoor zijn broekspijpen en shirt net ongemakkelijk kort zijn, maar niet zo kort dat ze zijn niet-bestaande sixpack zouden kunnen laten zien. Hij loopt rond met een opgeheven hoofd, wat hem in eerste instantie nog meer de uitstraling van een stoere gast meegeeft, maar wie langer dan een uur met hem spendeert, zal er al snel achter komen dat dat behoorlijk tegenvalt.
Leefsituatie: District 9 is een van de armste districten, en hoewel Favian niet tot de absolute onderlaag behoort, is hij duidelijk geen lid van de elite. Zijn vader werkt in de graanvelden, samen met zijn twee oudere broers, en zijn moeder runt de plaatselijke bibliotheek. In betere tijden - dat wil zeggen: voor de Donkere Dagen - was de bibliotheek daadwerkelijk een punt van kennis, gefinancierd door de burgemeester, maar sinds de oorlog is een deel van de collectie verloren gegaan en is de subsidie niet meer hoog genoeg om nieuwe boeken aan te schaffen. Zodoende zijn de werken in de bibliotheek erg verouderd, en is er eigenlijk nauwelijks kennis te vinden van recente wetenschappelijke ontdekkingen. Omdat de subsidie zo laag is en eten ironisch veel kost in een district dat zoveel graan heeft, werkt Flavians moeder daarnaast als onderwijzeres voor kinderen van de lagere middenklasse - de gezinnen die de gewone scholen niet kunnen betalen, maar wel nog net genoeg geld hebben om hun kinderen iets van onderwijs te bieden. Favian zelf helpt regelmatig mee in de velden, maar wisselt dat af met het helpen van zijn moeder, aangezien hij veel liever in de grauwe, stoffige bibliotheek is dan in de brandende zon. Hij heeft niet veel vrienden en gaat niet naar school, maar onderwijst zichzelf, met behulp van deze boeken. Helaas is deze kennis inmiddels grotendeels achterhaald - een groot gedeelte van de dingen die hij leert, kloppen niet, hoewel hij zelf ervan overtuigd is van wel. Dit studeren kan gezien worden als een -ietwat sneue- hobby, maar eigenlijk is het Favians grootste hobby om vooral niet naar buiten te gaan. Zijn familie woont in een klein huisje aan de achterkant van de bibliotheek, in het centrum van het district. Ook al wonen ze op een zo centraal gelegen locatie, toch kent Favian de meeste van zijn buren eigenlijk niet echt. Wel heeft hij het best naar zijn zin met deze manier van leven - zijn gezin heeft niet veel, maar iedereen is gezond en zijn oudste broer is door zijn Boetes gekomen zonder getrokken te worden, en zijn andere broer heeft dit jaar zijn laatste Boete - en tja, hij wordt niet getrokken, en zichzelf aanbieden voor zijn broertje gaat hem net iets te ver, zeker aangezien zijn oudere broers closer met elkaar zijn dan met Favian.
Karakter: Favian mag er dan intimiderend uitzien, dat beeld vervalt al snel als je hem leert kennen. Hij is best wel slim, maar minder slim dan hij zelf denkt. Hij heeft de neiging om mensen te corrigeren en om willekeurige feitjes te vertellen, of die nou relevant zijn of niet. Het helpt daarbij niet dat de meeste “feitjes” die hij kan vertellen, in feite feitelijk onjuist zijn, hoewel hij dat zelf niet echt doorheeft. Dit zal er helaas voor hem in resulteren dat mensen hém zullen gaan corrigeren, wat al snel in het verkeerde keelgat kan schieten. Favian vertrouwt volledig op zijn intellect en kennis, en had na zijn trekking het idee dat hij hiermee misschien wel een kans zou maken - hij wist immers veel meer dan al die andere tributen, toch? Als vervolgens in zijn tijd in het Capitool blijkt dat wat hij weet vaak niet klopt, valt deze hoop steeds verder weg en begint hij meer en meer mentaal in te storten, aangezien alles waar hij in geloofde, inclusief zijn overlevingskansen, voor zijn ogen afbrokkelen. Wel is hij een vrij behulpzaam persoon - hij gelooft ook oprecht dat het helpt om mensen te corrigeren, omdat hij ze zo iets leert - en hecht hij veel waarde aan eerlijkheid. Kort na zijn Boete heeft hij ook nog redelijk veel zelfvertrouwen, maar dat neemt steeds verder af. Hij is relatief emotioneel, op alle vlakken. Zo kan hij erg vrolijk zijn, maar kan hij ook heel erg boos worden - met name als iemand volgens hem ten onrechte een van zijn beweringen in twijfel trekt. Als hij echt kwaad is, kan hij er ook flink op los meppen - dat heeft hij in zijn huishouden met twee oudere broers wel geleerd - en voor een beetje geweld deinst hij niet echt terug. Moord is echter een ander verhaal, zeker als hij aan de stervende kant van dat verhaal staat. Naarmate de Spelen dichterbij komen, laat hij vooral steeds meer angst en verdriet zien, en vertoont hij steeds meer nerveuze trekjes. Favian is geen meester in samenwerking, als de betweter die hij is. Hij doet graag alles zelf, zeker als hij iemand anders een fout ziet maken en het zelf beter lijkt te weten. Hij is competitief en voelt zich snel uitgedaagd, waardoor hij snel de neiging voelt om zich te bewijzen. Hij denkt graag vooruit en probeert in zijn hoofd plannen te maken, maar dat lukt hem alleen als hij rustig is - hij functioneert erg slecht onder druk. Hij is erg bang om dood te gaan en wil eigenlijk gewoon heel erg graag naar huis, maar het ziet ernaar uit dat dat helaas echt niet voor hem is weggelegd. Doodgaan is dus een van zijn grote angsten, maar hij is ook erg bang voor bepaalde verwoestende natuurfenomenen, zoals brand, aangezien hij veel gelezen heeft over de verwoestende effecten van dergelijke dingen. Hij heeft een vrij levendige fantasie, waardoor hij in zijn hoofd grote rampen al voor zich ziet, bij zelfs maar de kleinste hint dat zoiets mogelijk zou kunnen gebeuren. Hij is daardoor vrij pessimistisch ingesteld en hoe dichterbij de Spelen komen, hoe sneller hij in paniek raakt.
Verleden: Eigenlijk had Favian een prima jeugd. Hoewel hij de nodige ruzie schopte met zijn broers, was hij niet echt ongelukkig met zijn leven. Hij is nooit naar een echte school geweest, maar is onderwezen door zijn moeder. Als kind ontdekte hij hier al dat hij veel meer geïnteresseerd was in zijn moeders boeken dan in het fysieke werk van zijn vader, waar zijn broers zich meer thuis voelde, en dus ging hij steeds meer lezen, naarmate hij ouder werd. Een bijkomstigheid van deze vorm van thuisonderwijs, is dat hij eigenlijk geen vrienden maakte. Hoewel hij zich het nooit echt gerealiseerd heeft, heeft hij lang een eenzaam leven geleid, en was zijn teruggetrokken bestaan best wel triest - zeker toen zijn broers oud genoeg waren om steeds vaker mee te helpen in de graanvelden. Omdat hij eigenlijk niets anders had om op terug te vallen, verstopte hij zich tussen zijn moeders boeken. Wel trok hij soms op met de andere kinderen die les kregen van zijn moeder, maar doordat hij zo emotioneel is, had hij eigenlijk vooral vaak ruzie met deze kinderen, waardoor er eigenlijk geen vriendschappen overgebleven zijn van deze periode. Toen Favian dertien was, werd een achterneef van hem voor de Spelen getrokken en stierf daar in het bloedbad. Dit veroorzaakte enige mate van rouw binnen de familie, maar omdat Favian hem zelf eigenlijk niet persoonlijk kende, heeft deze dood geen hele grote emotionele invloed op hem gehad. Toen hij vijftien was, ging hij steeds vaker meehelpen op het land, om zijn familie wat extra geld te bezorgen. Toch spendeert hij de rest van zijn tijd grotendeels in de bibliotheek.
Wapens en vaardigheden: Dit valt tegen - vooral voor hemzelf. Waar hij dacht te kunnen rekenen op zijn intelligentie en kennis, blijkt dat vies tegen te vallen. Er blijft dan niet veel meer over van zijn talenten. Hij zal zijn best doen om zoveel mogelijk te leren tijdens de trainingen, maar dat zullen voornamelijk dingen zijn zoals vallen zetten, vuur maken en welke planten wel en niet eetbaar zijn. Wel heeft hij enige ervaring met niet-erg-professionele man-tot-man gevechten, en kan hij flink hard slaan. Hij zal het dus waarschijnlijk wel voorbij het bloedbad volhouden, maar waarschijnlijk niet erg veel langer. Wel kan hij lezen en schrijven, en misschien een beetje op z'n hondjes zwemmen, maar niet goed genoeg om lang zijn hoofd boven water te houden. Hij kan zich niet erg goed verstoppen, door zijn postuur, maar hij weet wel hoe je een sikkel vast moet houden, dus dat is vast iets.
Aandenken: Als aandenken heeft Favian een pagina uit een boek meegenomen met daarop een overzicht van verschillende planten. Hij had gehoopt hier iets aan te hebben, maar dat blijkt tegen te vallen - een groot deel van de informatie is onjuist. Dat is wel de reden dat het door de controle heen komt. Tegen de tijd dat het tijd is om de arena in te gaan, heeft hij het verfrommeld en in eerste instantie gefrustreerd weggegooid, maar uiteindelijk heeft hij toch besloten het mee te nemen. Het is immers het enige wat hij nog heeft van zijn thuis.

Ze is 12 jaar.
Ze heeft donkerblond haar en vreemde, groene ogen. Ze is zelfs voor haar leeftijd klein en tenger en onopvallend.
Ze heeft een grote broer die haar heel irritant vindt. Haar ouders zijn niet zo speciaal. Haar nicht is ooit gestorven in de Hongerspelen maar die kende ze toch niet zo goed. Ze trekt zich er niet zo veel van aan. Ze zorgt voor geiten. Ze heeft twee heel goede vriendinnen, de ene is 14 en verzorgt de koeien en de andere is 13 en mest de stallen van de geiten uit. Ze komt ook goed overeen met de jongen die helpt bij het slachten van de geiten, maar met hem wil ze niet bevriend zijn omdat ze dat wreed vindt.
Ze is eigenlijk nogal nutteloos in de Spelen. Ze kan goed dansen en is heel goed in plots achter iemand staan of net ergens op het foute moment zijn en alle geheimen horen. Ze is hééél nieuwsgierig en irritant. Ze heeft nog nooit een wapen aangeraakt en kan niet tegen bloed. Ze zou nog geen konijn doden als ze stierf van de honger. Gelukkig is ze wel snel en lenig en goed in sluipen. Ze houdt heel veel van de geit sikje die ze al heel zijn leven verzorgt.
Haar districtaandenken is een lichtgroen touwtje met een zilveren geitenkop-hangertje (of dat denkt ze toch) eraan dat ze ooit bij een danswedstrijd gewonnen heeft.

Naam: Katherine "Kate" Lancaster
District: 11
Leeftijd:18 jaar
Uiterlijk: Wat het meest opvalt aan Kates uiterlijk, is het feit dat ze niet zo mager is als gewoon is in haar district. Als een van de weinige leden van haar district heeft ze voldoende voeding gehad, waaraan te zien is dat haar familie tot de elite van het district behoort. Dat is ook terug te zien in haar relatief extravagante kledingstijl - ze is niet bang om een klein beetje te pronken. Buiten haar district, valt ze vooral op door haar donkere huid en weelderige bos krullen, die eigenlijk iedereen in haar district heeft. Ze is, met 1,59 m., wat aan de kleine kant, maar dat compenseert ze wel met haar persoonlijkheid en een paar hakken. Ze heeft donkere, bruine ogen, zoals het grootste gedeelte van haar district. Ze heeft geen opvallende littekens, maar wel een flinke hoeveelheid sieraden, die ze ook graag draagt. Haar uiterlijk is eigenlijk altijd verzorgd, hoewel ze er niet overdreven veel aandacht aan besteedt. Ze straalt kracht uit, waardoor mensen snel de neiging hebben om voor haar aan de kant te gaan en haar meestal niet echt tegen durven te spreken. Dat is vooral het geval in haar eigen district, waar dit ook nog eens versterkt wordt door haar status. Ook heeft het te maken met haar houding: ze zorgt dat ze altijd rechtop staat, met rechte schouders en haar kin omhoog, waardoor ze zelfverzekerder en trotser overkomt.
Leefsituatie: Voor een lange tijd was Kate best gelukkig met haar leven, maar daar is sinds een jaar steeds meer verandering in te komen. Op het eerste gezicht lijkt ze ook niets te klagen: omdat haar ouders een grote boomgaard bezitten, behoort ze tot de elite van haar district. Daardoor heeft ze altijd genoeg te eten gehad en kon ze naar school gaan, waardoor ze nu goed opgeleid is. Net als iedereen in het district, helpt ze mee tijdens het oogstseizoen, maar ze draait dan aanzienlijk kortere dagen dan de rest van de bevolking. Hoewel ze niet heel veel goede vrienden had, had ze wel altijd een groep met belangrijke contacten. Verder kan ze ook nog terugvallen op haar familie, die - zoals de meeste families in de lagere districten - vrij groot is. Ze is de jongste van haar gezin, en heeft drie zussen. Twee van haar zussen, de tweeëndertig-jarige Izzy en eenentwintig-jarige Mary, zijn inmiddels uit huis. Mary woont samen met haar met haar vriend, en Izzy met haar echtgenoot, en is hoogzwanger op het moment van de Spelen. Kates andere zus, de vierentwintig-jarige Hannah, woont wel nog thuis, omdat ze niet helemaal mentaal in orde is: sinds de dood van haar vriend in de Spelen, zeven jaar geleden, is ze in een verwarde staat. Door verschillende artsen is vastgesteld dat ze ofwel een ernstige depressie heeft, ofwel leidt onder psychoses of zelfs schizofrenie. Hierdoor houden hun ouders haar het liefste zo dichtbij mogelijk, voor haar eigen veiligheid. Ook had Kate een oudere broer, John, die aan tuberculose overleed toen Kate 12 was. Zijn hond, Bruto, is nog altijd deel van de familie. Kate heeft nog vrij veel contact met haar oudere zussen. Ze is goed opgeleid, en erg geïnteresseerd in literatuur, wat als haar voornaamste hobby gezien kan worden.
Karakter: Kate is uitzonderlijk koppig. Ze laat niet over zich heen lopen als ze het ergens niet mee eens is, en is zeker niet bang om in discussie te gaan. Doordat ze erg intelligent en goed opgeleid is, heeft ze in die discussies meestal ook wel poten om op te staan. Ze is best wel geduldig en rustig, maar als je echt haar grens overgaat, doet ze niet aan vergeving, en al helemaal niet aan toegeven. Ook heeft ze de neiging om te generaliseren: als iemand haar kwaad gedaan heeft, is iedereen die op diegene lijkt in haar hoofd per definitie net zo slecht. Ze geeft hierdoor niet iedereen een eerlijke kans. Dat zorgt er ook voor dat ze lang niet altijd vriendelijk tegen iedereen is. Ook kan ze enigszins arrogant overkomen, en eerlijk gezegd is ze dat ook wel een klein beetje - een resultaat van haar opvoeding aan de top van het district. Ze is wel een trouwe vriendin en een goed luisterend oor, en daarnaast is ze erg eerlijk - soms wel een beetje bot. Ze presteert prima onder druk, wat van pas kan komen, want technisch gezien zouden de Spelen best wel gezien kunnen worden als een situatie waar redelijk wat vanaf hangt. Ook is ze best een goede leider, aangezien ze van thuis uit is opgeleid om gezag over andere mensen te hebben. Dat resulteert er soms wel in dat ze bazig kan zijn, de neiging heeft om de leiding te nemen en mensen soms best wel kan rondcommanderen. Ze geeft erg veel om haar familie en maakt zich druk over haar gezin - zowel over het welzijn van haar moeder en haar zus Hannah, die het mentaal erg moeilijk hebben met eerdere sterfgevallen in hun familie en vriendenkring. Daarnaast maakt ze zich zorgen over haar oudste zus, Izzy, aangezien ze weet dat zwangerschappen in District 11 lang niet altijd goed aflopen - haar moeder heeft twee miskramen gehad, en bij enkele van de geboortes was haar moeder zelf ook in levensgevaar. Doordat ze al vrij veel dood gezien heeft, waarvan er geen enkele echt vredig of natuurlijk was, is ze zelf ook erg bang om te sterven. Deze kwetsbaarheid probeert ze echter zoveel mogelijk te verbergen, zeker voor haar (mannelijke) mede-tributen. Daarnaast is ze erg trots, dus anderen om hulp vragen zal ze zeker niet snel doen. Veel liever lost ze dingen alleen op, en ze is er meestal ook van overtuigd dat dat haar wel lukt. Vanaf het moment dat ze getrokken wordt, is het haar hoofddoel om te winnen - niet alleen om te overleven, hoewel ze dat ook wel zou waarderen, maar ook om haar vriend te laten zien dat hij echt niet zo gemakkelijk van haar af komt.
Verleden: De familie Lancaster was lange tijd een erg gelukkig gezin. Kate groeide op met genoeg eten en warmte, als jongste van haar gezin. De zussen en broer konden het prima met elkaar vinden, ondanks een hoop gekibbel. Helaas werd Kates broer, John, ziek toen hij 18 was. Kate zelf was toen pas 12 jaar. Hij kreeg een vorm van tuberculose en stierf binnen enkele maanden. Dat had geen goed effect op Kates moeder, die na twee miskramen behoorlijk klaar was met kinderen verliezen. Johns dood leverde veel rouw op, maar dingen werden nog erger toen Hannahs vriend, Phil, getrokken werd voor de Spelen, datzelfde jaar. De jongen was wel 18, maar maakte in feite geen kans, en werd na een paar dagen bloederig vermoord door de Beroeps. Deze dood zorgde ervoor dat Hannahs mentale staat drastisch verslechterde, en al gauw werd het meisje door verschillende artsen gediagnostiseerd met een depressie, psychoses en schizofrenie. Haar plannen om uit huis te gaan, zoals haar oudere zus inmiddels al gedaan hadden, kwamen volledig te vervallen, en Kates moeder probeerde zo goed mogelijk voor de verwarde Hannah te zorgen, door haar eigenlijk altijd in de gaten te houden. Tegen de tijd dat Mary uit huis ging, 4 jaar later, werd Kate door haar ouders aan de zoon van de burgermeester, Rick, voorgesteld, met het idee dat een vriendschap tussen de twee de band en dus de invloed van de families zou kunnen versterken. Deze vriendschap veranderde in enkele maanden in een relatie, die voor ruim anderhalf jaar goed ging. Echter, sinds een paar maanden voor de Boete staat de relatie op losse schroeven, door de verschijning van de jongere, knappere Anne, die Ricks aandacht trok. De twee kregen een verhouding, waarvan Kate vermoedens had, maar ze hield zich in en bleef vriendelijk en beleefd naar haar vriend, zoals ze geleerd had te doen. Toen Rick echter twee weken voor de Boete probeerde Kate te dumpen zodat hij zijn relatie met Anne officieel kon maken, pikte Kate het niet langer. Ze weigerde het einde van de relatie te accepteren - deels uit trots, want ze was echt niet van plan om zich zo aan de kant te laten zetten en vervangen te laten worden, maar ook deels vanwege de voordelen die haar familie uit de relatie haalde. Dus hoewel de twee gigantische ruzie hadden, die Anne verder opstookte, werd de relatie niet officieel beëindigd - althans, niet volgens Kate. Op het moment waarop Kate getrokken wordt, vermoed ze dat er iets niet klopt - ze heeft nauwelijks briefjes, terwijl er miljoenen briefjes in de bol zitten, en er honderdduizenden kinderen zijn die tussen de vijftig en de honderd briefjes hebben. Ze weet ook dat Rick een van de weinige mensen is met toegang tot de plek waar de briefjes bewaard worden, of op zijn minst genoeg invloed binnen het district om de begeleidster te overtuigen om een andere naam voor te lezen. Hoewel het niet bevestigd is, heeft ze dus het sterke vermoeden dat Rick ervoor gezorgd heeft dat ze naar de Spelen moet, om van haar af te komen. Zodoende gaat ze met al haar trots naar de Spelen, met het idee om te winnen zodat ze Rick in zijn gezicht uit kan lachen.
Wapens en vaardigheden: Als de Hongerspelen een debat zouden zijn, zou Kate bij voorbaat al gewonnen hebben, door alleen haar koppigheid al. Helaas draait het in de Spelen om moord, een onderdeel waar ze wat minder expertise in heeft. Ze is geen Beroeps en heeft niet getraind, en is ook niet exceptioneel sterk. Wel kan ze erg goed klimmen en heeft ze de nodige hoeveelheid zwemlessen gehad, wat van pas zou kunnen komen in de arena. Daarnaast staat ze open om nieuwe dingen te leren, zoals het hanteren van een wapen tijdens de trainingen voor de Spelen, met name zwaardvechten. Verder heeft Kate behoorlijk veel kennis van een hele hoop dingen, doordat ze veel leest, waaronder ook vooral veel kennis van planten en dieren en een klein beetje medische kennis. Door haar lengte is het voor haar ook vrij makkelijk om zich te verstoppen, en door haar donkere huidskleur gaat dat nog makkelijker in het donker. Daarnaast heeft ze genoeg richtingsgevoel om zich enigszins probleemloos over bekend terrein te navigeren. Haar houding is voor veel mensen vrij intimiderend, waardoor ze niet eens altijd echt iets hoeft te doen om te krijgen wat ze wil. Het probleem blijft echter wel dat ze geen professional is, en dat drie dagen aan trainingen maar tot op zekere hoogte kunnen helpen.
Aandenken: Kate heeft getwijfeld om een tiara-achtige haarband als aandenken mee te nemen, aangezien het een cadeau was van Rick, en ze het wil dragen om hem te laten zien dat het niet uit is en dat ze gewoon weer terugkomt. Haar zussen - met name Hannah, die erg close was met John - hebben haar echter ook een aandenken gegeven: een vrij simpele armband die van John geweest is. Het simpele sierraad bestaat uit drie bruine, leren bandjes, waarvan er één gevlochten is. Het is relatief sober vergeleken met de rest van haar kledingstijl, maar ze verkiest het uiteindelijk toch boven de diadeem, aangezien ze het van Hannah kreeg. Deze beslissing maakt ze echter pas op het allerlaatste moment - ze neemt de beide aandenkens mee naar het Capitool.