Ik kan me enkel voorstellen dat iemand tijdelijk bij zo iemand blijft, niet op lange termijn. Vooral omdat de enige plek voor haar in de schuur is, lol. Dus dan moet ze naar buiten voor haar eigen spullen? Zelf zie ik maar 2 type personages voor me die daar (tijdelijk) mee zouden kunnen leven.
Eerste is het type dat gewoon veel van die man houdt en in het begin daar geen problemen mee heeft. Maar later het misschien toch vermoeiend/niet leuk begint te vinden, maar het alsnog slikt vanwege een minderwaardigheidsgevoel.
Tweede type dat ik voor me zie is eentje die niet echt van de man houdt en zich er niet veel van aantrekt dat ie heel het huis inneemt, omdat ze zelf profiteert van andere dingen van die man. Bv. ze is al blij dat ze niet meer op straat hoeft te leven, ze wilde weg uit haar ouders huis, de man helpt haar dromen te realiseren,...
Edit: Ik voeg er bij de tweede type nog graag aan toe dat het ook uit dankbaarheid kan. :p Profiteren is niet altijd het juiste woord, maar iemand die bv op straat heeft geleefd zal wel dankbaar zijn terug een dak boven zijn/haar hoofd te hebben. Hangt af van het karakter natuurlijk. 🙂
[ bericht aangepast op 18 mei 2019 - 16:38 ]
Ik wil een tuin vol egels