Hooi! (:
Jeetje, wat is dit anders zeg, om een topic te maken! Dat is even flink wennen! :'D
Maar goed, ik heb een aantal onderwerpen die ik graag met jullie wil bespreken! Een stuk of vier onderwerpen, om precies te zijn, hahaha. Want ik kan alles net zo goed in één topic droppen, ipv duizenden(oke, vier dus) topics aan te maken, dacht ik zo.
Jeetje, wat is dit anders zeg, om een topic te maken! Dat is even flink wennen! :'D
Maar goed, ik heb een aantal onderwerpen die ik graag met jullie wil bespreken! Een stuk of vier onderwerpen, om precies te zijn, hahaha. Want ik kan alles net zo goed in één topic droppen, ipv duizenden
1) JUBILEUM! FEEST! WOOHOO!
Want sinds 19 april dit jaar ben ik maar liefst 10 jaar lid van Quizlet! YEAAAHHH! PARTY!
Oftewel, ik ben nu 21 en zit hier al sinds mijn 11e. Dankzij Tokio Hotel ben ik lid geworden, en stiekem mis ik die hype nog steeds wel hoor. En de verhalen die te lezen waren door quizzen te ''maken''.
Ik heb hier heel veel mensen leren kennen. Met sommigen ben ik lang bevriend geweest, met anderen waren het vluchtige gesprekken. Mijn vriendenkring op Quizlet heeft met de tijd een behoorlijk aantal keer gewisseld. Wat opzich ook niet gek is, aangezien men zich ontwikkeld en een groot gedeelte van de mensen die ik destijds sprak niet eens meer op deze site te vinden is. Ik voel me een oud lid, lol.
Maar ik ben wel dankbaar voor de vrienden die ik hier heb gehad- en die ik hier nog steeds heb. Dankbaar voor alle mensen en dankbaar over hoe men schijnbaar tegen me aankijkt als ik het Complimententopic mag geloven. Ik kan me niet heugen dat ik ooit écht problemen/ruzies heb gehad hier op Quizlet, en ook dáár ben ik erg dankbaar voor.
Natuurlijk zijn er altijd wel dingen aan de hand op Quizlet. En er komt echt wel onenigheid voor. Maar persoonlijk ben ik blij dat ik er niet echt vaak erg in betrokken ben. Ik doe hier op Quizlet gewoon lekker mijn ding, en dat bevalt me prima. Jullie bevallen mij prima.
Dankjulliewel voor deze jaren, en op naar meer!
2) FINLAND! OMGOMGOMG!
Aanstaande maandag ga ik naar freaking Finland!!! Van de 16e totmet de 22e. Het is met een groep mensen die -net als ik- Gille de la Tourette hebben. Via een of andere subsidie (blablabla) was het mogelijk om met vier landen (Nederland, Duitsland, Noorwegen en Finland) een soort Tourettekamp in Finland te hebben. Per land mogen er maximaal tien deelnemers mee, en van Nederland ben ik er één van!
We gaan maandag vroeg weg, en zullen pas laat in de avond in jongerencentrum Piispala te Kannonkoski aankomen. Wat een namen zeg! :')
Het is echt suuuuuuuper mooi daar. Mijn fotocamera gaat dan ook natuurlijk mee, en ik heb het ook voor elkaar weten te krijgen dat ik mijn accordeon mee kan nemen! Er zijn meerdere muzikanten, dus dat wordt lekker jammen!
Sinds ik het accordeonspelen sinds een half jaar nogal heb opgegeven zolang ik nog bij mijn ouders woon, ben ik heel blij dat ik eindelijk weer eens kan spelen. <3
Eén van de Nederlanders die ook mee gaat op het Tourettekamp, gaat de hele week vloggen! Klik hier voor een introductiefilmpje en abonneer gerust als je onze week met ons wilt mee beleven!
3) Behandeling, EINDELIJK!
Zoals jullie wellicht weten, gaat het verre van goed met mij. Inmiddels is dan ook vastgesteld dat ik persisterende depressie en Gille de la Tourette heb. De thuissituatie werkt ook niet mee. Ik doe eigenlijk álles voor de hondenkennel (en geloof me, we hebben echt heel veel honden en momenteel ook super veel puppies!) en dan ook nog eens het normale huishouden. Mijn ouders bedanken me wel, maar aangezien ze dat ook doen wanneer ik letterlijk niets heb uitgevoerd, geloof ik ze niet meer echt. Daarbij heb ik AL mijn hobby's opgegeven, sinds mijn ouders continue commentaar hebben of mijn spullen uit handen pakken en ''even laten zien hoe het wél moet''. Het is super vervelend. Ik mag ook amper zelf beslissingen maken, want mijn ouders zijn bang dat ik fouten ga maken en willen dus alles voor mij doen. Maar ik moet toch óoit leren om zelf dingen te doen?
Ik ben niet bepaald in staat echt te werken, want ik ben compleet vastgelopen inmiddels door al het drama. Betaald krijg ik niet, ik moet mijn handje ophouden bij mijn ouders als ik iets wil. Dus ik heb geen eigen geld en dat betekend geen mogelijkheid tot eigen woning momenteel.
Maar goed. Ik zit tegenwoordig bij het GGZ Drenthe. Daar ben ik dus getest voor die depressie en Tourette. De arts wil me nog geen officiële labels geven, daar gaan we namelijk de 23e even over bellen en dan legt ze me de voor- en nadelen uit over het hebben van labels. Ik krijg namelijk in mijn omgeving van iedereen verschillende meningen en verhalen en ik snap absoluut niet hoe ik nu aan geld kan komen en wat ik wel of niet moet doen. Bij het GGZ hebben ze ook een verpleegster. Die kan je helpen met uitkering en woning etc. Alleen ik heb nu een brief gekregen dat ik daar freaking 17 september terecht kan. Duurt mij om heel eerlijk te zijn veelste lang. Maar volgens mij heb ik niet echt de mogelijkheid om dit te vervroegen? Aangezien ik al op een wachtlijst stond... Maar mijn nood om op mezelf te zijn en aan mezelf te kunnen werken is echt gigantisch groot. Ik wordt met de dag depressiever. Kom uit bed omdat ik verantwoordelijkheden heb, maar ik voel mij zo. verdomd. slecht.
Er is een plan van aanpak voor de depressie, dus yay. Twee cursussen. Eentje van 4 maandagen (heb er inmiddels eentje gehad) over wat depressie precies is en doet etc. Hier gaat mijn moeder naar mee, het is namelijk ook bedoelt voor mensen in je omgeving om mee te gaan en erover te leren. Mijn vader wil er echter absoluut niets vanaf weten, en dat vind ik echt super jammer. Hij vindt dat ik me ''er maar even gewoon overheen moet zetten'' en wil niet begrijpen dat me dat niet lukt. Hij probéért zich niet eens in te leven voor mijn gevoel.
Na deze curus komt er een cursus voor mij om te leren omgaan met de depressie en hoe ik het tegen kan gaan. Het is geen therapie, maar echt een cursus waarin je handvatten krijgt. Ik denk dat ik meer behoefte heb aan de groepstherapie, maar het wordt dus deze cursus. Weet eigenlijk niet of er überhaupt therapie is, maar dit is tenminste al iets. Ik hoop op verbetering.
4) PUPPIES! WOEF!
Jep! We hebben dan wel momenteel een lading pups, maar we hebben nog twee hoogzwangere Beaglier teven. Dikkie en Suzy!
En Dikkie is eigenlijk gisteren al uitgerekend, maar nog niet bevallen. En ik hoop zóóó dat ze zometeen gaat bevallen! Ze geeft nog niet al teveel tekenen, maar ik ben gewoon super ongeduldig. Dikkie is mijn lievelings Beaglier, dus ik vind het daardoor extra leuk! En ik hóóp dat er geen bevalling komt op de nacht van zondag op maandag, want ik moet dan namelijk al tussen zes uur en half zeven in de ochtend van huis weg om naar Schiphol te gaan voor de reis naar Finland! :'D
Zo. Dit was mijn nieuws van de afgelopen tijd. Er is natuurlijk nog wel veel meer gebeurt, maar dan wordt het een heel boekwerk, hahaha.
Hoe gaat het met jou? ^^
Hoe gaat het met jou? ^^
[ bericht aangepast op 13 juli 2018 - 22:39 ]
• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •
