• Zoals je aan de titel kunt zien is dit een topic over een miskraam. Vind je dit een heftig onderwerp of wil je liever niets van weten? Dan verzoek ik je vriendelijk om dit topic weg te klikken. Ik heb namelijk niet zoveel aan boze/nare reacties.

    Beste Q'ers,

    Een paar dagen geleden werd ik opgebeld door mijn broer. Hij had het slechte nieuws dat mijn toekomstige schoonzusje een miskraam gehad heeft. Ik vond het (en vind nog steeds) verschrikkelijk nieuws vooral ook omdat ze net over de 3 maanden was. (Ik keek er zelf al naar uit om tante te zijn en had al wat leuke dingetjes gekocht ook). Maar het is helaas niet anders. Nu zit het zo dat ik graag iets met haar wil gaan doen om haar zinnen wat te verzetten want een kindje verliezen is niet niks. Alleen weet ik niet zo goed wat. Ik dacht eerst aan ladiesnight in de bioscoop maar toen bedacht ik me dat daar ook zwangere dames kunnen zijn en dat is misschien voor nu nog een te gevoelig onderwerp.

    Het is misschien ook goed om te weten dat mijn schoonzusje nogal verlegen is (zelfs tegen mij), maar ik merk dat ze behoefte heeft om er over te praten, maar aangezien ik zelf erge dingen liever van me afduw en er juist niet over wil praten weet ik niet zo goed hoe ik haar het beste kan steunen. Ik wil wel laten weten dat ik er ook voor haar ben en niet alleen voor mijn broer.

    Mocht er iemand tips of ervaringen hebben (Hoe wil je zelf geholpen worden of wil je liever met rust gelaten worden?), zou ik het fijn vinden als die hier gedeeld kunnen worden.

    Alvast bedankt voor het lezen.

    [ bericht aangepast op 12 juli 2018 - 12:41 ]


    Even though every wound is healed by time, it's history will always be marked by a scar.

    Oh wat ontzettend naar voor je schoonzusje, je broer en natuurlijk jullie als familie in het algemeen!
    Ik vind het ten eerste al ontzettend lief van je dat je haar wilt helpen door iets met haar te gaan doen. Ik denk alleen dat haar weghouden van de trigger "zwangere vrouw", misschien niet de beste optie is, want dan kan ze beter binnen blijven. Ik weet niet of de Ladies Night iets voor haar is, maar anders kun je haar altijd meenemen naar een High-Tea, of iets anders wat ze leuk vindt. Zwangere vrouwen kun je overal tegenkomen, zelfs in de Amsterdam Dungeon, bij wijze van spreken. Misschien dat het ook handig is om het met haar te bespreken? Dat, wanneer ze zo'n trigger voor haar neus krijgt, je (discreet) aan haar vraagt hoe het gaat? Of dat je dit eventueel van te voren bespreekt...?
    Sorry, ik had het topic niet goed gelezen en zie nu dat je niet zo'n prater bent. Idunno of je hier iets aan hebt...


    Deep inside, I've never felt alive

    Urbosa schreef:
    Oh wat ontzettend naar voor je schoonzusje, je broer en natuurlijk jullie als familie in het algemeen!
    Ik vind het ten eerste al ontzettend lief van je dat je haar wilt helpen door iets met haar te gaan doen. Ik denk alleen dat haar weghouden van de trigger "zwangere vrouw", misschien niet de beste optie is, want dan kan ze beter binnen blijven. Ik weet niet of de Ladies Night iets voor haar is, maar anders kun je haar altijd meenemen naar een High-Tea, of iets anders wat ze leuk vindt. Zwangere vrouwen kun je overal tegenkomen, zelfs in de Amsterdam Dungeon, bij wijze van spreken. Misschien dat het ook handig is om het met haar te bespreken? Dat, wanneer ze zo'n trigger voor haar neus krijgt, je (discreet) aan haar vraagt hoe het gaat? Of dat je dit eventueel van te voren bespreekt...?
    Sorry, ik had het topic niet goed gelezen en zie nu dat je niet zo'n prater bent. Idunno of je hier iets aan hebt...

    Bedankt voor je reactie. Ik bedoelde eigenlijk omdat het zo recent gebeurd is, dat het misschien voor nu nog iets te pijnlijk is om zwangere vrouwen tegen te komen. Ik snap wel dat je ze niet kunt ontwijken. En met het laatste bedoel ik meer dat als het mij zou overkomen zou ik het hele onderwerp gewoon negeren, maar aangezien ik aan haar merk dat ze behoefte heeft om er juist wel over te praten wil ik dat wel doen alleen ik weet niet goed hoe ik het moet opbrengen en wat ik het beste kan zeggen/doen om haar te laten weten dat ik er voor haar ben.

    Ik twijfel ook nog wat het leukste is om te doen en wat het beste haar zinnen even op iets anders kan zetten.


    Even though every wound is healed by time, it's history will always be marked by a scar.

    Wat naar!
    Ik weet zelf niet of ze avontuurlijk is (en als ze er op zitten wachten) maar bij mij werkt het altijd om iets engst/avontuurlijks te doen om me ergens van af te zetten. Zoals klimmen of survivallen.

    Wat ook goed kan werken is om samen een wandeling te doen en erover te praten. Aangezien ze aangaf dat ze daar behoefte aan heeft. Fietsen zou ook kunnen, maar wandelen is wat relaxter.


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

    Wat naar zeg ):
    Misschien lekker naar de spa/sauna? Ontspannen, hapje eten en drinken.. Misschien is dat iets (:

    [ bericht aangepast op 13 juli 2018 - 12:37 ]


    26 - 02 - '16

    Ik heb geen ervaring met miskramen en zwangerschap, maar waar ik me wel in herken is dat ik dingen verwerk terwijl ik erover praat, de feedback die mensen me geven zet me aan het denken en voor mij is het iets wat geneest. Ik herken de dynamiek wel. Sommige mensen willen over dingen praten en anderen willen zich daar liever van afsluiten door leuke dingen te gaan doen en je af te leiden. Soms is dus het beste wat je kunt doen voor iemand die in de categorie van de "het moeten uitpraten" gewoon aanwezig zijn en luisteren en ze luidop helpen denken en door hun emoties heen te werken zo. Ik weet dat als ik daar nood aan heb, ik het voelt dat de wond niet kan luchten en genezen als mensen te veel zijn van laten we het over leuke dingen hebben. Alsof ze je emoties aan de kant drukken en je op jezelf terugvalt en tijdens die activiteiten zou ik zelf dan zo snel mogelijk terug naar huis willen zodat ik kan verder doen met het trachten te verwerken van mijn problemen. Dat is niet altijd voldoende want soms heb je nood aan validatie, zalvende woorden, andere perspectieven... Gewoon luisteren en zalven en ze hun emoties laten uiten is soms het beste wat je kan geven.

    Misschien moet je haar eens vragen waar zij behoefte aan heeft? Als ze in de categorie valt van mensen die geen nood hebben aan leuke dingen omdat ze te druk bezig zijn met verwerken, kan je misschien best gewoon luisteren zodat ze het beter kan verwerken, als zij echter is van ik wil het er niet over hebben en mijn gedachten verzetten, kun je misschien leuke dingen gaan doen.
    Vraag waar ze nood aan heeft en geef dan wat voor haar het beste is. Het is voor iedereen anders. (:
    Succes en lief dat je zo klaarstaat voor haar!


    [ bericht aangepast op 13 juli 2018 - 17:25 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Wat heftig zeg. Is een een game- of spelletjesavond of een filmavond met strategisch gekozen films anders geen optie?


    ars moriendi

    Wat Historie zegt is trouwens ook erg belangrijk, weet ik helaas uit eigen ervaring. Toen ik verschrikkelijk nieuws kreeg over mijn vader en mijn twee beste vrienden meteen langs kwamen, heb ik eerst ongeveer een uurtje met ze kunnen huilen en mijn hart kunnen luchten. Zij hoefden alleen maar te luisteren en lief te zijn voor me. Dat hielp al ontzettend veel. De rest van de avond hebben we gegamed en gelachen samen. Die combinatie is goud en zo ontzettend belangrijk. Niet doen alsof er niets aan de hand is, ook al ben je niet goed in praten. Zodra het dan uit de weg is, is er ruimte om gedachten te verzetten.

    Of zo heb ik het in elk geval heel positief ervaren.


    ars moriendi

    Als aller eerste, heel veel sterkte voor je schoonzus!
    Ik heb zelf, helaas, de ervaring van 2 miskramen; beide op een verschillend termijn, maar nog wel voor de 3 maanden (dat maakt het verdriet en de intensiteit helaas niet minder erg).
    Wat mij heel veel heeft geholpen, is er over kunnen praten; weten dat dat mag, dat het oke is en dat de mensen om me heen er voor me waren. Ook heb ik de nood gehad om mijn verdriet te kunnen uiten, dus veel momenten gehad waarop ik mijn tranen de vrije loop heb kunnen geven. Ook dat helpt zo veel. Doen alsof er niks aan de hand is, is het vreselijkste wat er is, dus dat zou ik inderdaad niet doen.
    Verder hielp afleiding heel erg veel, maar ik had op dat moment geen behoefte aan echt een ladiesnight. Gewoon even lekker thuis met een filmpje, of wat dan ook, was al voldoende. Ik zou dan ook even kijken waar je schoonzusje behoefte aan heeft en daarop inspelen. Iedereen verwerkt dit op een andere manier en heeft andere dingen nodig om er doorheen te komen.
    Wel heel lief van je dat je dit voor haar wil doen, ze zal het vast en zeker erg waarderen!

    [ bericht aangepast op 14 juli 2018 - 8:06 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Tijd heelt alle wonden, mijn oma heeft vijf miskramen gehad voor dat ze haar kinderen kreeg. Het beste wat je kunt doen voor iemand is laten merken dat je er bent. En nee het is natuurlijk niet handig om bijvoorbeeld nu naar een op kinderen gericht pretpark ofzo te gaan, maar je kan natuurlijk wel voorstellen om bijvoorbeeld met haar en je schoonbroer (en andere vrienden of familie leden) een escaperoom te doen en daarna een drankje te pakken. (Of als jullie iets anders leuks hebben, lasergamen, karten, avondje casino)Dan is ze even de deur uit en kan ze haar zinnen verzetten, en voor de rest zal het gewoon tijd nodig hebben. Heel veel succes :*


    Punkrock is not dead, punkrock is sleeping drunk

    Bedankt voor de reacties iedereen.

    Even een update: we hebben gisteren gepraat en film gekeken. In de loop van de week gaan we kijken of ze zin heeft om iets buitens huis te gaan doen.

    [ bericht aangepast op 15 juli 2018 - 16:08 ]


    Even though every wound is healed by time, it's history will always be marked by a scar.