Oh, jemig, wat ontzettend heftig. First of all: *hug*
Daarnaast is het in no way jouw fout. Ik geloof in ieder geval van niet. Ik denk dat het puur toeval is (of genetische shit), maar ik denk dat jij er helemaal niets aan kunt doen. Alleen nog mooie dingen met je vader beleven, want vroeg of laat gaan we allemaal dood.
Ik wil je heel veel liefde toewensen. Het komt wel goed. Ik zou goed over alles blijven praten en misschien een psycholoog opzoeken als je dat nog niet hebt gedaan?
look at the stars, look how they shine for you;