• Want ik kom er gewoon niet meer in en dat vind ik zo jammer want ik heb bergen ideeën en bakken inspiratie.
    Vroeger schreef ik gewoon omdat ik een idee in mijn hoofd had. Het ging voor 100% om het verhaal voor me. Nu ben ik vooral bezig om het aantrekkelijk te maken voor anderen. Een pakkende titel, een boeiende samenvatting, de meest krachtige eerste alinea ooit, hoe zorg ik ervoor dat mijn personages levendig zijn, hoe vermijd ik de clichés, let op je spelling, is deze zin te lang of juist te kort, enzovoorts. Eigenlijk schrijf ik dus maar niet meer, want het verhaal zelf lijkt nog maar zo'n klein deel. Het plezier is eigenlijk weg. Hoe krijg ik dit weer terug? Help?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik heb ook wel van die fases gehad, misschien niet perse om anderen te behagen maar eerder dat ik de lat erg hoog legde voor mezelf en daardoor continu wilde presteren waardoor ik veel gevoeliger was voor de feedback van anderen waardoor ik te rationeel bezig was naar mijn zin. Daardoor blokte ik mijn fantasie misschien wat af omdat het keurig in mijn uitgestippelde plan moest passen.
    Het is niet erg om orde te scheppen in je fantasie en veel op een rationeel niveau bezig te zijn. Er moet een bepaalde orde inzitten en zaken als personages moeten uitgedacht worden en met die dingen rekening houden verbetert je verhaal, maar de fantasie mag natuurlijk niet worden versmacht daardoor.

    Wat ik vind dat kan helpen is even afstand nemen van het schrijven en je met andere dingen bezighouden en gewoon door je leven gaan. Daardoor doe je nieuwe emoties en gedachten op waardoor je fantasie vanzelf weer gaat leven en je je gewoon wilt uiten, zonder al dat polijsten. Dat het terug vanuit je gevoelens, fantasie, creativiteit, onderbewustzijn komt, in plaats van je rationele brein. Als je te perfectionistisch begint te doen kan dat je fantasie echt uitdoven, je moet het weer ergens toelaten door de teugels misschien ietsje losser te laten.

    [ bericht aangepast op 25 mei 2018 - 12:03 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Het klinkt alsof je begint te editen, voor je begint te schrijven. Misschien kan je zo'n generator gebruiken waarin je al die frutsels niet kan zetten, en gewoon een tekst moet schrijven. Dan kan je bijvoorbeeld met het aantal woorden een monster verslaan, of krijg je om de zoveel woorden een katje te zien.
    Fighters block is zo'n site. Ik vind het persoonlijk best cool, want je kan upgraden en dergelijke. Als je je stuk geschreven hebt, kan je het copypasten in word, en dan kan je er altijd nog eens naar kijken. Of je wacht tot je verhaal af is en gaat je dan pas druk maken om alle dingen die je opsomt (en waar je best ook over mag/moet nadenken, maar pas nadat je het geschreven hebt.)


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Wat bij mij heel erg geholpen heeft is op een andere manier gaan schrijven. Daarmee bedoel ik: ik ben terug met pen en papier gaan schrijven. Hierdoor ben ik veel minder geneigd om wat ik neerschrijf meteen aan te passen. Ik denk dat je het gevoel van 'goed' schrijven moet leren loslaten: het verhaal moet er toch eerst uit voordat je het kan gaan beter maken. (:


    The soul needs autumn.

    Had ik ook! Ik loste het op door geen fuck te geven om wat de lezers ervan vinden. Eerst schreef ik echt een jaar niet of zo want ik wilde eigenlijk alleen maar schrijven voor de aandacht, maar de moeite/belong ratio was niet echt voordelig genoeg dus deed ik niks. Maar toen na een jaar raakte ik best geïnspireerd door de humor in Spider-Man Homecoming en probeerde ik in die stijl te schrijven voor de grap, bleek vet leuk te zijn!! En toen schreef ik opeens een boek-lengte fanfictie in drie maanden. Kan allemaal, je moet alleen even iets vinden wat je echt super tof vind om te schrijven, zo tof dat het je niks uit maakt als niemand het leest

    (9/10 keer vinden mensen dat leuker dan dingen die je speciaal voor ze gemaakt hebt, als jij het leuk vind vinden zij het ook wel leuk)


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Thanks voor de tips! Het is inderdaad helemaal kut. Ik wil gewoon terug naar de basis van het schrijven en er weer plezier in krijgen.

    En leuke tip, Cipher!

    [ bericht aangepast op 25 mei 2018 - 22:38 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Het klinkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan: maar het gewoon doen helpt mij altijd. Oefening baart kunst (:

    Verder kan het ook helpen om oude creaties over te schrijven!


    And then we'll see it.

    Ik vind dit ook altijd lastig. Soms heb ik echt zulke lange pauze's en dan baal ik dat ik niet schrijf, maar als ik dan mijn laptop open, doe ik niets en laat ik me telkens afleiden.
    Wat ik sinds een tijdje veel doe, is Pinterest. Ik heb er al zoveel inspiratie door gekregen. Misschien dat ik me daardoor soms nog steeds laat afleiden, maar dan is het wel onder het mom van "ik zit op deze site zodat ik meer inspiratie krijg". En niet te veel plannen - dat deed ik in het begin en dan blijft er weinig vrijheid over, terwijl dat juist zo leuk is.

    Misschien dat je de vlogs van Nanouk kunt kijken en daar inspiratie uit haalt? (:


    And then we'll see it.

    Ik ben terug begonnen dankzij NaNoWriMo (:


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    MT! Ik ben ook veel te kritisch geworden op mezelf. Vroeger begon ik gewoon enthousiast the schrijven, nu leg ik elk detail op een weegschaaltje.


    ars moriendi