Want ik kom er gewoon niet meer in en dat vind ik zo jammer want ik heb bergen ideeën en bakken inspiratie.
Vroeger schreef ik gewoon omdat ik een idee in mijn hoofd had. Het ging voor 100% om het verhaal voor me. Nu ben ik vooral bezig om het aantrekkelijk te maken voor anderen. Een pakkende titel, een boeiende samenvatting, de meest krachtige eerste alinea ooit, hoe zorg ik ervoor dat mijn personages levendig zijn, hoe vermijd ik de clichés, let op je spelling, is deze zin te lang of juist te kort, enzovoorts. Eigenlijk schrijf ik dus maar niet meer, want het verhaal zelf lijkt nog maar zo'n klein deel. Het plezier is eigenlijk weg. Hoe krijg ik dit weer terug? Help?
Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen