• Het Begin:
    Het is een gewone ochtend voor de meesten. Een nieuwe werkdag gaat van start en zo ook voor de werkenemers van Spectra Creations. Zo wordt er fluistert dat er besprekingen zijn voor de nieuwe herfst collectie, en misschien is dat ook wel waar? Het belangrijkste op dit moment is dat iedereen er op zijn minst is, en dus ook onze personages.
    Veel plezier!


    ''With all due respect, which is none...''

    Theodore      Milo      Xanders

    Ik zat rustig op de bank met mijn Macbook Pro, ik was op twitter aan het snuffelen. Ik had iets gehoord over een nieuwe herfst collectie en dat klonk me wel goed in de oren. Ik hield van het kleuren palet van de herfst, donker rood was een van mijn lievelingskleuren om te dragen. Ik had hier en daar van een paar designers al mooie herfst collectie's gezien, Prada had hele mooie broeken gelaunched.
          Ik kreeg een mail binnen van de laatste shoot die ik had gehad, de foto's waren ge-edit. Ik opende ze en vond ze er persoonlijk wel goed uit zien. Ik opende een van de foto's en sloeg hem op. Dat was wel een leuke foto om als preview op Instagram te posten. Ik taggde natuurlijk Spectra Creations in de foto en de fotograaf. Meer ging ik niet spoilen, waarvoor de shoot was mocht nog niemand weten.
          Ik had best wel zin om weer een keer naar huis te gaan, ik zag mijn ouders niet vaak. Ik besloot een paar foto's van de shoot naar mijn ouders te sturen.
    TEXT to MOM:
    Hi mom and dad, here are some picture's of last weeks shoot.

    Love, Theodore

    Ik had vaak contact met mijn ouders via smsjes of met bellen, maar dat was natuurlijk anders dan ze daadwerkelijk zien. Ik deed mijn laptop dicht en legde hem op de salon tafel. Ik liep richting de keuken en zette het koffiezet apparaat aan, ik had echt zin in een cappuccino.


    - thank you for existing -

    Mt


    Aan niets denken is ook denken.



    LANCE PALMER


    De studio waarin Lance dagelijks werkte was op merkwaardige wijze zowel stampvol als geordend. De achterste wand ging geheel schuil achter meerdere boekenkasten, waarin alles zowel op alfabetische volgorde geordend was, als ook op onderwerp. Magazines hadden hun eigen plank, de meer geschiedkundige boeken eveneens, maar de meeste ruimte werd toch in beslag genomen door boeken betreffende zijn vakgebied.
    Maar niet alleen de achterwand sprak boekdelen over wat er in de geest van de jonge ontwerper omging. Een van de wanden bevatte twee forse ramen en werd hierdoor grotendeels gespaard, maar de overgebleven twee hingen vol met wat in wezen eigenlijk een enorm moodboard was. Artikelen, foto’s, schetsen en patronen vulden de wanden. Lang niet alles was direct met kleding in verband te brengen, maar Lance achtte het belangrijk dat je je als ontwerper breed oriënteerde, opdat je af kon wijken van het gebaande pad.
    In een van de hoeken van de studio stonden drie verschillende mannequins, ieder met iets anders erop, in verschillende stadia van voltooiing. Een ladekast er vlakbij bevatte nog meer projecten waar hij mee experimenteerde.
    Het midden van de studio werd bezet door een eenvoudige, houten tafel met daarop een naaimachine. Eronder stonden meerdere dozen met meer stoffen erin dan je zou denken dat een mens in zijn hele leven nodig kon hebben.
    Tegen een van de grote ramen stond zijn bureau en op dat bureau gebeurde ook weer van alles. Aan de rand ervan lag een stapeltje verschillende schetsboeken - ook hierin bracht Lance namelijk graag orde aan - en verder stonden er zowel een lichtbak als het apparaat waar Lance van alles in deze ruimte vermoedelijk het meest aan gehecht was; een Cintiq. Er was eens gesuggereerd dat hij met dat ding die oude lichtbak helemaal niet nodig had, maar dat was tegen dovemansoren gesproken; de dag dat Lance het scherm van zijn Cintiq, zij het met papier ertussen, zou bewerken met een mechanisch potlood zou een zwarte dag in zijn geschiedenis zijn.

    De casual geklede ontwerper zat op het moment over de Cintiq in kwestie gebogen en de stylus bewoog vlug over het scherm. In een photoshop bestand had hij, in verschillende groepen, een aantal dingen uitgeprobeerd. De rij groepen met daarin weer allerlei lagen, groeide gestaag totdat Lance besloot dat het ruim tijd was voor wat cafeïne in zijn systeem.
    En zo kwam het dat hij zich ook richting de keuken begaf, om daar Theodore aan te treffen, die zo te zien dezelfde plannen had. Lance knikte.
    “Morgen,” groette hij luchtig, terwijl hij ook bij het koffiezetapparaat kwam staan.

    (Okee mogelijk iets langer van stof dan gepland. Sorry peeps :') )


    http://paradigm-shift.actieforum.com/ Gezellige, actieve slice of life RPG

    MT


    If people were like rain, I was like drizzle and she was a hurricane.