19 | amsterdamse toneelschool | with sebas&mara |
on the couch in the livingroom
|
Na de tentamenweek was er eindelijk tijd om te relaxen. Waar ze vroeger vaak behoorlijk gestrest was tijdens een toetsweek op de havo, was dat nu toch behoorlijk verminderd door haar nieuwe opleiding. Geen vervelende vakken meer zoals wiskunde, waar ze nooit zoveel van begreep. Ze had nog steeds wat theorie vakken, maar deel bestond ook uit praktijk, wat ze veel fijner vond. Daar moest ook voor geoefend worden, alleen dat vond ze nooit zo erg. Sterker nog, ze deed het graag. Het hielp heel erg dat Mara iets met muziek studeerde, waardoor ze haar regelmatig om hulp kon vragen.
In elk geval, nu de meeste van het huis klaar waren met hun tentamens, was er weer eens een huisavond. Farah had net meegeholpen met de afwas, waarna ze naar de woonkamer liep. Ze zouden eerst in het huis nog iets gaan drinken, gezien de avond nog jong was. In de woonkamer, waar Netflix opstond, waren al meerdere mensen, onder wie Sebas, een van haar favoriete personen in het huis. Hij zag er uit alsof hij elk moment inslaap kon vallen en ze had een beetje de drang om een deken over hem heen te leggen. In plaats daarvan plofte ze naast hem op de bank neer.
"Moet ik een slaapliedje voor je zingen?" vroeg ze vrolijk terwijl ze hem een plagerige por gaf. "Het is nog vroeg dus in principe kan je prima een dutje doen voordat we weggaan." Farah glimlachte naar Sebas en richtte haar aandacht op de TV. "Ben je nu trouwens al eindelijk eens begonnen met het kijken van Orphan Black?" Ze had de vraag nog maar niet gesteld, of ze kreeg Mara in het oog.
"Ooh, Maar, kom je erbij zitten?" Enthousiast klopte Farah op de nog lege plek aan haar andere zijde.
she told stories with her eyes,
she didnt even know she was telling
|
