Aan een kant kan ik hun frustratie wel snappen. Bij het lezen van jou topic dacht ik namelijk meteen aan mijn zusje. Zij is namelijk ook erg gaotisch, vergeet veel en kan bewust lang wacht voor ze iets doet, in de hoop dat mijn ouders het vergeten en ze niets meer hoeft te doen. Haar goude regel is ook dat iemand iets drie keer aan haar moet vragen, eerder is het niet belangrijk genoeg voor haar om op te staan (huh?). Dus daar zijn ook de nodige discusies over geweest, waarbij woorden als 'lui' en 'irritant' gevallen zijn, maar om al om de kleinste dingen te zeggen dat je nutteloos bent, vind ik wel ver gaan.
Waarschijnlijk zit er een diepe frustratie aan verbonden, dus kijk even of jij jezelf kunt vergelijken met mijn lieflijk zusje, en als dat niet zo is, zou ik toch wel eens in gesprek gaan met je ouders. Vraag aan ze om je geduldig uit te leggen wat er precies is en wees zelf ook geduldig en sta open voor kritiek met misschien een belofte om iets beter op te letten? Zeg ook dat het je zeer doet dat zij jou zo noemen, want waarschijnlijk doe je niet bewust dingen vergeten, en iedere puber maakt wel eens rommel, wat mij nog allemaal vrij ondschuldig overkomt. Daarvoor hoef je niet beschreven te worden met zulke woorden.
The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.