Take up my message from the veins
♕ Geschiedenis ♕
Familie:
Vader: Maxim De Koninck – overleden
Moeder: Yelena De Koninck (Née Thomson) – overleden
Stiefvader: Baxter White – (56)
‘Stiefmoeder’: Sarah White (Née Smith) – overleden
Waarschuwing: het is nogal extreem, lol, ik weet het. Even voor de duidelijkheid; ik laat me gemakkelijk meeslepen, maar ik wens dit geen enkel kind toe en ik vind het zelf ook echt heel smerig. Het is dus geen beschreven fantasie van me. Gewoon een fucked-up verhaallijn.
Jayno werd geboren in een normale familie. Zijn Amerikaanse moeder had zijn West-Vlaamse vader leren kennen tijdens een studie in het buitenland. De twee waren zo verliefd dat zij in België bleef wonen. Dit ging goed en al snel kregen ze er een kleintje bij. Hun geluk was zo goed als volmaakt, zelfs al was de baby slechthorend.
Helaas bleef het daar niet bij en toen Jay zes jaar oud was, stierf zijn vader bij een bootongeluk. Zelf herinnert hij zich hier niet heel veel van, en ook zijn vader zelf is maar een vage vlek in zijn geheugen, maar zijn moeder was er kapot van. Ze verhuisde terug naar Amerika, naar New York, daar waar haar familie haar steun en troost kon geven. Aangezien hij nog erg jong was en sowieso tweetalig opgevoed, kon Jay zich prima aanpassen. Het was misschien iets moeilijker, maar hij bleef een gelukkig jongetje.
Totdat zijn moeder een jaar later ziek werd. In het begin viel het niet op; ze liet wat vaker iets vallen, kon sommige dingen maar met moeite oprapen, … Het was de stress, volgens haar. Na nog een jaar kon ze bijna niet meer stappen. De ALS ging nog sneller dan gewoonlijk en ze takelde elke week verder af. Toch vond ze nog een beetje geluk: in haar zoon én in de liefde.
Speaking my lesson from the brain
Ze leerde Baxter kennen toen Jay 9 was. Hoewel ze zich wel afvroeg wat hij in godsnaam met een stervende vrouw aan moest, was ze blij dat er iemand was om voor haar zoon te zorgen. En laat dat nu net de reden zijn waarom deze man zo lang bij haar bleef hangen. Baxter leek wel een charmante, eerlijke en fantastische man, niets was minder waar. Hij had zijn wortels diep in het criminele circuit zitten – nog steeds – en regeerde met ijzeren hand over sexclubs, wapenhandelaars en drugcircuits. Dat Yelena daar niets van merkte, kwam vooral doordat ze nog maar zelden haar appartement uit kon, laat staan de straat.
Baxter zorgde voor haar en hield jarenlang de schone schijn op, zodat hij met alle liefde voor Jayno kon zorgen. Vooral lichamelijke liefde. De badkamer in het appartementje was klein, maar proper en gezellig, en voor Jay de meest verschrikkelijke plek op aarde.
Toen Jay iets ouder dan elf was, verdween het laatste restje van zijn fijne leventje met de dood van zijn moeder. Baxter kreeg de voogdij en had nu helemaal vrij spel. Af en toe stuurde hij de jongen nog wel eens naar zijn familie, om geen argwaan te wekken, maar voor de rest werd Jays leven een ware hel.
Niet enkel vanwege Baxter, maar ook één van diens meisjes, Sarah, was net iets te veel in de jongen geïnteresseerd. Het misbruik ging dan ook gewoon verder. Aangezien Baxter vooral op geld gericht was, werd de twaalfjarige geregeld ‘uitgeleend’. Twee jaar later begon hij echter serieus te groeien en de interesse verminderde. Jay greep zijn kans en bood aan om zelf meisjes te ronselen in ruil voor zijn eigen vrijheid. Dit werkte en hij kreeg ‘een opleiding’ tot wat je een loverboy kon noemen. Hij leerde hoe je iemand moest verleiden, hoe je ‘vriendelijke’ seks moest hebben, hoe je mensen afhankelijk van je maakt, de hele reutemeteut.
Ondertussen raakte hij meer gewend en gekend in het duistere wereldje en zonder dat Baxter het goed doorhad, geraakte hij aan een eigen spaarpotje – ondanks zijn meisjes, nog steeds vooral zelf verdiend.
Seeing the beauty through the PAIN
Toen hij nog geen zestien was, zat hij in zijn laatste jaar – hij had een ruime interesse in vakken én een scherpe intelligentie – van highschool. Een vrouwelijke leerkracht had nogal veel interesse in hem en uit gewoonte kwam het één van het ander. Het verraad, opnieuw gepleegd door een volwassene die voor hem zou moeten zorgen en hem zou moeten beschermen, schroeide een gat in zijn gevoelens en hart. Vlak voor zijn zestiende verjaardag probeerde hij er een einde aan te maken door zijn polsen over te snijden.
Godzijdank mislukte dit – al was het wel Baxter die hem in het bad vond – en hij kwam er min of meer weer bovenop. Echter, zijn angst en verdriet veranderde in woede en wraakzucht die met de tijd groeiden en groeiden.
Op zijn achttiende was hij verlost van zijn voogd, maar zo voelde het niet. Zijn twee persoonlijke monsters bleven hem gevangen houden. Vooral Sarah had nog een boontje voor hem, ondanks haar voorkeur voor het jongere volk. Haar laatste uitspatting liep echter fout, doordat Jay eindelijk besefte dat hij haar fysiek te baas kon. Hij had sowieso al wat gedronken en de moed die daarbij kwam kijken, veranderde in bloed en blauwe knokkels.
Een paar uur en een stevige dut later, liet hij het lichaam verdwijnen en vluchtte naar de andere kant van het land, zonder een spoor achter te laten. Sindsdien heeft hij nooit meer iets van Baxter – of zijn familie – gehoord.
In LA pakte hij al snel zijn oude leventje op, alleen deze keer min of meer – want met zijn geschiedenis kan je veel vragen stellen – met zijn eigen voorwaarden. Ondertussen heeft hij zich via contacten en mogelijke chantagemiddelen opgewerkt tot de hoogste klassen. Hij heeft een tiental meisjes onder zich werken, waarvan er vier nogal sterk in zijn greep zitten. Voor zover hij nog weet hoe dat moet, geniet hij van zijn leven, en probeert hij zijn angsten, trauma’s en al die andere troep te negeren.
|
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
♛
|