[RPG 250] Interkunst // Speeltopic - Speeltopics

De groep is een samenkomen van vrienden en kennissen, een gekunstelde manier om terug te grijpen op oude tradities en klassieke kunsten. Met idolen als Kloos en Gorter en tegelijkertijd Van Ostaijen en Mondriaan, proberen zij kunst heruit te vinden. Het begon als een romantisch idee van een kunstenares, wat uiteindelijk werd doorgevoerd door idealistische mannen. - De groep bestaat uit zowel mannen, als vrouwen. Er zijn echter meer mannen dan vrouwen. - De groep bestaat uit kunstenaars, dichters, schrijvers, schilders, fotografen. - Het gezamenlijke idee is het terugbrengen van kunst naar een hoger niveau en daarnaast een nieuwe kunst uit te vinden die beter past bij de hedendaagse samenleving. - De kunstenaars hebben daarnaast nog uiteenlopende opvattingen en denkwijzen. Hoe gaan ze om met elkaar, het vluchtige van de grote stad en de druk van presteren? Hoe combineren ze klassieke vormen en ideeën met vernieuwende kunsten en poëtica? En moeten ze geëngageerd te werk gaan, of juist de kunsten scheiden van de opdracht van de maatschappij?

VERHAAL We volgen puur de groep, hoe ze om gaan met elkaar, met relaties en ruzies, hoe ze omgaan met kunst, met klassieken en vernieuwingen, hoe ze omgaan met de maatschappij, de oorlogen en sociale toestanden. RPG De RPG begint in een grauw kroegje waar Interkunst één van de bekende kleine performances geeft. Er worden gedichten voorgedragen, stukken uit romans voorgelezen en hun kunst staat tentoongesteld. Er zal een bandje spelen op groezelige gitaren, de tap bier wordt constant gebruikt en in de hoeken vallen stelletjes uit in zoenpartijen. Om de zoveel tijd wordt er een applausje gegeven. De leden van Interkunst vinden dit echter niet genoeg. Zij willen grootsheid en bekendheid, zij willen hun kunst verspreiden en daarmee hun ideeën over kunst. De kijk van de samenleving moet veranderen en Interkunst is gebrand om de mensen de ogen te laten openen. Hun maatschappelijke plannen worden verwikkeld in gedichten, doorgeweven in proza en zal uiteindelijk verkondigd worden op grote podia. Ze bereiden iets groots voor... Maar hoe groot? Hoe radicaal? En - zijn ze er allemaal zo zeker van?

Rollen Het liefst zie ik je rol binnen een week helemaal ingevuld, als het echt niet anders kan, mag perfectioneren ook nog wel later. De grote lijnen moeten er dan wel al staan. Naam: Leeftijd: Geslacht: Karakter: Geschiedenis: Uiterlijk: Beroep: (iedereen in de groep is sowieso een kunstenaar van beroep, dus zet hier wat voor kunstenaar; als ze een bijbaantje hebben vermeld dat dan) Levensstijl/denkwijze: (denk aan invulling van de dag/vrije tijd, maar ook aan opvattingen over de groep, de kunst, de maatschappij) Kledingstijl: Extra: Puellae/Ashley - Erik Greij M (26) dichter p. 3 Bellona - ... M (...) fotograaf p. [fc: Dave Franco] Bellona - Reyna Heere V (25) schrijfster p. 3 AdamSandler - Ruben M schilder/muzikant (25) p. 4 Beetlejuice - ... M (...) p. Homerus - ... V (...) p. Cahira/Jennifer - Nerea Willow V (23) fotografe p. 3 Sophocles/Cato - Violet Whitmore V (22) kunstenares p. 3 Shireen/Luca - Stella Meyer V (25) schrijfster p. 3 Daedalus/Amber - Fedde M (21) beeldhouwer p. 5 riipped - ... M (...) p. Kettering/Nina - Luca M (25) muzikant p. 6 We hebben nu liever mannen dan vrouwen erbij...

Schrijfwijze - Per post minstens 250 woorden* - De voertaal is Nederlands (een Engels woord als 'shit' mag) - Het liefst in één tijd, die we gezamenlijk afspreken // verleden tijd - Eerste of derde persoon mag variëren - 16+ mag, het moet wel bijdragen aan het verhaal of het personage - Als schrijver of dichter mag je ook stukjes van je werk bijvoegen, of alleen posten (bijvoorbeeld: alleen een gedicht)* - Als schilder of beeldende kunstenaar mag je ook afbeeldingen bijvoegen van je werk, of alleen posten.* - Out of Character zet je tussen blokhaken, met eerst OOC, in grijs (dus: [OOC: Ik heb zin in taart]). * bij het posten van een gedicht of kunstwerk hoeft het bericht niet te voldoen aan de woordenmarge van 250. Ik wil indien dit gedaan wordt, geen gedichten van drie woorden, het moet wel een beetje body en inhoud hebben. Extra Regels: - De huisregels van Quizlet - Per post minstens 250 woorden, de voertaal is Nederlands (zie, schrijfwijze) - Naamsveranderingen geef je door - Er wordt geen ruzie gemaakt - Je moet ... heel veel plezier hebben ^^ Kunstenaars Er zijn ook andere kunstvormen, bijvoorbeeld muziek. Heb je iets anders in gedachten, laat het even weten. Uitbreidende rollen Er zijn ook uitbreidende rollen voor de personages. Denk dan aan: - leider - oprichter - spreker - ... Houd hier rekening mee met het maken van je personage en laat even weten wat je interessant lijkt. Tante Annie Interkunst heeft als uitvalsbasis een klein groezelig café, met donkere lambrisering aan de muur en rode plavuizen op de vloer. De trotse eigenaresse is tante Annie. s' Winters draagt zij kleurige wollen truien en in de zomer fleurige bloemenshirts. De vrouw is van middelbare leeftijd, kort en gezet, met een hart van goud. Haast moederlijk ontvangt ze de kunstenaars en weet ze hun favoriete drankjes al klaar te hebben staan. Ze heeft altijd een verhaal om te vertellen, soms zelfs met extra foto's op haar smartphone, waar ze nog niet helemaal mee om weet te gaan. De kunstenaars zijn hier regelmatig te vinden, met pen en papier, een laptop of enkel een kop koffie of een wijntje. Vaak ontmoeten de leden elkaar ook hier om bepaalde dingen door te spreken, te praten over het komende evenement en om daarna nog een feestje te bouwen (wat zich na twaalf verplaatst naar grote Amsterdamse clubs). Beantwoorde vragen [...]

[ bericht aangepast op 29 okt 2016 - 21:30 ]

Erik Greij 25 / wearing a suit / enthousiast, blij, hyper / was eigenlijk te laat "Kleine jongen. Een blonde lach ziet verlegen, bolle wangen kijken terug. Blauwe ondeugd, smeulend plezier Ik schrijd naar het eind, nog ongezien. Rood rolt over de stoep, Bezorgde vrouwen zien kleine mannen zacht huilen Grijp mijn schatten, maar niet hem."

Het bleef nog even stil, alsof de zojuist geproefde woorden nog in de lucht hingen en er nog geen plaats was voor geluid. Het gedicht zweefde nog even, maar kwam toen zacht neer, als veren, en applaus steeg op.
Het was het begin van de avond, de opening van een kunstig optreden dat zich in artistieke bochten zou gaan wringen.
      "Goedenavond, dames," hij knipoogde naar een jonge vrouw aan een tafeltje vooraan, "en heren. Laat uw glazen gevuld en uw mondhoeken gekruld - laat het een mooie avond worden."
      Hij verliet de microfoon en kroop achter het donkerbruine gordijn dat het einde van het podium moest verbergen. Erik huppelde de drie treden af en boog voor het lage deurtje naar de achterkamer. Hier zat de band die zich zachtjes voorbereidde en alvast een drankje dronk. Een enkele Interkunster zat ook hier, nog bezig met make-up of haar.
      De rest had zich vermengd met de menigte in het zaaltje, aan een tafel, tegen de muur, bij de bar. Door het innige contact met het publiek kreeg de avond een gemakkelijke en ontspannen sfeer, alsof iedereen vrienden was en een programma ontbrak - wie zin had leek op te staan, klom de halve meter omhoog en greep de microfoon. Gelukkig waren het enkel de kunstenaars die daadwerkelijk een aantal grote stappen maakten en vervolgens de tafeltjes van voren kon bekijken.
      Erik plofte neer op een stoel, keek kort in de spiegel en haalde zijn hand door de korte donkere haren op zijn hoofd.
      "Gaat het lukken vanavond?" vroeg hij aan niemand in het bijzonder.

[ bericht aangepast op 26 okt 2016 - 21:42 ]

Het duurde maar kort totdat ik was bijgekomen van een korte lach.       'Nee, precies. Dat zou pure anarchie zijn,' antwoordde ik op wat de jongen naast mij net had gezegd. Tja, dit soort avonden waren ook handig om onderwerpen te discussiëren, of we het nou eens waren of totaal niet. Mijn mening leek echter in grote opzichten overeen te komen met die van deze jongen die ik hier nog nooit eerder had gezien.       'Maar excuseer me voor nu. Ik heb nog iets voor te bereiden.       'En dat is?' vroeg hij gelijk geïnteresseerd, terwijl ik al bezig was met opstaan. 'Slam poetry.' Hij haalde zijn wenkbrauwen even op. 'Ik ben benieuwd.' Ik schonk hem een laatste, vriendelijke glimlach, pakte mijn nog halfvolle glas witte wijn mee van tafel, en liep richting de achterkamer van het podium. Hier zette ik mijn glas gelijk weer op een tafel neer, en vond ik zonder enige moeite mijn tekst die ik hier aan het begin van de avond had neer gepleurd. Terwijl ik deze begon door te lezen, hoorde ik een gemoffeld geklap dat uit het café kwam. Daar glimlachte ik even naar. Erik wist de mensen nooit teleur te stellen.       Al snel kwam hij ook via een andere deur het achterkamertje binnen. Nadat hij op een stoel was neergeploft, keek hij even in de spiegel om zijn hand even door zijn haar te halen.       'Zit prima,' mompelde ik monotoon terwijl ik mijn tekst verder doorlas, ook al had ik dit al minstens drie keer eerder gedaan.       'Gaat het lukken vanavond?' vroeg Erik in het algemeen.       'Joe.' Ik wendde mijn blik van mijn tekst af, draaide rond op mijn stoel en keek hem aan.       'Als de wijn me tussen nu en vijf minuten niet verleidt om een hele fles te atten, dan wel ja.'

[ bericht aangepast op 27 okt 2016 - 18:11 ]

---

how dare you speak of grace

MT.

[ bericht aangepast op 26 okt 2016 - 21:55 ]

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

---

Luca stond te praten met een jongedame in de rokersruimte. Ze had verteld dat ze al eerder mensen van interkunst was tegengekomen op soortgelijke avonden, en dat ze hen nu vaker opzocht. Dat had hem doen glimlachen, het was goed om te horen dat hun groep een positieve gedachte had achtergelaten bij anderen. "Wil je ook?" vroeg hij, terwijl hij zijn met precisie gerolde jointje naar haar uitstak. Ze aarzelde even, maar knikte toen. "Dat heb ik al lang niet meer gedaan." verklaarde ze en nam een voorzichtig trekje. Luca grijnsde licht. "Zonde." Hij wierp een blik op zijn horloge en realiseerde zich dat hij zich beter voor kon gaan bereiden. "Sorry," zei hij verontschuldigend. "Ik moet straks het podium op." Met een rustige beweging stond hij op van de bank waar hij op zat. "Spreek ik je daarna nog?" De brunette keek hem met haar zwoele ogen aan en knikte met een glimlach. "Vast wel. Ik zal vooraan staan." Ze knipoogde naar hem en Luca kon een speelse glimlach niet onderdrukken. Dit was een prachtige vrouw en automatisch ontwikkelde hij ideeën in zijn hoofd over hoe deze avond zou verlopen. Grinnikend schudde hij zijn hoofd en liep de rokersruimte uit, richting de achterkamer. Daar zaten Erik en Stella, die hij met een glimlach begroette. Ook de band zat in de kamer, rustig pratend en genietend van een biertje. Luca greep zijn gitaarkoffer en nam plaats op één van de stoelen. Nu hij wist dat hij bijna op moest treden, kwamen de zenuwen op. Ondanks dat hij een zeer relaxte gast was, had hij altijd een lichte vorm van podiumvrees voordat hij op moest. Er was altijd de onzekerheid, de twijfel of mensen zijn muziek zouden waarderen. Vaak verdween de spanning al tijdens het eerste nummer, en werd zijn muziek belangrijker dan het publiek. Voorzichtig haalde hij zijn gitaar tevoorschijn en begon deze te stemmen.

[ bericht aangepast op 28 okt 2016 - 11:25 ]

---

Your dreams still follow story-lines, like fictions you would make.