De afgelopen drie- en een half jaar;
-Rechtszaken rondom mijn studie. Twee keer voor de rechter gekomen.
-Papa kreeg een hartinfarct die ie nog maar net heeft overleefd. Een derde van zijn hart is overleden.
-Geen contact meer met zuslief door de rechtszaken.
-Oma die zeurde over dat we weer contact met zuslief moesten zoeken terwijl wij dat allang deden maar zij degene is die ons buiten bleef sluiten.
-Het café dat voor geen meter liep wat we ook probeerden. Uiteindelijk is het gesloten.
-Papa zn muziekpraktijk die niet lekker loopt.
-Ik die last heeft gekregen van enorme hoeveelheid tics waardoor ik nu medicijnen slik met dusdanig vervelende bijwerkingen dat ik er toch weer mee wil stoppen en kijken hoe dat verlopen zal.
-Ik die in een dip is gekomen door alle toestanden. De dips kwamen en gingen, maar nu zit ik er weer in eentje en ik ben het best wel beu.
-Sheila, mijn beste vriendinnetje, die is overleden. 19 November 2015. Aangereden door een auto. Nog net geen 2 jaar geworden. Ik zal je missen, lieve hond die je was. R.I.P. <3
-De kennel die we op den duur zijn begonnen omdat de vogels niet doorging wegens de buren. Maar de kennel is nog erg hectisch en je bent er de hele dag mee bezig. Is leuk, maar ook vermoeiend.
-Autorijden wat een enorme ramp is. Het rijden niet, maar het parkeren. Komt ook nog iets anders bij, dat ik tijdens het rijden nog wel es last heb van ZM gedachtes die ik tot dusver wel probeer te negeren, maar ik kan er alsnog helemaal niks mee.
-Ik ben enorm aangekomen en krijg het er maar niet af. Eigen fout, want ik ben nog niet klaar om er een verandering in te brengen ofseu, of ik ben gewoon voedselverslaafd geworden. Toch erger ik me mateloos aan het getal op de weegschaal.
-Ik voel me vaak eenzaam. Zou graag in de buurt graag vrienden willen hebben. Bij boogschieten is het nu niet bepaald top.
Ondanks dit heb ik wel een hele lieve vriend gekregen waar ik enorm blij mee ben. <3 En heb ik hele lieve vriendinnen van Quizlet waar ik bij mag zeuren wanneer nodig en wie ik nogmaals op het hart wil drukken dat ik er ook voor hen ben wanneer nodig. Through the good, the bad and the ugly. <3
Maar toch. Ondanks dat er ook wel leuke dingen zijn en ik me misschien gewoon niet zo moet aanstellen, denk ik dat ik gewoon de slechte dingen nog steeds niet goed verwerkt heb. Ik heb me er nog niet ''overheen'' gezet. En dat ergert me. Ik voel me down (wat ook door de medicijnen komen kan) en slecht en waardeloos en gewoon kut. Er is zoveel gebeurt de afgelopen paar jaar, en kennelijk heb ik het nog geen plekje gegeven. Ik denk er namelijk nog veelste vaak aan.
Wat wil ik nou precies bereiken met dit topic? Geen flauw idee. Tis dezelfde zooi als waar ik wel vaker om zeur. Maar ik moet het gewoon even van me afschrijven. Dat help vaak wel.
Koekje wanneer je dit allemaal hebt gelezen. <3
[ bericht aangepast op 20 okt 2016 - 12:14 ]
It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart.