• Wanneer gebruik je een witregel. In feite gebruik je enter aan het einde van een alinea, maar wanneer gebruik je dan een witregel? (Situatie: een manuscript.)


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Wanneer je een soort sprongetje maakt in je verhaal. Dat kan naar een ander perspectief zijn, maar in de meeste gevallen gaat het om een sprong in de tijd. Als je ergens geen vloeiende overgang wilt of kunt schrijven tussen twee scènes, bijvoorbeeld als je personage gaat slapen of naar een andere locatie gaat, kun je overwegen daar een witregel te plaatsen. ^^

    Maar er zijn ook meer dan voldoende ellenlange verhalen waarin nooit een witregel voorkomt, dus het is lang niet altijd nodig. Het hangt tevens een beetje af van hoe je hoofdstukken indeelt. Als een boek maar drie delen heeft, is het waarschijnlijker dat je ergens een witregel zult zien dan wanneer er iedere tien pagina's een nieuw hoofdstuk begint, simpelweg omdat er dan al een logische plek is waar de schrijver een korte tijdsperiode kan skippen.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Dank je. Zoiets vermoedde ik al, maar ik wilde toch zeker zijn.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Wat Square zegt. Sommige auteurs gebruiken het trouwens ook als trucje, Peter Verhelst doet dat bijvoorbeeld en ik heb het nog wel vaker gezien. Door een zin te isoleren benadruk je hem en dat roept spanning op. Ik heb ooit eens een boek gelezen dat zo ging:

    Tekst.

    De chauffeur was invalide

    Tekst.

    Dus je ziet het ook vaak als spanningstechniek. Als je iets wilt beklemtonen, kan je het dus ook gebruiken. Zelf hou ik het liever gewoon op enter, maar het mag.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.