Gisteren gingen mijn broertje en ik naar onze opa en oma om de baby eendjes daar te bezichtigen, welke ik absoluut adoreer omdat ze gewoon de meest perfecte wezens zijn die de natuur ooit heeft gecreëerd. Hier rechts zie je dan ook een plaatje van twee van deze eendjes. De buren van mijn opa en oma hebben vorig jaar een gewond baby eendje gevonden en besloten voor het beestje te zorgen. Dit is een verhaal over een eend die de eerste maanden van haar leven zwemmend in een badkuip heeft doorgebracht. Hoewel dit niet helemaal is gelopen zoals meestal in de natuur gebeurd, kan kan je zo'n eendje nou eenmaal niet laten sterven wanneer ze verlaten is door haar moeder. Uiteindelijk heeft het buurmeisje haar Badeend genoemd. In elk geval, heeft Badeend nu kleintjes, vier stuks zijn het nu nog, twee zijn helaas al afgehaakt. Met al deze eendjes leeft iedereen natuurlijk erg mee. Badeend is er ook niet erg bang voor om met haar kinderen op het erf van mijn opa en oma te komen om te schooieren voor zaadjes. Doordat mijn opa en oma een stel kippen hebben, wordt er namelijk regelmatig wat zaad gestrooid, waar de eenden ook graag van mee-eten. Over het algemeen is het niet erg moeilijk om Badeend te onderscheiden van andere eenden. Wanneer alle eenden wegvliegen/zwemmen zodra er iemand aan komt rennen, is Badeend degene die kwakend op je af komt en in je tenen probeert te bijten, want ja, dat doet ze. Daarnaast loopt ze ook zo je huis in als je even niet oppast. Je kan dus wel stellen dat ze niet helemaal is zoals andere eenden. Maar goed, ze heeft dus kleintjes.Gisteren waren wij dus buiten aan het kijken hoe schattig en klein en perfect ze waren. Er is alleen een probleem met één van de eendjes, omdat deze waarschijnlijk iets heeft aan zijn/haar pootjes, wat inhoud dat het eendje problemen heeft met lopen. Meestal zie je hem een beetje huppen en springen, maar lopen zit er niet helemaal in. Wat mij wel verbaast, is dat dit eendje het heeft weten te overleven, terwijl twee andere eendjes helaas al gegrepen zijn door een snoek of dergelijke. Ook is dit het eendje het eendje waar ik zelf het meeste mee meeleef. Dit is omdat bij elk hobbeltje waar hij als enige niet opkom, ik hem hardop sta aan te moedigen - alsof dat helpt. Mijn opa en oma hebben ook twee katten, en deze katten vinden deze eendjes wonderbaarlijk interessant. Zo worden de katten voor de veiligheid soms maar even binnen gezet als de eendjes komen eten. Maar tot nu toe waren ze niet verder gegaan dan in een aanvalshouding gaan staan, of camouflerend achter de bosjes gaan zitten, wat er eerlijk gezegd nog best wel grappig uitzag ook. |
Anyway, gistermiddag waren de eendjes net klaar met eten en wilden langzaam te water gaan. Mijn broertje en ik zaten om een bankje toe te kijken - ik kan wel uren naar die kleine dingetjes staren - toen één van de katten ineens opdook en het eendje greep wat niet zo goed kan lopen. En vanaf dat moment kwam er letterlijk een soort oer drang in mij naar boven. Ik en mijn broertje rende de kat schreeuwend achteraan. "Nee, Sokkie, laat los!" Niet dat hij daar nou echt naar luisterde, maar goed. Uiteindelijk sprong hij een andere tuin in, over een sloot en boomstammen en weet ik het wat. Hoewel ik normaal gesproken een beetje terughoudend ben over het over dingen heen springen en het in andere mensen hun tuinen komen zonder toestemming, twijfelde ik nu helemaal niet en ben ik erachter na gegaan, waarna ik tegen mijn broertje schreeuwde dat hij mijn opa en oma moest halen. Ik nam namelijk aan dat mijn opa wel wat handiger zou zijn in het redden van het eendje dan ik. Ik heb de kat uiteindelijk opgepakt en weer de juiste tuin in gegooid, terwijl ik ondertussen probeerde uit te vogelen waar het eendje zich verborgen had en of hij überhaupt nog leefde. Gelukkig wist hij even later weer bij het water te komen, waar hij werd herenigd met zijn/haar moeder en de andere kleintjes. Al met al, was dat toch wel even een schrik situatie. Tien minuten later zat ik nog steeds na te trillen met de gedachte van het eendje in Sokkie's bek in mijn hoofd. Er zijn waarschijnlijk mensen die een eendenleven niet erg hoog stellen, maar de afgelopen dagen ben ik er toch wel erg gehecht aan geraakt en ik zou het echt vreselijk hebben gevonden als het slecht was afgelopen, al helemaal op zo'n manier. Om dit topic nog even mooi af te sluiten: Zijn er nog mensen op quizlet die wel eens een dier hebben gered? |
She was always looking for more..