Ik weet niet of je mijn verhaal al las, volgens mij niet toch?
Het is 2100 en de mensheid is bijna uitgestorven. De aarde is jarenlang door de mensheid vergiftigd. Fabrieken die chemisch afval in de zee loosden, autos die te veel CO2 uitstootten waardoor de ozonlaag nog maar een fractie is van wat het was. De aarde is niet het enige wat is aangetast, ook de mensheid is vergiftigd. Er worden maar weinig kinderen geboren doordat veel mannen en vrouwen onvruchtbaar zijn geworden.
Om de mensheid te redden is er het Vruchtbaarheids-programma opgezet. Vruchtbare jongens en meiden worden naar een groot ruimteschip gestuurd om daar verder te worden getest of ze gezond zijn. Zodra blijkt dat zij gezond zijn worden ze naar een kolonie op de maan gestuurd om daar een gezin te stichten met een partner uitgezocht door het programma. Het is strikt verboden om seksuele handelingen met anderen te beoefenen.
Vijf jaar na de ingang van het Vruchtbaarheids-programma is Anna één van de meiden die nog vruchtbaar is en kans heeft op een beter leven. Lukt het haar zich te binden met een man waar ze niet van houdt en zich aan te passen naar de normen en waarden op de maan?
I was never really insane except upon occasions when my heart was touched. --- Edgar Allan Poe