Ik kom wel tot de zorgelijke conclusie dat ik blijkbaar toch steeds minder goed met enorme hoeveelheden om kan gaan. Ik weet dat ik vroeger echt tot het randje kon gaan en dan alles nog na kon vertellen etc. Ik heb nog steeds geen last van katers, maar mijn geheugen laat me echt zwaar in de steek.
Ik was dit weekend op een soort zuipweekend met alle actieve leden van mijn vereniging en de conclusie was dat ik nog voor etenstijd op vrijdag al compleet lam was door verscheidene wodkasinas en een megaflugelstreak, waar ik en een paar vrienden echt meer dan twintig flugels achter elkaar dronken. Nu heb ik overal blauwe plekken etc en het is me een raadsel waar ze vandaan komen.
Gisteravond was wel iets rustiger haha
Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.