Jawel, daar heb ik vandaag aan gedaan, want ik heb mijzelf opgegeten. (Ik probeerde nog te beargumenteren dat ik geen vermicelliletter ben en dus onschuldig, maar volgens mijn zusje ben ik wel degelijk een gekookte vermicelliletter, dus dat ging helaas niet op.)
Vervolgens stuurde ik deze foto via Whatsapp naar mijn vader, die op dit moment in Hamburg zit, met de tekst "#selfie". Ik kreeg een bericht terug met alleen de emoji die zo hard lacht dat hij huilt. Ik weet dat er ouders zijn die zoveel emoji's gebruiken dat je bijna denkt dat ze het bestaan van woorden zijn vergeten, maar mijn eigen vader is er meer eentje van de onnodige puntjes achter iedere zin ("goed gedaan..." wat hij dan oprecht als compliment bedoelt, al leest ieder geletterd mens dat als zwaar sarcasme) en is al zeer extravagant bezig voor zijn doen als hij de duim omhoog stuurt. Ronduit schokkende gebeurtenissen vandaag, dus.
Wat voor interacties met andere mensen hebben jou vandaag verbaasd of aan het denken gezet? En spel jij ook altijd onmiddellijk je eigen naam als je lettersoep voorgeschoteld krijgt?
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan
ProngsPotter
)
