1) Als je jezelf ergens moest onder plaatsen: introvert of extrovert? En om welke reden precies neig je meer naar een bepaalde kant?
Introvert, omdat ik erg stil en verlegen ben bij anderen. Ik ben ook graag op mezelf en heb eigelijk niet veel mensen om me heen nodig om gelukkig te zijn.
2) Een compliment dat je hebt gekregen dat je het meest is bijgebleven? (van wie, wanneer, wat)
Moeilijke want er zijn er meer. Als kind zei een man eens tegen mijn oma dat ik zo'n lief gezichtje had, dat ze paspoppen van mij zouden moeten maken en in de etalagie moesten zetten in heel nederland.
Een ander is eigelijk een belediging en compliment tegelijk. Mijn 'lerares' schrijven zei vorig jaar, net voor we begonnen dat toen ze mijn verhaal voor het eerst las ze gehypnotiseerd was, dat nadat ze klaar was met lezen de personages nog in haar hoofd leefde, dat maakte haar heel enthausiast, maar nadat ze het voor de tweede keer las en op alle fouten letten, schaamde ze zich dat ze zo verrukt had gereageerd, want nu moest ze me op de fouten gaan wijzen.
3) Vertel het verhaal van je meest indrukwekkende 'eerste keer' (kan alles zijn bijvoorbeeld eerste concert eerste keer alleen op reis,..)
De eerste keer dat ik alleen ging wonen. Ik ging net uit huis, had mijn ouders al gedag gezegd, mijn zusje en broertje tot ziens gezegd en ik zou ze de hele week niet zien. Ik ging mijn apartementje een beetje aankleden. Ik was heel trots op dat appartementje, net een kleine woonkamer en slaapkamer, de keuken was zo klein dat de koelkast in de hal moest staan, maar ik was er blij mee. Maar net toen met alles een plekje had gegeven en op de bank ging zitten realiseerde ik me ineens dat ik volwassen was. Ik staarde voor me uit en dacht over mijn toekomst na. Ik was bang, voelde me in het nauw gedreven. Ik voelde me echt weer een kind die haar mama en papa miste, wetend dat ik niet meer terug kon. Ik heb toen zonder mijn gezicht te veroeren, zonder bewegen en geluid gehuild, wensend dat ik weer een kind kon worden zonder verandwoordelijkheid, gewoon simpel eeuwig gelukkig.
Uiteindelijk ben ik er ook gelukkig geweest en ik heb er nooit spijt van gehad. Maar mijn eerste keer uit huis was een grote stap.
4) Als je een moment mocht 'herbeleven', welke zou het zijn? (gewoon om het zelfde gevoel 2x te hebben, niet om iets te veranderen)
Mijn zesde levensjaar (of 15de, maar als kind ben je toch altijd gelukkiger omdat je het leven niet zo goed begrijpt, dus hou ik het op 6de). Ik kan me niet herinneren dat ik ooit gelukkiger ben geweest dan toen. In het speciaal dat jaar met de verjaardag van mijn zus. We hebben toen kerststallen gemaakt van takjes, mos en dennen. Het rook lekker, al mijn vrienden waren er en we praten. Ik weet niet waarover we praten, maar ik weet nog dat ik nog nooit zo'n kerstgevoel heb gehad als toen.
5) Wat is het aller gemeenste dat je ooit gedaan hebt? (los of je er spijt van hebt of niet)
Het geen ik het meest spijt van heb is dat ik ooit een ezel heb geslaan met een plank. Ik moest naar de achtertuin en ik wist dat hij me zou schoppen als ik er zomaar langs zou lopen, dus ik duwde hem maar, zoals ezels zijn, liet hij zich niet opzij duwen (ik was ook maar een klein meisje van 7). Ik heb toen een plank gepakt en hem op zijn hoofd geslaan. Ik had er onmiddelijk spijt van en ben huilend naar binnen gerend. Ik voel me nu nog steeds gemeen daardoor.
Waar ik misschien eerder spijt van zou horen te hebben is dat ik een paar meiden van mijn leeftijd heb laten huilen. Mijn exbestevriendin had me gedumpt omdat we uit elkaar waren gegroeit en andere paden waren ingeslaan, zij had namelijk een vriendje en was sexueel actief, en ik was nog de ondschuld zelve. Ik was gekwetst dus stuurde ik haar een gemeen sms'je die avond. De volgende ochtend liet ze het aan twee andere meiden zien, en alle drie begonnen ze te huilen.
Ik heb er geen spijt van, simpelweg omdat die exvriendin mij meer pijn heeft gedaan, en zij kon uiteindelijk net zo goed dat sms'je voor zichzelf houden. Maar ik neem aan dat ik uiteindelijk de 'gemenerik' uit het verhaal ben geweest.
"Don't tell me the moon is shining; show me the glint of light on broken glass." -Anton Chekhov