• Jezus, ik heb de laatste tijd ontzettend veel zeiktopics... Maar daarom moet ik ook even alles van de laatste jaren op een rijtje zetten, dus oké, here it goes.

    Ik weet niet precies waar ik moet beginnen, want eigenlijk is dit al mijn hele leven bezig, dus het spijt me. Dit word een lang verhaal.

    Voordat ik werd geboren zijn mijn ouders uit elkaar gegaan. Toen kwam mijn moeder er achter dat ze zwanger was en heeft ze nog geprobeerd mij en mijn vader in contact te brengen, maar ze waren allebei nog jong en mijn vader was niet klaar voor kinderen, dus dat contact is er nooit van gekomen. Een tijd geleden heeft hij me een mail gestuurd waarin hij me liet weten nooit vaderlijke gevoelens voor mij gehad te hebben, en dus ook nooit contact te willen (een harde klap voor mij, al wist ik het ergens al wel).
    Hierdoor voelde ik me mijn hele leven al anders dan anderen. Eigenlijk dacht ik dat ik nooit goed genoeg was, want mijn eigen vader wilde me niet eens dus waarom zou iemand anders wel met me om willen gaan? (Het feit dat mijn groep 3 lerares me behandelde alsof ik minderwaardig was, alleen omdat mijn afkomst buitenlands is hielp niet bepaald, maar oké, we hebben allemaal wel eens zo'n leraar gehad denk ik.)
    Het werd allemaal erger toen mijn moeder toen ik drie was baarmoeder halskanker kreeg. Ik weet er niet veel meer van, behalve dat er een tijd was dat ze schreeuwend van de pijn op bed lag. Sinds dien ben ik paranoïde als mijn moeder buikpijn heeft en raak ik metteen in paniek (tegen paniekaanval aan).
    Ze werd beter, maar werd een paar jaar later weer ziek. Borstkanker dit keer. Ze ging een half jaar naar het buitenland (ze wilden haar in nederland niet meer behandelen) en kwam beter terug (Ook al zeiden mijn opa en oma al die tijd dat mijn moeder niet echt ziek was, er met een of andere buitenlander vandoor was gegaan en nooit meer terug zou komen). Maar we gingen wel plots verhuizen, want mensen in onze oude woonplaats hadden rare ideeën gekregen en mijn moeder kon niet meer normaal over straat.
    We gingen een tijdje bij mijn moeders beste vriend wonen, maar hij kreeg terwijl we daar waren een psychose en begon haar te verkrachten en in elkaar te slaan. We hadden nergens anders om heen te gaan en mijn moeder wou me niet afstaan aan jeugdzorg en zelf naar een blijf-van-mijn-lijfhuis gaan, dus heeft ze dat allemaal van hem toegestaan tot ze een houten huisje vond waar we al snel in konden trekken. We zijn toen weer opeens verhuisd zonder dat ik echt afscheid van mensen kon nemen.
    Daarna heeft mijn moeder ook nog eens een vrij agressieve vriend gehad, waardoor ik bang werd van elke man die ze in huis bracht. Dat ging uit, ging een jar later weer aan, ging weer mis en is nu sinds kort weer uit.
    Ik weet niet meer hoe ik normaal door mijn dagen moet komen. Ik ben bang van iedere man (of jongen die groter is dan ik, en ik ben klein dus dat is zo'n beetje iedereen) en bang van iedere keer als mijn moeder ergens pijn heeft. Ik ben daarbij nog ontzettend onzeker en iedere onverwachte beweging geeft me zo'n beetje een paniek aanval. Als ik alleen ben of tijd heb om na te denken voel ik me ontzettend verdrietig en kwaad en er is een tijd geweest dat ik mezelf expres pijn deed. Toen ik een vaste vriend had is er nooit wat tussen ons gebeurd, omdat ik bang ben van aanrakingen die verder gaan dan de handen.
    Ik heb gebeden en gesmeekt bij mijn moeder of ik misschien is een keer met een professioneel iemand mocht praten, maar de enige keer dat ze daar op inging was het bij de moeder van haar toenmalige (agressieve) vriend, en met haar kon ik niet meer praten toen het uitging (niet dat ik me ooit echt voelde alsof ik met haar kon praten, ik bedoel, wat had ik moeten zeggen? "Uw zoon slaat mijn moeder in elkaar"? Dat was een leuk gesprek geweest).
    Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik wil zo niet meer leven. Ik wil niet bang zijn van alles en altijd denken dat ik niet goed genoeg ben en bang zijn dat iemand dood gaat als ze nog maar hun teen stoten.

    Ik weet dat jullie hier niet zo veel aan kunnen doen, maar ik moest dit even kwijt. De laatste tijd postte ik veel te veel zeiktopics en nu ik vandaag weer over iets wilde gaan klagen besefte ik me dat al die kleine dingen het probleem helemaal niet zijn. Dit is het probleem, en ik kan er met niemand over praten (zelfs geen leraren, want bij ons op school is dat ontzettend slecht geregeld).

    Als je dit helemaal gelezen heb, dan dankjewel. Ik stel het erg op prijs.

    [ bericht aangepast op 8 aug 2015 - 23:35 ]


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Wauw meis, wat een verhaal. Echt onbeschrijfelijk wat je allemaal meegemaakt hebt! Ik het niet een idee om dit verhaal met een vertrouwen persoon te delen?

    [ bericht aangepast op 8 aug 2015 - 23:44 ]


    ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels

    oh god kind, wat een ellende allemaal. Wat vervelend dat je niet iemand hebt aan wie je dit kunt vertellen, en dat je niet echt kans hebt om met een professioneel iemand hierover te praten. Jij hebt zoveel meegemaakt en het lijkt er niet op dat je het op deze manier kunt verwerken. Ik heb echter geen idee of je op internet een of ander vertrouwenspersoon in jouw buurt kunt vinden, want dat lijkt me wel goed. Heel veel sterkte meisje!


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    Caracalla schreef:
    oh god kind, wat een ellende allemaal. Wat vervelend dat je niet iemand hebt aan wie je dit kunt vertellen, en dat je niet echt kans hebt om met een professioneel iemand hierover te praten. Jij hebt zoveel meegemaakt en het lijkt er niet op dat je het op deze manier kunt verwerken. Ik heb echter geen idee of je op internet een of ander vertrouwenspersoon in jouw buurt kunt vinden, want dat lijkt me wel goed. Heel veel sterkte meisje!


    Ik heb even op het internet gezogt, maar er is er niet echt een die dicht in de buurt is. Toch bedankt! en bedankt voor het serieus lezen (geld ook voor bovenstaande).

    [ bericht aangepast op 13 aug 2015 - 16:28 ]


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Toch raar dat er niets in de buurt te vinden is?
    Maar okay, ik heb geen idee of het er is (al lijkt het me vandaag de dag wel logisch dat het er is), maar kun je niet online met een vertrouwenspersoon of i.i.g. iemand die meer ervaring heeft op dit soort gebieden in contact komen? Dan kun jij in ieder geval jouw verhaal kwijt en kan dat persoon er misschien wat mee, al zou het natuurlijk het beste zijn als dit gewoon persoonlijk kan, maarja, daar weet ik niks mee :/ Heel veel sterkte in ieder geval. Wat ontzettend naar voor je :/


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Jeetje, wat een onwijs heftig verhaal. Ik snap dat je er klaar mee bent om zo te leven. Maar onthoud alsjeblieft dat je wel goed genoeg bent en dat je het zeker verdiend om professionele hulp te krijgen van iemand. Probeer misschien op school te vragen waar je hulp kunt krijgen.

    Heel veel sterkte en als er ooit is is nog, dan mag je mij altijd een berichtje sturen.


    but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

    Backbiter schreef:
    Toch raar dat er niets in de buurt te vinden is?
    Maar okay, ik heb geen idee of het er is (al lijkt het me vandaag de dag wel logisch dat het er is), maar kun je niet online met een vertrouwenspersoon of i.i.g. iemand die meer ervaring heeft op dit soort gebieden in contact komen? Dan kun jij in ieder geval jouw verhaal kwijt en kan dat persoon er misschien wat mee, al zou het natuurlijk het beste zijn als dit gewoon persoonlijk kan, maarja, daar weet ik niks mee :/ Heel veel sterkte in ieder geval. Wat ontzettend naar voor je :/


    Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik slecht ben met dingen opzoeken, ik heb wel echt mijn best gedaan maar er kwam alleen maar voor Drenthe en Groningen uit toen ik op mijn dorp zocht, en dat is juist totaal NIET in de buurt.
    Ik zou eigenlijk ook helemaal niet weten waar ik anders op kan zoeken behalve 'vertrouwenspersoon (mijn dorp)'.
    Bedankt!


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    Anatomy schreef:
    Jeetje, wat een onwijs heftig verhaal. Ik snap dat je er klaar mee bent om zo te leven. Maar onthoud alsjeblieft dat je wel goed genoeg bent en dat je het zeker verdiend om professionele hulp te krijgen van iemand. Probeer misschien op school te vragen waar je hulp kunt krijgen.

    Heel veel sterkte en als er ooit is is nog, dan mag je mij altijd een berichtje sturen.


    Bedankt voor je steun :)


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    The_End schreef:
    (...)

    Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik slecht ben met dingen opzoeken, ik heb wel echt mijn best gedaan maar er kwam alleen maar voor Drenthe en Groningen uit toen ik op mijn dorp zocht, en dat is juist totaal NIET in de buurt.
    Ik zou eigenlijk ook helemaal niet weten waar ik anders op kan zoeken behalve 'vertrouwenspersoon (mijn dorp)'.
    Bedankt!


    Ik weet niet waar je exact behoefte aan hebt, maar misschien kun je eens gaan denken aan een psycholoog? Vooral als je door je verleden bepaalde dingen niet meer kunt vertrouwen e.d. lijkt het me niet onverstandig daar eens overna te denken c:


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Backbiter schreef:
    (...)

    Ik weet niet waar je exact behoefte aan hebt, maar misschien kun je eens gaan denken aan een psycholoog? Vooral als je door je verleden bepaalde dingen niet meer kunt vertrouwen e.d. lijkt het me niet onverstandig daar eens overna te denken c:


    Zoals ik in het starttopic volgens mij al zei: Ik heb geprobeerd professionele hulp te krijgen, maar dit is blijkbaar geen optie want er word alleen maar omheen gedraaid.


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    The_End schreef:
    (...)

    Zoals ik in het starttopic volgens mij al zei: Ik heb geprobeerd professionele hulp te krijgen, maar dit is blijkbaar geen optie want er word alleen maar omheen gedraaid.


    Oh sorry, dat was ook zo ja. Vervelend, want het was waarschijnlijk het beste geweest :/


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Backbiter schreef:
    (...)

    Oh sorry, dat was ook zo ja. Vervelend, want het was waarschijnlijk het beste geweest :/


    Ja, dat denk ik ook ja, maar helaas :(

    Bedankt though :)


    I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

    pff....overdrijven is ook een vak hé.


    I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

    en dan hou ik t nog netjes!


    I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

    ^ :8 Dat is wel heel lekker aardig van je.
    Ik weet niet hoor. Misschien zou jij ook "overdrijven" als dit jou zou overkomen.

    OT;
    Echt heel erg om dit zo allemaal te lezen. Ik kan helaas niets meer dan het beste voor je wensen. Ik hoop dat alles veel beter gaat de komende tijden. Vergeet niet; keep your head up , no matter what. <3

    Clicker schreef:
    ^ :8 Dat is wel heel lekker aardig van je.
    Ik weet niet hoor. Misschien zou jij ook "overdrijven" als dit jou zou overkomen.

    OT;
    Echt heel erg om dit zo allemaal te lezen. Ik kan helaas niets meer dan het beste voor je wensen. Ik hoop dat alles veel beter gaat de komende tijden. Vergeet niet; keep your head up , no matter what. <3


    26 - 02 - '16