• We hebben nog ruim twee weken aan voorbereidingstijd, maar ik kon het niet laten om er alvast een topic voor te openen. Camp NaNoWriMo komt er weer aan, wat betekent dat er een hoop oude, half-afgemaakte verhalen worden afgestoft en andere ideeën het leven worden ingeblazen. Dit jaar ben ik in ieder geval (weer) van de partij en ik vraag me af of er meer enthousiastelingen zijn. ^^


    Wat is Camp NaNoWriMo?

    Camp NaNoWriMo wordt twee maanden in het jaar gehouden; in april en in juli. In deze maanden (of één van de twee) stel je voor jezelf een doel van ergens tussen de 10.000 en de 999.999 woorden. Dit is het woordenaantal dat je binnen deze maand aan één verhaal gaat schrijven; als het ware dus een soort wedstrijd met jezelf. Via de website kan je, als extra motivatie, ook in een 'cabin' geplaatst worden met mensen van ongeveer jouw leeftijd, jouw genre verhaal en wordgoal, maar die motivatie is natuurlijk ook heel goed te vinden bij mede-Quizletters. c:

    Doe je mee? Geef dan even je username op de website door, de (eventueel tijdelijke) titel van je verhaal en je wordgoal. c:

    Deelnemers:
    Username Q | Username Camp NaNoWriMo | Titel verhaal

    Wiarda | Wiarda | Ik haat titels
    Mulford | GreyWolfMoon | Battle Scars
    Phxntasia | Phxntasia | When Madness Rises
    Overkill | Chanice | The Barn
    OakenshieId | Elladan | When Daylight Dies
    Square | Squares | Yes homo
    Starlord | Asmodom | The Mystery Behind the Mask || HP New Generation
    LadyDi | Primproductions | 365 days of Soof
    Backbiter | DeathValley | Time Will Come
    Complexes | Shefearsoblivion | For me, it's always been you
    Naoko | Lasaraline | Culaccino
    CharlesG | CharlesG | De Nachtwacht
    Madrugada | ElfCitadel | Iets met prinsessen
    Sublatti | [geen] | Playing with fire
    Anduin | Ruskow | Koningin van Vuur
    Nakama | xSunshineee | Mahigan - Teen Wolf
    Mignon | Soulmate | In Time
    Kishimoto | Sushita | veel liefs
    SadisticElz | SadisticElz | The falling angel
    Ethan | Constante | Mede Onmogelijk Gemaakt door Quizlet?
    Alpheratz | Antithese | De stilte van een eiland (werktitel)
    StephenFry | StephenFry | Undead desires
    Luckyblue | Sciathan | Inked
    serein | Ebullience | Birds on the line
    BIack | Lizor | I'm not Stupid! & Just say "yes"
    Wordgoal

    25K
    40K
    50K
    25K
    12K
    10K
    50K
    10K
    30K
    15K
    15K
    20K
    20K
    15K
    15K
    10K
    15K
    20K
    ?
    15K
    30K
    25K
    20K
    12K
    15K
    Word Wars:

    Word Wars zijn onderlinge wedstrijdjes tussen kandidaten om elkaar te motiveren zo veel mogelijk woorden te schrijven binnen een bepaalde tijd. Iedereen mag in het topic vragen of er mensen geïnteresseerd zijn in een Word War, op dat moment of op een afgesproken tijd. Traditioneel gezien zijn deze Word Wars een uur lang, maar dat betekent niet dat je niet met jezelf af mag spreken om er bijvoorbeeld een halfuurtje van te maken.

    In het verleden stonden er hele lijsten met Word War tijden in de openingspost, maar in mijn ervaring werden er veel meer Word Wars op eigen initiatief georganiseerd dan dat mensen werkelijk uitgingen van dat schema. Als mensen dat schema terug willen hebben, zet ik hem er met plezier weer in, maar ik zag er zelf het nut niet bepaald van in.



    [ bericht aangepast op 15 juli 2015 - 14:31 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Ik, want het wil niet lukken! :'D 20.30?


    What would Emma do?

    StephenFry schreef:
    Ik, want het wil niet lukken! :'D 20.30?


    Jup helemaal prima. Uurtje of half uurtje?


    Happy Birthday my Potter!

    Starlord schreef:
    (...)

    Jup helemaal prima. Uurtje of half uurtje?

    IK DOE MEE!


    You save everyone, but who saves you?

    Ik zit echt helemaal vast...


    "Ignite, my love. Ignite."

    Een uurtje? Wie wil kan natuurlijk altijd vroeger stoppen :)


    What would Emma do?

    StephenFry schreef:
    Een uurtje? Wie wil kan natuurlijk altijd vroeger stoppen :)


    True, oké een uur it will be! Happy Word games and may the odds be ever in your favor


    Happy Birthday my Potter!

    Ik doe mee. Heb dringend wat woorden nodig


    Ex astris, sciencia

    Kishimoto schreef:
    Ik zit echt helemaal vast...


    Hoezo? Kunnen we je ergens mee van dienst zijn?


    Happy Birthday my Potter!

    Kishimoto schreef:
    Ik zit echt helemaal vast...


    Kunnen we misschien helpen?


    What would Emma do?

    StephenFry schreef:
    (...)

    Kunnen we misschien helpen?


    Starlord schreef:
    (...)

    Hoezo? Kunnen we je ergens mee van dienst zijn?


    Ehm misschien.
    Dit is de omschrijving van mijn verhaal:
    'Weet je wat ik graag zou willen?
    Met alles stoppen. Maar dan ook echt met alles.
    Ik wil mijn spullen pakken en naar het buitenland vertrekken.
    Een hele nieuwe start maken.'

    Als de net 18-jarige Jade opeens verdwijnt zijn niet alleen haar ouders maar ook haar vriend Dean verbijsterd. De politie maakt er geen zaak van, alles wijst er namelijk op dat Jade zelf is vertrokken.
    Dean probeert vol verdriet verder te gaan, denkend aan het berichtje dat hij een week voor haar vertrek heeft gehad. Hij weet zeker dat Jade hem wat duidelijke wilde maken met dat bericht. Maar dan valt opeens de eerste kaart op de deurmat.


    En ik weet in grote lijnen precies hoe ik het verhaal wil laten lopen. Het einde heb ik al helemaal in mijn hoofd zitten en sommige midden stukken ook. Alleen ik ben nu ongeveer bij het vierde hoofdstuk. Er moet net een tweede brief aankomen van Jade alleen ik weet niet goed hoe ik er na toe moet werken. Ik ben nu vooral veel Dean's gedachten op papier aan het zetten en vooral veel over Jade, over hoe haar karakter is.

    Dit is het derde hoofdstuk Graag niet letten op de schrijffouten:
    De dagen gingen langzaam voorbij. Het leven was al weer drie weken verder sinds mijn bezoek aan de ouders van Jade. Ik had gehoopt nog een kaart te krijgen, of een brief, zelf een klein memo blaadje was goed genoeg geweest maar er was helemaal niks. Elke dag was ik uit school als een dwaas naar huis gefietst op een tempo waar de mensen van de Tour du France jaloers op zouden worden, maar elke keer was de deurmat tot mijn teleurstelling leeg.
    Ik wist dat ik niet te veel moest hopen. Ik was al bevoorrecht geweest. Jade haar ouders hadden niet eens een kaart ontvangen. Dat hadden ze met gekwetste blik in hun ogen tegen mij verteld. Dat ik er wel een had gehad was vreemd en bijna wilde ik geloven dat het een stomme grap van iemand was geweest. Maar ik wist dat dat niet het geval was. Ik kon Jade’s handschrift uit mijn hoofd. Ik wist precies hoe ze elke boog op een egale maar toch slordige manier kon maken. Hoe mooi ze de J schreef met een krullerige uiteinde. Deze kaart was zeker van Jade geweest, daar durfde ik mijn hart op te verwedden. Ik bleef hoop koesteren op een nieuwe bericht van Jade. Een teken dat ze tenminste nog aan mij dacht en deze kaart niet het uitstel was van het einde van ons samen.

    Mijn vrienden, die zagen dat het steeds slechter met mij ging, gingen steeds meer hun best doen om voor afleiding te zorgen. Tot grote ergernis van mij. Ik had geen behoefte aan afleiding, het enige waar ik behoefte aan had was een bericht van Jade.
    Toch kon ik niet onder de gezelschap van mijn vrienden uit komen. Ze kwamen langs of namen mij ergens mee naar toe. Dat ze langs kwamen interesseerde mij niet zo veel, dat kon ik nog wel aan. Maar dat ik verplicht was om met hen overal heen te gaan stond mij minder aan. Ik hield er niet van om weg te gaan en al helemaal het onbekende op te zoeken. Ik was een huismus, volgens Jade. Dat was een van de grootste verschillen tussen haar en mij. Terwijl zij de hele wereld wilde ontdekken, was ik gewoon tevreden in mijn oude vertrouwde dorpje.


    Hier loop ik vast. Ik wil Dean eigenlijk nog ruzie laten maken met een jongen uit zijn vrienden groep. Deze jongen zegt dat iets gemeens over Jade of iets in die richting. Ik weet alleen niet hoe ik er na toe moet werken.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ik heb nu nog maar 466 woorden voor mijn verhaal.


    You save everyone, but who saves you?

    Kishimoto schreef:
    (...)

    Ehm misschien.
    Dit is de omschrijving van mijn verhaal:
    'Weet je wat ik graag zou willen?
    Met alles stoppen. Maar dan ook echt met alles.
    Ik wil mijn spullen pakken en naar het buitenland vertrekken.
    Een hele nieuwe start maken.'

    Als de net 18-jarige Jade opeens verdwijnt zijn niet alleen haar ouders maar ook haar vriend Dean verbijsterd. De politie maakt er geen zaak van, alles wijst er namelijk op dat Jade zelf is vertrokken.
    Dean probeert vol verdriet verder te gaan, denkend aan het berichtje dat hij een week voor haar vertrek heeft gehad. Hij weet zeker dat Jade hem wat duidelijke wilde maken met dat bericht. Maar dan valt opeens de eerste kaart op de deurmat.


    En ik weet in grote lijnen precies hoe ik het verhaal wil laten lopen. Het einde heb ik al helemaal in mijn hoofd zitten en sommige midden stukken ook. Alleen ik ben nu ongeveer bij het vierde hoofdstuk. Er moet net een tweede brief aankomen van Jade alleen ik weet niet goed hoe ik er na toe moet werken. Ik ben nu vooral veel Dean's gedachten op papier aan het zetten en vooral veel over Jade, over hoe haar karakter is.

    Dit is het derde hoofdstuk Graag niet letten op de schrijffouten:
    De dagen gingen langzaam voorbij. Het leven was al weer drie weken verder sinds mijn bezoek aan de ouders van Jade. Ik had gehoopt nog een kaart te krijgen, of een brief, zelf een klein memo blaadje was goed genoeg geweest maar er was helemaal niks. Elke dag was ik uit school als een dwaas naar huis gefietst op een tempo waar de mensen van de Tour du France jaloers op zouden worden, maar elke keer was de deurmat tot mijn teleurstelling leeg.
    Ik wist dat ik niet te veel moest hopen. Ik was al bevoorrecht geweest. Jade haar ouders hadden niet eens een kaart ontvangen. Dat hadden ze met gekwetste blik in hun ogen tegen mij verteld. Dat ik er wel een had gehad was vreemd en bijna wilde ik geloven dat het een stomme grap van iemand was geweest. Maar ik wist dat dat niet het geval was. Ik kon Jade’s handschrift uit mijn hoofd. Ik wist precies hoe ze elke boog op een egale maar toch slordige manier kon maken. Hoe mooi ze de J schreef met een krullerige uiteinde. Deze kaart was zeker van Jade geweest, daar durfde ik mijn hart op te verwedden. Ik bleef hoop koesteren op een nieuwe bericht van Jade. Een teken dat ze tenminste nog aan mij dacht en deze kaart niet het uitstel was van het einde van ons samen.

    Mijn vrienden, die zagen dat het steeds slechter met mij ging, gingen steeds meer hun best doen om voor afleiding te zorgen. Tot grote ergernis van mij. Ik had geen behoefte aan afleiding, het enige waar ik behoefte aan had was een bericht van Jade.
    Toch kon ik niet onder de gezelschap van mijn vrienden uit komen. Ze kwamen langs of namen mij ergens mee naar toe. Dat ze langs kwamen interesseerde mij niet zo veel, dat kon ik nog wel aan. Maar dat ik verplicht was om met hen overal heen te gaan stond mij minder aan. Ik hield er niet van om weg te gaan en al helemaal het onbekende op te zoeken. Ik was een huismus, volgens Jade. Dat was een van de grootste verschillen tussen haar en mij. Terwijl zij de hele wereld wilde ontdekken, was ik gewoon tevreden in mijn oude vertrouwde dorpje.


    Hier loop ik vast. Ik wil Dean eigenlijk nog ruzie laten maken met een jongen uit zijn vrienden groep. Deze jongen zegt dat iets gemeens over Jade of iets in die richting. Ik weet alleen niet hoe ik er na toe moet werken.


    Heb je al een idee van wat voor belediging of waar ze zijn of zo?


    What would Emma do?

    Kishimoto schreef:
    (...)

    Ehm misschien.
    Dit is de omschrijving van mijn verhaal:
    'Weet je wat ik graag zou willen?
    Met alles stoppen. Maar dan ook echt met alles.
    Ik wil mijn spullen pakken en naar het buitenland vertrekken.
    Een hele nieuwe start maken.'

    Als de net 18-jarige Jade opeens verdwijnt zijn niet alleen haar ouders maar ook haar vriend Dean verbijsterd. De politie maakt er geen zaak van, alles wijst er namelijk op dat Jade zelf is vertrokken.
    Dean probeert vol verdriet verder te gaan, denkend aan het berichtje dat hij een week voor haar vertrek heeft gehad. Hij weet zeker dat Jade hem wat duidelijke wilde maken met dat bericht. Maar dan valt opeens de eerste kaart op de deurmat.


    En ik weet in grote lijnen precies hoe ik het verhaal wil laten lopen. Het einde heb ik al helemaal in mijn hoofd zitten en sommige midden stukken ook. Alleen ik ben nu ongeveer bij het vierde hoofdstuk. Er moet net een tweede brief aankomen van Jade alleen ik weet niet goed hoe ik er na toe moet werken. Ik ben nu vooral veel Dean's gedachten op papier aan het zetten en vooral veel over Jade, over hoe haar karakter is.

    Dit is het derde hoofdstuk Graag niet letten op de schrijffouten:
    De dagen gingen langzaam voorbij. Het leven was al weer drie weken verder sinds mijn bezoek aan de ouders van Jade. Ik had gehoopt nog een kaart te krijgen, of een brief, zelf een klein memo blaadje was goed genoeg geweest maar er was helemaal niks. Elke dag was ik uit school als een dwaas naar huis gefietst op een tempo waar de mensen van de Tour du France jaloers op zouden worden, maar elke keer was de deurmat tot mijn teleurstelling leeg.
    Ik wist dat ik niet te veel moest hopen. Ik was al bevoorrecht geweest. Jade haar ouders hadden niet eens een kaart ontvangen. Dat hadden ze met gekwetste blik in hun ogen tegen mij verteld. Dat ik er wel een had gehad was vreemd en bijna wilde ik geloven dat het een stomme grap van iemand was geweest. Maar ik wist dat dat niet het geval was. Ik kon Jade’s handschrift uit mijn hoofd. Ik wist precies hoe ze elke boog op een egale maar toch slordige manier kon maken. Hoe mooi ze de J schreef met een krullerige uiteinde. Deze kaart was zeker van Jade geweest, daar durfde ik mijn hart op te verwedden. Ik bleef hoop koesteren op een nieuwe bericht van Jade. Een teken dat ze tenminste nog aan mij dacht en deze kaart niet het uitstel was van het einde van ons samen.

    Mijn vrienden, die zagen dat het steeds slechter met mij ging, gingen steeds meer hun best doen om voor afleiding te zorgen. Tot grote ergernis van mij. Ik had geen behoefte aan afleiding, het enige waar ik behoefte aan had was een bericht van Jade.
    Toch kon ik niet onder de gezelschap van mijn vrienden uit komen. Ze kwamen langs of namen mij ergens mee naar toe. Dat ze langs kwamen interesseerde mij niet zo veel, dat kon ik nog wel aan. Maar dat ik verplicht was om met hen overal heen te gaan stond mij minder aan. Ik hield er niet van om weg te gaan en al helemaal het onbekende op te zoeken. Ik was een huismus, volgens Jade. Dat was een van de grootste verschillen tussen haar en mij. Terwijl zij de hele wereld wilde ontdekken, was ik gewoon tevreden in mijn oude vertrouwde dorpje.


    Hier loop ik vast. Ik wil Dean eigenlijk nog ruzie laten maken met een jongen uit zijn vrienden groep. Deze jongen zegt dat iets gemeens over Jade of iets in die richting. Ik weet alleen niet hoe ik er na toe moet werken.


    omg ik heb ook een verhaal over iemand die er vandoor gaat. Coolie


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    641 woorden, die was redelijk goed :'D


    What would Emma do?

    StephenFry schreef:
    641 woorden, die was redelijk goed :'D


    Netjes. Ik heb er 1705 c:


    Happy Birthday my Potter!