Jezelf niet herkennen als jezelf - Stamcafé

Ik dacht altijd dat dit iets was wat de meeste mensen hebben, maar Mitchell vond het eigenlijk wel vreemd klinken. Dus toen dacht ik, misschien hebben jullie hetzelfde wel?

Wat ik dus heb is dat als ik in de spiegel kijk of naar foto's kijk, ik mezelf niet herken als mezelf. Het klinkt vast heel vreemd, want ik weet dat ik het ben omdat het mijn spiegelbeeld is, alleen lijkt het alsof ik mezelf tegelijk voor het eerst zie. Vroeger was dat gevoel nog veel erger, tegenwoordig niet zo erg meer, gelukkig. Hetzelfde als ik ergens mijn naam lees of hoor, ik link het niet gelijk aan mezelf.

Nu hoop ik toch dat het niet zo raar is als Mitchell dacht, haha. 8D

---

Your make-up is terrible

Ik heb dat ook soms, het is best raar eigenlijk. Vooral niet te veel over nadenken, haha.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ik vind het altijd zo awkward als mensen mijn naam zeggen of vragen hoe ik heet en dat ik dan moet antwoorden en dan denk ik "huh wachtwat?"

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Heb ik eigenlijk nog nooit op gelet. Ik kijk liever niet in de spiegel.

Maar het klinkt me niet heel gek eigenlijk. Je ziet jezelf nooit, en wanneer je dat wel doet is het in de spiegel of op een foto e.d. dus wamneer je dat doet herken je jezelf, terwijl je jezelf eigenlijk nog nooit écht gezien hebt zoals hoe jij wel een ander in het echt ziet.
Dus ik vind het niet heel vreemd klinken.

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Ik denk dat het iets is dat opkomt als je ergens teveel over nadenkt en dat een uiterlijk of naam op die manier voelt als een 'labeltje', omdat je jezelf altijd benoemt als 'ik' en niet elke seconde een spiegel bij de hand hebt. Het is ook heel vreemd als je je bedenkt dat jouw persoonlijkheid een gestalte en een naam heeft, en dat dat voor iedereen de manier is om jou te adresseren, terwijl jij in je hoofd gewoon 'ik' bent, en je jezelf op een abstracte manier omschrijft zoals je denkt dat je eruit ziet, zoals - heel schematisch - blond haar, blauwe ogen. Als je dat evenbeeld dan in de spiegel ziet, herken je jezelf - denk ik - niet als 'ik' omdat de omschrijvingen van jezelf heel abstract zijn en 'blond' bestaat er in alle tinten, net zoals blauw. Volgens mij klink ik nu heel vaag

Ik was elf toen ik bedacht dat mijn achternaam een hele lastige achternaam is om te schrijven, eigenlijk omdat het niet 'voelde' als mijn achternaam, dus het boeide me ook weinig hoeveel n's of v's erin zaten. En 'Ilse' als 'ik' zien, vind ik vandaag de dag nog steeds raar, haha.

Dat heb ik ook met foto's. Ik vind mezelf altijd lelijk op foto's. en altijd totaal anders dan in mijn spiegelbeeld. Ofwel is dat hersenbedrog.

[ bericht aangepast op 26 april 2015 - 20:25 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Yep, ik heb dat nog steeds wel sterk. Af en toe loop ik langs de spiegel en moet ik mezelf er weer aan herinneren dat mijn gezicht er heel anders uitziet dan ik denk dat het eruit ziet. :x

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Je bent niet gek. Ik heb het ook best wel vaak.

---

Rest in Peace, Son of Gondor

Nou ja, het is bij mij dus niet zo alsof mijn foto's en spiegelbeeld niet met elkaar overeenkomen of dat ik een beeld van mezelf heb waar ik niet aan voldoe als ik in de spiegel kijk. Als ik aan mijn uiterlijk probeer te denken, zie ik niks. Ik zou niet weten hoe ik eruit zie in het geheel. Ik weet dat ik blond haar heb en blauwige ogen, maar verder kan ik me echt geen beeld van mezelf vormen.

---

Your make-up is terrible

Assassin schreef:
Nou ja, het is bij mij dus niet zo alsof mijn foto's en spiegelbeeld niet met elkaar overeenkomen of dat ik een beeld van mezelf heb waar ik niet aan voldoe als ik in de spiegel kijk. Als ik aan mijn uiterlijk probeer te denken, zie ik niks. Ik zou niet weten hoe ik eruit zie in het geheel. Ik weet dat ik blond haar heb en blauwige ogen, maar verder kan ik me echt geen beeld van mezelf vormen.

Oh, nu je het zegt, dat kan ik eigenlijk ook niet. Nog nooit op gelet, maar ik kan inderdaad bij iedereen min of meer een exact gezicht voor de geest halen, behalve van mezelf.

[ bericht aangepast op 26 april 2015 - 20:39 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

BoromirOfGondor schreef:
Je bent niet gek. Ik heb het ook best wel vaak.

Dat is mooi om te weten, haha. 8D

---

Your make-up is terrible

Assassin schreef:
Nou ja, het is bij mij dus niet zo alsof mijn foto's en spiegelbeeld niet met elkaar overeenkomen of dat ik een beeld van mezelf heb waar ik niet aan voldoe als ik in de spiegel kijk. Als ik aan mijn uiterlijk probeer te denken, zie ik niks. Ik zou niet weten hoe ik eruit zie in het geheel. Ik weet dat ik blond haar heb en blauwige ogen, maar verder kan ik me echt geen beeld van mezelf vormen.

Dat heb ik ook! Maar ik vermoed dat het bij mij komt doordat ik meer in woorden dan in beelden denk.

---

"Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

Dat heb ik vooral met mijn stem. Mijn stem klinkt veel zwaarder als ik altijd denk!

---

I wanna be a wizard!

Firenzee schreef:
Dat heb ik vooral met mijn stem. Mijn stem klinkt veel zwaarder als ik altijd denk!

Maar dat is een feit, haha. Je stem klinkt voor jezelf gewoon anders dan hoe anderen hem horen.

---

Your make-up is terrible

Ja, heb ik ook. Ik herken mezelf of anderen soms ook niet meer. Verstandelijk weet ik wel dat wie ze zijn, maar gevoelsmatig klopt het niet. Het lijkt alsof ik iemand anders ben, ergens anders ben, er als het ware ''boven zweef''. Heet geloof ik depersonalisatie.

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

op sommige momenten heb ik dat, wanneer ik mezelf (onbewust) probeer te bekijken als iemand anders.
Nog ellendiger is wanneer ik dat innerlijk heb en dus m'n karakter totaal anders is onder bepaalde omstandigheden (niet dat ik één karakter heb). Daarom date ik ook niet meer. 'Wees jezelf' zeggen mensen dan. Eh ja hoe dan? Ik ervaar altijd die druk en druk maakt me geen leuker mens over het algemeen.

---

No growth of the heart is ever a waste