Eigenlijk hoort dit topic niet hier, omdat het niet zozeer een story probleem is, maar a la.
Als ik schrijf, dan probeer ik er altijd op te letten dat mijn verhaal origineel en geloofwaardig is. Dat zijn tenslotte twee eigenschappen waar een 'goed' verhaal bijna niet zonder kan. Dat 'goed' staat tussen haakjes, omdat er natuurlijk niet zoiets bestaat als een universele definitie van een goed verhaal. Ik bedoel met 'goed' een verhaal dat complexere zinnen, duurdere woorden, diepere lagen en beter ontwikkelde personages heeft dan het gemiddelde tienerboek. Literatuur dus eigenlijk. Nu heb ik de afgelopen maand heel fanatiek aan een verhaal geschreven dat zo 'goed' mogelijk moest zijn. Het was namelijk voor mijn profielwerkstuk, dus ik zou er een cijfer voor krijgen. Het kon echt uren duren voordat ik een pagina geschreven had, omdat ik gewoon heel lang nadacht over hoe ik alles zo mooi mogelijk kon verwoorden.
Nu dat verhaal af is, is mijn schrijfdrang niet verminderd, maar mijn behoefte aan een 'goed' verhaal wel. Ik heb gewoon echt even zin in een lekker makkelijk verhaal. En daarmee bedoel ik niet een slecht verhaal, maar een verhaal dat wat meer 'uit de losse pols' is geschreven. Niet te lang nadenken, niet forceren, gewoon schrijven waar je zin in hebt. Of dat nou cliché is of niet.
Kennen jullie deze drang? ;]
i put the fun in funeral