George Weasley
'Angwkina wacht!' Hoorde ik Keo plotseling roepen waardoor ik me even omdraaide en geschrokken achteruit deinste toen ze een lege fles alcohol tegen Campbell zijn achterhoofd sloeg en hij op de grond neerviel.
'Angelina!' Riep ik geschrokken voordat Leo ook opstond en ons afwisselend aankeek.
Na alles; verdomme alles doe jij míj dit aan. Kijk dan in hemelsnaam wat hij is
Verward keek ik toe hoe ze Campbell aan zijn haren naar boven trok.
Hij is niks! Ik kon het vorig jaar nog begrijpen dat je met hem was. Omdat hij een zwerkbalspeler was; beroemd- en je wilde natuurlijk een start beginnen voor je fopshop en dat kon als je met hem was door zo tijdens zwerkbalwedstrijden reclame te maken. Ik SNAP het. Maar nu? Nu is hij niks waard- NIKS. En hij pakt alles van je af; als je dat nog niet in de gaten had. Je vrienden; je familie; je leven. Hij heeft je kapot gemaakt; maar ik ben de enige van AL jouw vrienden die dat eerlijk durft toe te geven en het in je gezicht zegt.
Ze schopte tegen zijn zij aan waardoor ik snel wegkeek en mijn handen in een vuist balde.
Je wilde dat ik het oploste; ik los het op en met een beetje geluk snapt hij nu dat hij nu dat hij uit jouw leven moet verdwijnen en het lekker uit mag janken bij zijn mammie. Ik dacht dat ik meer voor je waard was dan Campbell. Meer waard dan een nietsnut. en met dat liet ze Campbell los en rende met tranen in haar ogen de slaapkamers weer in. Ik keek Campbell maar aan en terug naar Leo sie inmiddel lijkbleek was geworden, indanks zijn donkere huidskleur. Zonder nog wat te zeggen, kbielde ik voor Campbell neer om hem op te kunnen tillen en legde hem op de bank neer om mijn stok vervolgens naar zijn hoofd uit te kunnen stekken en met alle moeite dacht ik terug aan wat voor spreuk Snape op hem gebruikte en deed nu hetzelfde bij Campbell en verbazingwekkens genoeg verdween het bloed en vielen de bloederige glasscherven van zijn hoofd op het bank neer terwijl zijn wond zich weer heelde en liet het ver olgens op de grond vallen en mijn ogen dichtkneep om vervolgens mijn handen door mijn haren te laten gaan. Ik verborg mijn handen in mijn gezicht en voelde de bank wat inzakken wat betekende dat Leo naast mij plaats. Ik haalde mijn handen weg en staarde Leo aan die een arm om mij heen sloeg en fluisterde: 'dat kreng, luister niet naar haar, Geor-'
'-zeheeft gelijk.' Siste ik dan zachtjes waarna ik opstond en mijn stok van het vloer greep.
'Ik wil, kan het niet bekennen. Maar ze heeft gelijk. Alles op dat stuk over Campbell na.. want wat hij is, is haar eigen mening.' Ik beet op mijn lip en marcheerde weg van Leo.
'Let je alsjeblieft op Campbell, ik kan echt niet met deze gevoel in mijn maag voortleven..' zei ik en liep het trappenhuis in om richting de meisjes slaapkamers te lopen. En natuurlijk ging de deur niet open waardoor ik mijn stok er op wees en de deur liet exploderen en er kalmpjes in liep. Angelina zat al huilend op haar bed waardoor ik tegenover haar ging zitten en even een diepe zucht liet.
'Misschien is het jouw mening dat hij het niets waard is. Maar voor mij wel.' Wauw, wat een goed begin.
'Angelina, alsjeblieft. Ik- jij en Leo zijn echt mijn aller beste vrienden, jullie zijn het erg waard voor mij. Maar ik hou van Campbell. Ja, misschien heeft hij wel alles van mij afgepakt en heeft mij gebroken, kapot gemaakt of zelfs een zelfmoordneigingen gegeven, maar je weet biet wat er allemaal gaande was tussen ons.' Zei ik en keek haar aan.
'Ik hou echt, echt wel van jou, An. Maar meer als een vriend, een hele goede ook. En vrienden horen elkaar toch te begrijpen?'
Ik stond op en kwam naast haar zitten waarna ik haar blik probeerde op te vangen.
'Hoewel jij net afschuwelijk bezig was, gemeen, erg en duivels, zo erg dat ik je misschien uit mijn leven ga verbannen en een huurmoordenaar op je af zou sturen, maar dat doe ik niet. En weet je; iedere vriend van mij zei op dit moment dat ze gelukkig waren voor ons zolang wij gelukkig waren met elkaar. Waarom zeg jij dat niet; want ondanks alle ellende bem ik gelukkig met hem. Ik heb nog vrienden die mij begrijpen en nog steeds lol kunnen hebben met mij. Ik heb nog mijn familie die ook blij zijn voor mij hoewel mijn ouders nog steeds schijnheilig bezig zijn. Ik heb Fred.. en jullie.' Hoewel ik dit nu zei, voelde ik me nog steeds ontzettend ellendig door haar.
'Maar even serieus Angelina; een fles tegen zijn hoofd aan slaan? Ik weet dat je hem haat maar denk je niet dat dat een beetje te ver ging..'
Saving people, hunting things, the family business デ--▸