Hey allemaal,
Meestal haak ik na een paar hoofdstukken al af bij het schrijven van een verhaal, maar deze keer heb ik een goede verhaallijn. (Ik vind hem zelf wel redelijk.) Het gaat gewoon over hoe het leven is als je net (een paar jaar) het huis uit bent. Je gaat helemaal los, gebruikt drugs en wordt na elk feestje wakker met een kater.
Hieronder een stukje uit het verhaal.
Ik ga wat dichter bij Louis liggen en sluit mijn ogen. Langzaam val ik in slaap.
Het geluid van een ambulance komt steeds dichter bij. Ik kijk verward om me heen. Wat is er aan de hand? Met piepende remmen stopt de ambulance voor het restaurant. Vier mannen met een brancard stormen naar binnen. Ze rennen richting de WC's. Ik kijk verward naar Liam. Aan zijn blik kan ik zien dat hij precies hetzelfde denkt als ik. Dit is niet goed. Dit is heel erg fout. We hadden dit door moeten hebben. We hadden dit moeten zien aankomen. De mannen komen de WC's uitrennen met de brancard, maar nu ligt er iemand op. Ik slik even. Er ligt een wit laken over de persoon heen en omdat de mannen snel lopen, is het moeilijk iets van de persoon op te vangen, maar een ding is heel duidelijk: De witte all stars met feloranje veters. Die zie je niet vaak en ik weet zeker dat er maar een iemand in het restaurant was die witte all stars met die veters droeg.
Verward kijk ik om me heen. Geen ambulance. Geen brancard. Geen witte all stars met oranje veters. Alleen Louis, ik en een angstaanjagende stilte. De deken zit klam om me heen door het zweet en ik heb het bloedheet. Vlug ga ik op de dekens liggen. Ik laat mijn hoofd neerzakken in de zachte kussens en val weer in slaap.
Klik
HIER om mijn superfantastische geweldige topstory te lezen. (Oké, dat is misschien een beetje overdreven
en met een beetje bedoel ik... )
[ bericht aangepast op 17 aug 2014 - 16:43 ]
You can only love someone... If you first love yourself.
