Volledige Naam: Alexandra May Schneider.
Bijnaam: Alex of Lexi.
Geslacht: Vrouwlijk.
Leeftijd: Ze is vijftien jaar oud. [27 september]
Nationaliteit: Ze heeft een Ierse en Amerikaanse afkomst.
Innerlijk: Alex houdt zich liever op de achtergrond, en doet dit ondertussen ook nog. Ze is redelijk slim. Ze is nogal bang om haar pijn en verdriet te tonen en doet dit dan ook niet. Net zoals ze erg onzeker is. Wat haar ergens tot waanzin brengt. Ze wilt niet zo zijn. Toch laat ze hier niets van merken, tenminste dit probeert ze. Er zijn enkele mensen die haar kunnen doorzien omdat die haar door en door kennen. Alex is aardig als je dat ook voor haar bent. Zo simpel als wat. Ben je dit niet? Dan is zij dit ook niet. Punt uit. Toch zal ze eerst altijd iemand proberen te leren kennen voordat ze wat van hem of haar denkt. Natuurlijk zijn er kleine vooroordelen, maar dat doet iedereen toch? Je kunt redelijk goed kattenkwaad met haar uithalen, en lachen. Ze is een gezellige meid met het hart op de goede plaats. Kom je aan haar vrienden? Dan heb je toch wel een groot probleem. Boos krijg je haar niet snel. Ongeduldig is ze wel. Ze kan soms ook nogal wat…druk zijn. Dit is enkel als je haar kent. Want als ze je nog niet kent is ze redelijk verlegen en zegt ze niet veel, wat ze sowieso al niet altijd doet. Je kunt haar ook goed vertrouwen, en dan probeert ze je ook te helpen. Alex houdt ook wel van lezen, alleen is dit met haar dyslexie lastig is, de ene lukt haar beter dan de andere. Alex voelt zich ook redelijk snel ongemakkelijk. Ze kan er niets aan doen. En het maakt niet uit bij wie, ze zal bijna altijd op een gegeven moment.
Uiterlijk: [FC: Nina Nesbitt] Alex heeft witblonde haren, en hier is ze erg blij mee. Deze lokken dragen slag met zich mee en lopen tot net onder haar schouders. Haar haren zijn best dik, dus duurt het kammen redelijk lang. In tegenstelling tot haar familie zijn haar ogen niet blauw. Nee, haar ogen zijn heel erg donkerbruin, waarbij sommige zelfs zeggen zwart.. Dit is erg apart, aangezien bijna haar hele familie blauwe ogen heeft en Alex niet. Alex is niet zo heel erg lang. 1 meter en 67 centimeter om precies te zijn. Dit maakt haar niet zo veel uit, ze draagt dus ook geen hakken. Sowieso niet, ze noemt die marteltuigen. Dus nee, je ziet Alex niet zo snel lopen op hakken. Alex haar huid is licht, met wangen die een beetje lichtroze/rood zijn. Haar lippen hebben van zich zelf een zacht rode kleur. Meestal draagt ze op haar wimpers mascara, en dit is het ook. Ja, lipgloss. Meer ook niet. Ook heeft ze tatoeages. Deze had ze stiekem laten zetten. Drie raven die naar haar hart gaan als het waren. Deze drie raven staan voor haar vader, moeder en beste vriendin. Ze heeft een G-sleutel achter haar oor, die je enkel ziet als ze haar haren in een hoge staart heeft of in een knot. En achter op haar schouder: I'm a warrior. Ze twijfeld nog of ze nog eentje neemt.
Geschiedenis: Op de herfstige zevenentwintigste september van 1998 werd er in Mulligar, Ierland, een kind geboren. De ouders gaven haar de twee namen Alexandra, van haar grootmoeder, en May, van haar tante. Ze kreeg haar vaders achternaam; Schneider. Ze groeide als enigst kind op en had het altijd wel goed. Op haar zesde verhuisde ze naar Amerika. En dit vond ze verschrikkelijk. Ze werd vanaf dag 1 gepest op school door haar Ierse accent. Thuis vertelde ze hier niets over en ze hoorde het maar iedere dag aan. Naarmate Alex ouder werd hoe meer het accent weg ging. Toen ze twaalf was en net begon aan de Secondary school overleden haar ouders in een auto ongeluk. Haar oom; Peter en haar tante May hadden haar opgevangen bij hun thuis en behandelde haar net als een kind van hun, maar hier wilde ze in het begin niets van weten en was ze nog wel eens wat bitchy. Maar op dit moment accepteert ze het en heeft ze haar excuses aangeboden. Ze hield al haar gevoel bij zich zelf. Eén jaar na het ongeluk begon ze met zingen en instrumenten te bespelen. Dit kon ze erg goed en hierin legde ze al haar gevoel. Dit luchtte op. Alex en haar beste vriendin Morgan, die totaal het tegenovergestelde van haar was, zaten nu beiden in de muziek. Maar Morgan had zelf grote problemen en het veertien jarige meisje had uiteindelijk zelfmoord gepleegd omdat ze eigenlijk zo ongelukkig was. Weer iemand die weg was. Alex kon het niet geloven en had veel tijd nodig om tegen zichzelf te zeggen dat Morgan weg was. Na dit besloot Alex dat ze verder wilde in de muziek. Voor zichzelf en haar beste vriendin. En zo is ze op deze school terecht gekomen. Woorden om te spreken is ze niet goed mee, woorden om te zingen wel. Ze is op dit moment erg gelukkig hier en voelt zich hier ook thuis.
Bespelende instrumenten: Ze zingt bespeelt de akoestische gitaar en ook de keyboard.
Kamer nummer: Kamer 4.
Favoriete Quote: ''These wounds won't seem to heal. This pain is just too real. There's just too much that time cannot erase.'' ~ My Immortal, Evanescence.
Extra: Ze heeft dus dyslexie.
[ bericht aangepast op 14 sep 2014 - 19:10 ]
The monsters running wild inside of me. I'm faded
