George Weasley – 5th year Gryffindor – beater
Wat ik ook had verwacht, schudde hij zijn hoofd en drukte me terug in mijn kussens.
‘Ik ga hem voor je zoeken en dan breng ik hem hier heen. Al moet ik hem hier naartoe sleuren.’ zei hij met een glimlach. Haastig schudde ik mijn hoofd.
'Dan kom ik ook mee Campbell! Je kent deze terrein niet eens goed, je kunt..' maar hij staarde maar naar me en luisterde niets van wat ik zei. In plaats van dat vuurde hij zijn lippen tegen die van mij aan en zijn hand voelde ik bij mijn kin. Al mijn gedachtes vlogen weg, zelfs de enorme steek pijn in mijn borstkast, tot hij me weer losliet. Ik weet niet of het kwam doordat ik gewond was of door Campbell zijn grandioze kus, maar ik voelde me bloedheet worden en lachte even.
‘Ik ga ehm. – Fred zoeken.’ Murmelde hij met een rode kop en haastte zich al gauw de kamer uit. Ik grinnikte en zuchtend leunde achterover waarna ik een arm om mijn gewonde zij heen gooide om de pijn te verminderen. Hij zag er erg schattig uit met die rode kleurtje. Gaat hij nu werkelijk Fred voor me zoeken omdat ik dat wilde? Ik schaamde me plotseling maar die ging al gauw weer weg toen de pijnsteek weer opdoemde en Madama Plijster weer aan kwam lopen.
'Nog steeds niet beter? Ik maak wel nog een drankje voor je klaar.' Zei ze en bestudeerde me even.
'Campbell is weer uit het ziekenzaal geglipt?'
Met een grimas knikte ik met mijn hoofd waarna Madama Plijster mompelend terug naar haar kamertje ging. Ik zuchtte en duwde mijn hand nog dieper in de wond. Kan het een beet zijn? Nee toch? Het is wel heel erg diep en brand als een eeuwige vlam. Steekt alsof duizenden boomtrullen er in proberen te springen en bloed als een eeuwige fontein. Campbell is zo lief. Hij maakt zich zorgen over me.. maar ik wilde echt Fred zelf gaan zoeken, ik ben bang dat er iets met hem is gebeurd. Bewusteloos geworden door Ralf, verscheurd, opgegeten of zelfs gedood. De welbekende stem van mijn zusje hielp me terug naar de werkelijkheid te komen, gelukkig maar ook.
‘Oh Merlin.’ Murmelde ze zachtjes. Met Draco aan de hand liep ze naar mijn richting toe en ik zuchtte zachtjes.
‘Het spijt me zo, George. Wees alsjeblieft niet boos. Ik weet dat ik je achter aan had moeten gaan. Het spijt me zo.’ ze sloeg haar ogen neer en ik zuchtte zachtjes.
'Je hebt niets verkeerd gedaan Gin. Ik zou juist boos worden als je achter me aan zou gaan, ook naar buiten toe. Wat moest ik mam vertellen als ze hoorde dat je dood ging door mij?' Jokte ik zachtjes en zette mijn kussens wat rechter zodat ik en goed aan kon leunen zonder aan pijn te lijden en hield de dekens net bij mijn heup zodat het mijn verband niet raakte wat zelfs al pijn deed.
'Ik eh, ik denk dat ik maar wegga.' Hoorde ik plotseling van Draco. Hij plaatste ene snelle kus op de wang van Ginny en beende naar de deur toe.
‘Draco,’ riep ik snel voordat hij de deur bereikte. Dat was misschien wel de eerste keer dat ik hem bij zijn naam noemde. Ik bleef even stil en nam diep adem om verder te kunnen praten.
‘je hebt me niet laten gaan? Je hebt me niet vermoord en me terug getrokken, bedankt daarvoor.’ Zei ik kalmpjes en wierp Ginny even een blik toe.
‘ik hoop dat je nog hier wilt blijven tot Campbell terug komt met Fred en Ralf. Gezellig toch?’ en dat zei ik expres omdat Draco, Ralf en Ginny even onderling alles weer in orde moeten maken. En ik wil Fred zien. Heel, niet dood of gewond.
Zorgzame George x)
642 woorden, WOOHOOOO
[ bericht aangepast op 15 juli 2014 - 20:41 ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••
ik wil namelijk deze progress al laten zien zodat hij lekker jaloers kan worden op 't bal 
anders kunnen we naar het bal vooruit spoelen straks/binnenkort en krijgen Fred en Ralf dan verkering aka Red :p
