• Your wish is my command

    (RPG met Yasmine aka sweetagony)


    Verhaal
    Deze RPG gaat aan aantal jaren terug in de tijd, tussen de middeleeuwen en de nieuwe tijd in om precies te zijn.

    Ontmoet Sir William Tomlinson, de jongste graaf van Yorkshire ooit. Een jongeheer van adel en een vazal van King Richard. Deze jonge graaf erfde de titel na het overlijden van zijn machtige vader, die het leven liet door de wrede pest. Al rond zijn zestiende levensjaar - wat hem toen zeventien maakte - werd hij als vervanger gezien. Nog niet zo simpel als je je realiseert dat jongeren van die leeftijd liever fijnere dingen doen dan dat, zelfs toen alreeds. Ook als drieëntwintigjarige val het allesbehalve mee.

    Wanneer William's hofhouding om uitbreiding vraagt, worden er in de stad kinderen en jongvolwassen geronseld. Een van deze jongens en meisjes, is Harold. Ze komen in groep naar het graafschap toe en worden na enkele beproevingen gekozen. Wie de perfecte kwaliteiten had, zou hun graaf mogen dienen. De zeventienjarige Harold blinkt uit als de beste vanuit alle kandidaten en mag na een korte meeloopperiode blijven. Hij komt terecht in een wereldje waar niets is waar het lijkt en niemand is wie die zegt te zijn. Want Sir William draagt een geheim met zich mee, waarin hij de jonge Harold helemaal meesleurt. Want die heeft echter niet hoofdzakelijk goede bedoelingen, merkt hij na een tijdje..


    Can contain violence and sex
    Homosexual/Heterosexual relationship



    ________________________________________________________________


    Naam/korte beschrijving: Harold Edward. Zoon van Destian, wiens ambacht bakker is. Hij is er echter niet in geslaagd deze ambacht op te volgen. Hoewel Harold handig is voor het schoonmaken en andere soortgelijke klusjes, heeft hij zijn kansen als bakker verpest toen hij meerdere malen het brood voor de ochtend aan heeft laten branden. Zijn familie heeft het geld echter keihard nodig. Met twee zusjes en een oudere zus, waar zijn vader in zijn eentje voor moet zorgen, aangezien zijn moeder al weken ziek op bed ligt, is het geld hard nodig. Dit is waarom zijn vader hem naar huize Tomlinson stuurt, in de hoop dat hij daar aangenomen kan worden.

    Leeftijd: 17 jaar.

    Karakter: Harold is een enigszins stille, maar ergens toch speelse jongen. Hij is in de bloei van zijn leven en geniet daarvan, waarin hij de problemen om zich heen probeert te vergeten. Echter is hij toch erg bezig met het helpen van zijn familie. Hij houd van hen met hart en ziel, en zal dat ook voor hen geven. Al sinds zijn vierde is Harold gek op zingen. Hij doet het tijdens zijn werk, als hij van dorp naar dorp reist, van stad naar stad om dingen te regelen voor zijn familie, en zelfs als hij niet kan slapen. Hij is een liefhebbende en liefgevende jonge man, wiens hart van goud is, maar hij heeft een mondje van zilver. Hij zegt soms dingen.. Die hij niet moet zeggen.


    Uiterlijk: Harold heeft bruine krullen en groene ogen. Een strakke kaaklijn en is 1.83m. Hij heeft een gemiddelde lichaamsbouw maar door het harde werken, heeft hij een fit lichaam overgehouden. Zelfs het vele broodjes pikken uit de keukens, heeft zich daar niet van weerhouden.

    Bijzonderheden: Onder de meisjes van het dorp, was Harold altijd een beetje een.. stille en saaie jongen met wie je niet spelen kon. Hij was niet speciaal, niet opvallend genoeg. Eén meisje, daarentegen, liet hem weten dat hij alles behalve was. Een lief, klein meisje met blonde haren genaamd Clementine, sinds zijn zesde al zijn beste vriendin. Ze liet hem inzien dat het leven zo slecht nog niet is. Dat je altijd moet blijven hopen en dromen, en dat je op een dag krijgt wat je altijd al zo graag had willen hebben. Ondanks het feit dat hij weet dat het hoort om meisjes te beoordelen, en niet jongens, stribbelt er diep van binnen iets tegen. Maar daar geeft hij niet aan toe.

    Extra: Door zijn goede hartje heeft Harold een aantal zwaktepunten. Hij kan zo bijvoorbeeld niet tegen koosnaampjes. Hij is enorm snel verkocht en trapt snel in trucjes of grapjes. Hij kan een kort lontje hebben, of juist een enorm lange. Dat verschilt van de situatie. Maar echt boos worden.. dan moet je hem wel heel ver hebben.




    [ bericht aangepast op 8 maart 2014 - 22:31 ]

    Naam: Louis William Tomlinson. Of beter gezegd, sir William Tomlinson. Deze jongeman is de enige zoon uit een gezin van vijf kinderen. Bovendien is deze ook de oudste. Zijn familie heeft beneficia gekregen van de koning en is voor een aardig deel van adel. Wanneer Louis' vader (de vorige Sir William Tomlinson) overlijd door de pest - de plaag der middeleeuwen -, wordt de titel doorgegeven. Hij wordt met zijn tweede naam aangesproken, ten ere van zijn vader.

    Leeftijd: Op het moment dat Louis de nieuwe graaf word, is hij slechts zeventien jaar oud. In het heden, is deze jongeman drieëntwintig. Hij heeft er al vijf jaar opzitten, maar houd er allesbehalve van op de 'troon' te zitten. Liever hing hij rond met zijn neven en reed hij paard, maar niets aan te doen helaas.

    Karakter: Sir William Tomlinson is op zijn minste een opmerkelijk persoon, zo is ook zijn persoonlijkheid. In zijn riante landhuis in Yorkshire gedraagd hij zich grotendeels niet al te vriendelijk. Hij is van adelijke bloede en heeft zijn arrogantie dus niet van vreemdelingen. Deze jongeman heeft een hoge air van zich en is vaak sarcastisch vanwege zijn korte jeugd. Ook neemt hij geen blad voor de mond. Pas wanneer je hem echt kent, zal je zien dat deze jongen eigenlijk vrij humoristisch kan zijn en passioneel op liefdesvlak. Echter is dat slechts een privilege voor zijn trouwste werknemers en zusjes; voor de buitenwereld is Louis een leider. Een vazal van de koning. En die eer, moet hoog worden gehouden.

    Uiterlijk: Een verzorgde jongeman met bruine haren. Warrige haren, omdat zijn jongere zusjes dit kapsel bij hun grote broer verkiezen. Zijn ogen zijn prachtig hemelsblauw. Qua postuur is hij niet gezet, maar ook niet te mager. Een normale welgevoede man. Ook is hij niet de grootste.

    Bijzonderheden: Niet lang na de dood van zijn vader, gaf zijn moeder het leven aan zijn jongste zusjes. Ze gaf hun het leven, maar overleefde de bevalling niet. Dit maakt dat Louis veel te verwerken kreeg op een zeer korte tijd en bovendien een graafschap tussendoor moest onderhouden. Het is de oorzaak dat hij zo sarcastisch en hard kan zijn af en toe; het was zijn manier van alles te verwerken.

    Extra: Misschien wel het meest bijzondere omrent Louis was.. Zijn geaardheid. In deze tijd is het de ergste zonde die je mogelijk kon begaan, op hetzelfde geslacht vallen. Zo'n mensen lieten ze verdrinken. Door de keuzes van de parochie werden ze gemarteld. Het was immers niet van Gods wil. Familie zorgt ervoor dat Louis toch met vrouwen in contact komt en dwingt hem om een van deze te trouwen. Het gebeurt soms dat je hem met een vrouw zal betrappen in zijn kamer; maar hij voelde er helemaal niets bij. Nooit. Wanneer Louis dan ook toenadering zoekt tot de jonge Harold - die hij liever Harry noemt, omdat dat leuker klonk -, is Harold geschokt. Tot hij ontdekt dat een zonde begaan ook wel erg fijn kan zijn..

    [ bericht aangepast op 8 maart 2014 - 20:52 ]

    Harold
    Mijn handen zochten naar elkaar achter mijn rug. Een tikkeltje zenuwachtig speelde mijn vingers, nadat mijn handen elkaar eindelijk gevonden hadden, met elkaar. Benauwd. Zenuwachtig. Nerveus.. Dat waren de juiste woorden om mijn gevoelens nu te beschrijven. Ik kon dit niet verpesten, niet zoals ik andere dingen verpest had. Mijn rug ging pijn doen van het lange recht staan. Mijn schouders waren naar achter gedrukt zodat mijn rug mogelijk nog rechter was en ik hield mijn kin continu op juiste hoogte. Ik had het idee, dat als ik ook maar een kik gaf, ik mijn kans verkeek.
    Naast mij, zowel rechts en links op een strakke, nette lijn, stonden verscheidene jonge mannen en vrouwen. De meesten waren ouder. Of, tenminste, dat leek zo. Zou dat een voordeel zijn voor hen? Dat ze ouder waren? Was.. jonger zijn een minpunt als je toegelaten wilde worden als bediende van sir Tomlinson? Misschien overdreef ik nu. Misschien was die kans er helemaal niet. Ik zou al blij zijn met een lancering als keukenhulpje. Geld verdienen, in ieder geval. Geld verdienen voor het gezin, wie het zo hard nodig had. Aangezien mijn moeder niet meer kon bijverdienen met haar naaikunsten, aangezien ze al weken ziek op bed lag, en het met de bakkerij ook steeds slechter ging, was de optie er enkel nog om mijn zus en mij op pad te sturen voor het zoeken van een geschikte baan. Wat voor een onhandige, onveelzijdige jonge man als ik nogal moeilijk bleek te zijn.
    Ik hield mijn adem in, toen hij binnen kwam. Hij.. Sir William Tomlinson. Zijn statige, lange passen weerklonken hol in de grote ridderzaal. Schuin achter hem liep een wat oudere man, in een net pak en witte handschoenen. Waarschijnlijk een van zijn bedienden. Vergeleken met hem, zag ik eruit als een sloeber. Wat ik, eigenlijk ook was. Hoewel ik mijn zondagse kledij aanhad, zag het er nog half niet zo net uit als hij.
    Ik deed mijn best om niet naar hem te kijken. Geen oogcontact proberen te maken. Niet naar zijn blauwe, heldere ogen te kijken.. Maar maar de grond kijken was geen optie. Dus vestigde ik mijn blik op een van de opgezette harnassen naast de troon. Die zo'n twintig, misschien dertig meter verderop, tegenover mij stond. Wat ik ook deed, het moest in de smaak vallen.
    Ik moest in de smaak vallen voor sir Tomlinson.

    [ bericht aangepast op 8 maart 2014 - 21:48 ]

    -> Slotje, een RPG moet open zijn voor iedereen en kan dus niet voor aangemaakt worden voor slechts twee personen.


    I am an idiot, I move.