Naam: Loënné Roselle Garcia. Er zijn meerdere variaties op haar naam nodig en vaak word het meisje dan ook niet bij haar gehele naam genoemd, maar bijvoorbeeld 'Lowen', 'Lowan', 'Lows,' 'Lowe', 'Low' soms 'L' of simpelweg 'Lo' al komt die laatste toch het minst voor.
Leeftijd: Zeventien.
Nationaliteit Half Italiaanse, half Spaanse.
Innerlijk: Loënné is een erg koppig meisje. Heeft zij iets in haar hoofd gehaald kun je het er niet meer uitpraten. Hoe stom het ook is. Loënné is soms een beetje moeilijk in omgang. Ze kan af en toe wat botte opmerkingen maken, maar is verder best wel aardig. Voor vrienden is ze heel lief en ze is erg betrouwbaar, ze is een makkelijk iemand om mee te praten al gaan sommigen toch liever niet naar haar toe, vanwege haar vrij gesloten houding. Ze is heel erg onhandig, wat haar vaak in de weg zit, zo hebben haar acties haar al regelmatig tot het ziekenhuis geleid. Loënné is slim, maar laat dat niet altijd merken door middel van iimpulsieve acties en overmoed. Ze is vrij rommelig - zeg maar gerust verschrikkelijk gaotisch - en ook in haar hoofd word het regelmatig een puinhoop. Ze is emotioneel niet altijd de stabielste, juist omdat ze dat wel wilt zijn. Ze probeert alles wat ze voelt voor zich te houden, maar af en toe ontploft ze gewoon. Dit is enkel alleen voor haarzelf en je zult haar dan ook nooit zien huilen.
Uiterlijk: 
Dawn is een knappe, jonge vrouw met een slank en vrij atletisch lichaam. Al ziet ze er wat apart uit, zeker niet als een normale Britse. Ze is bijna 1.80 lang en heeft een getinte huid. Ze heeft lange, donkerbruine krullen. En geen slag of wat mensen anders onder de term 'krullen' zien, nee, échte krullen. Haar lokken gaan dan ook hun eigen gang en ze stijlt ze (zoals op de foto) regelmatig. Haar
ogen zijn bijzonder, beiden een andere kleur, de één lichtgroen en de ander lichtgroen met bruin. Het groen doet aan mint denken, de bruin aan hazelnoot. Haar ogen zijn omringd door lange, volle wimpers. Vroeger vond ze haar verschillend gekleurde ogen raar, schaamde zich er zelfs een beetje voor en camoufleerde het zo goed en kwaad als het kon, maar met de tijd heeft ze het geaccepteerd. Op haar neus zijn wat sproetjes te vinden. Maar verder is haar huis op een paar littekens na egaal. Ze heeft een heel klein beetje een wipneusje. Wat haar samen met de sproetjes een beetje schattig laat ogen. Ze heeft hoge jukbeenderen.
Loënné ziet er heel natuurlijk uit, weinig make-up, simpele maar wel leuke kleding. Ze haat rokjes en jurkjes. Dus als het niet hoeft dan niet. Hakken zijn ook niks voor haar. Sterker nog, ze kan er amper tot niet op lopen.
Voorkeur: Liam James Payne.
Extra: Al heeft ze een vrij gellukige jeugd gehad, in haar leven hebben zich al een paar hevtige ervaringen voorgedaan. Loënné is misbruikt en mishandeld in haar verleden, waardoor ze zich niet veilig voelde thuis. Je zou natuurlijk denken dat ze het slachtoffer van haar vader was of misschien van één van haar broers. Het was enkel haar moeder die niet van haar af kon blijven. De vrouw is uiteindelijk in de gevangenis gekomen en Loënné bleef achter bij haar vader en welgeteld zeven oudere broers. Op haar zestiende is ze het huis uit gegaan, want hoeveel ze ook van haar familie hield, het zou daar nooit helemaal goed voor haar voelen. Waarschijnlijk is dit de reden voor het feit dat ze nog nooit een relatie heeft gehad en bang word als een (jonge) vrouw haar te dichtbij komt. Eigenlijk heeft ze gewoon simpelweg een fobie voor het vrouwelijke geslacht in het algemeen. Haar angst voor haar moeder is namelijk nooit weggetrokken, ze had enkel broers en een vader en had ook eigenlijk alleen maar vrienden van het mannelijke geslacht. Door dit programma probeert ze op de één of andere manier weer vertrouwen in zichzelf en de wereld te krijgen. En hierdoor ook aan haar moeder te laten zien dat ze sterk is.
