Naam: Joachim "Jona" James
Rol: Were-Cat
Leeftijd: 19, bijna 20
Geslacht: Man
Innerlijk: Joachim - of simpelweg Jona - is een erg koppig persoon. Hij doet niets wat hij niet wilt en kan daardoor onsympathiek gevonden worden, al zal hij zich daar niets van aantrekken. Zoals wel iedere koppigaard doet, kan hij zijn zin nogal doordrijven. Hij zal dan ook niet rusten totdat hij zijn doel heeft bereikt. Iedere hindernis die hij dan tegenkomt, verslaat hij met gemak of hij omzeilt deze. Eigenlijk is Jona best sluw. Als hij uitdagingen aangaat, dan is dat enkel met personen die zwakker zijn dan hem of waarvan hij de zwaktes kent. Verder is Jone niet iemand die erg sociaal is bij personen die hij amper tot helemaal niet kent. Veel vrienden heeft hij niet - hij laat mensen niet snel toe. Het is niet dat hij de lat te hoog legt qua vrienden, maar hij laat mensen zich niet in hem nestelen waar ze veel te lang blijven zitten, zo lang dat ze de kans hebben hem pijn te doen. Wanneer hij een schild is beginnen opbouwen, weet hij niet, maar hij wordt nu eenmaal niet graag gekwetst. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij bang is voor vriendschappen, voor banden die steviger zijn dan een kennisband.
Jona's ouders waren - met de nadruk op 'waren' - allebei were-cats. Hij heeft dus geen andere leefomgeving gekend dan het Enchanted Forest. Zijn ouders gingen vroeger soms wel eens naar het dorp - beide hadden ze nogal wat charisma, wat helaas verloren is gegaan - om spullen of eten te kopen en soms zelfs om de laatste nieuwtjes te horen. Helaas werden ze een keer gevolgd en opgejaagd door de Fighters. Jona, die toen een jaar of veertien was, was zijn ouders gevolgd naar het dorp - hij is er uiteindelijk nooit geweest. Hij kon zich nog net verbergen. De fighters hebben hem toen niet gezien, wat zijn redding was. Ze waren te druk met hun aandacht te vestigen op Jona's ouders, die niet zonder verzet ten onder zijn gegaan. Sindsdien woont Jona alleen in hun kleine hutje. Hij is nooit naar het dorp geweest, bang voor de fighters, en is ook niet van plan ooit te gaan. Misschien is het wel daarom dat hij afstand houdt van andere personen - zijn ouders kwamen namelijk wel met anderen in contact en misschien was dat wel hun fout.
Joachim heeft niet veel contact met de andere wezens van het bos. Met de andere were-cats heeft hij ook geen contact. Hij is het liefst op zichzelf en brengt veel tijd voor in zijn were-catgedaante. Dan verstopt hij zich vaak in de buurt van het hutje en ligt te luieren in een boom. Hij verandert niet vaak naar zijn menselijke vorm, behalve dan wanneer er iemand met hem wilt praten, maar dat gebeurt niet vaak. Hij is het mens-zijn zelfs al een beetje verleerd en is het al lang niet meer gewoon op twee benen te lopen.
Als hij in het hutje slaapt, is hij meestal wel in zijn mensengedaante. Dit kan dan ook best grappig zijn. Hij loopt dan erg raar, heeft moeite met zijn evenwicht te behouden en zoekt vaak steun bij meubels of aan de muur. Hij maakt geen eten - er is geen eten aanwezig in de hut. Hij jaagt dan ook op zijn eten.
De hut heeft in totaal drie kamers. Een slaapkamertje voor zijn ouders die niet in gebruik is, zijn eigen kleine slaapkamer waar enkel een matras - eerder een zak met stro - ligt en een kleine, houten ladekast in staat met enkele oude en versleten kledingstukken - hij vult deze soms bij wanneer hij kledingstukken in het bos vindt, al gebeurt dit amper. De laatste kamer is een combinatie van een zitkamer, eetkamer en keuken. De haard met haak waar een pot kan hangen, gebruikt hij niet - hij heeft dan ook geen hout - evenals het eetkamergedeelte dat bestaat uit een ronde tafel met drie stoelen, waarvan er een niet helemaal stabiel staat en hierdoor wiebelt als je erop gaat zitten. Er staat een kleine, versleten bank die bij het zitkamergedeelte hoort en die gebruikt hij wel. Er is een raam in het hutje - het enigste raam - en dat bevindt zich in de grootste en eerste ruimte. Het glas is nogal vuil waardoor je er moeilijk doorheen kan kijken, maar hé, Joachim is amper in het hutje. Waarom zou je dan verwachten dat hij schoonmaakt? Hij wast zich vooral in zijn were-catgedaante, maar als hij zich dan toch als mens moet wassen, gebruikt hij het riviertje een eindje verderop.
Verder is Jona een erg serieuze jongen die amper glimlacht, laat staan dat hij lacht. Meestal heeft hij een afstandelijke uitdrukking op zijn gelaat. Wanneer hij met onbekenden praat, is het dan ook deze uitdrukking die ze meestal zien. En natuurlijk zal Jona bepaalde dingen wel grappig vinden - en daar lacht hij waarschijnlijk wel mee - maar over het algemeen vindt hij dingen niet grappig of amusant. Ook een vriendelijke glimlach kan er bij hem meestal niet vanaf.
Uiterlijk: Joachim heeft blauwgrijze ogen waar toch iets meer blauw dan grijs in zit en donkere, bijna zwarte haren. Wanneer hij in zijn mensengedaante zit, probeert hij deze wel te fatsoeneren, al lukt dit hem niet altijd. Hij heeft een goede lengte, vindt hij zelf. Hij is ongeveer een meter eenentachtig - hij kan er wel wat naast zitten - en heeft een best sportief uitziend lichaam. Zijn ouders hadden er dan ook op gedramd dat hij zijn fysieke conditie moest onderhouden en dit is het resultaat.
Wanneer hij in zijn were-catgedaante is, is hij een pikzwarte kater. Een opvallend kenmerk is dat zijn linkerpootje een witte vlek bevat. Daardoor zullen mensen die hem kennen hem altijd kunnen herkennen.
Extra: Joachim kent eigenlijk niemand van het Enchanted Forest en hij denkt niet dat iemand hem kent. Ook is hij nog geen andere were-cat tegengekomen, maar dat kan ook zijn omdat het bos zo groot is. Ook heeft hij zichzelf gezworen dat wanneer hij een fighter ziet - en ook echt weet dat hij of zij een fighter is - hij deze persoon zal proberen om te brengen om de dood van zijn ouders te wreken.
The mind is not a book, to be opened at will and examined at leisure - Severus Snape
)
