• Iedereen heeft wel eens een keer dat je iets tegen iemand wilt vertellen maar dat je het toch nooit ga doen. Wil je bijvoorbeeld aan die ene zeggen hoe leuk degene is, of hoe boos je op iemand bent? Schrijf het van je af!


    "Ignite, my love. Ignite."

    Aan al mijn vrienden/mensen die mij aardig vinden.
    Ik weet dat ik een slechte vriendin ben, maar ik probeer het. Ik weet dat ik verschrikkelijk slecht ben in naar mensen luisteren, deels omdat ik het concentratie vermogen heb van een zeekoe en deels omdat ik misschien een beetje egocentrisch ben. En elke keer als ik in een dip zit en jullie er voor mij zijn voel ik mij schuldig omdat ik er niet altijd voor jullie ben. Soms ben ik vreselijk irritant. Sorry. Weet dat als je echt iets met mij wil bespreken ik er voor ben. Al is het misschien niet op de perfecte manier, ik zal je wel opvangen als je valt.


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    Eigenlijk ben je een bitch.
    X B.


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    Lieve D.
    Ik weet dat je voor goed uit mijn leven bent. Ik heb je nu dan ook los kunnen laten. Het is over en voorbij. De tijden van ons zijn slechts vage herinneringen uit een ander leven. Ik zou eerlijk zijn, soms mis ik je wel. Gewoon als vriend. Ik mis de tijd dat ik alles tegen je kon vertellen. Dat je er voor me was. Maar dat alles is nu voorbij en we gaan verder. Alle twee, zonder elkaar.
    Soms denk ik aan onze tijden, aan de lange gesprekken, de tijden samen met F in het speeltuintje en niet te vergeten onze geweldige judokampen. Die mis ik nog wel het meeste. Ik zou er goud voor over hebben om nog een keer met zijn vieren op kamp te gaan. Jij, ik, F en D. Wij samen, het viertal. Maar ook die tijd is voorbij.
    Ik had altijd nog hoop dat je terug zou komen. We kwamen altijd terug bij elkaar. Maar helaas, al anderhalf jaar is voorbij gegaan en we zijn niet terug. Wij zijn juist verder. Ieder zijn eigen pad. Jij leeft jouw leven, terwijl je volgens mij nooit meer aan me denkt. En ik leef mijn leven, terwijl ik soms nog aan je denk. Soms denk ik er zelfs aan om je even een bericht te sturen, maar het heeft geen zin meer. Sinds dat vooral op snap dat je net deed alsof je niet wist wie ik was terwijl ik zeker weet dat je dat wel wist, heb ik de moet opgegeven. Er is niks meer van ons tweeën over. We zijn oude schimmen uit elkaar herinneringen. Oude vreemdelingen van elkaar. Misschien komen we elkaar in de toekomst tegen. We komen elkaar immers altijd weer tegen. Maar toch is mijn hoop niet groot meer. Onze vriendschap is over en we hebben elkaar los gelaten. Zelfs onze liefde is over. Na twee jaar om elkaar heen gedraaid te hebben, hebben voor ons zelf gekozen. Kijk waar ik nu sta, ik heb een prachtige relatie. Misschien is dat de reden dat je nooit meer terug kwam. Terwijl jij genoeg relaties na mij hebt gehad, heb ik mijn eerste nieuwe vriend na jou nu bijna anderhalf jaar lang.
    Ik ga er niet om heen draaien, ik mis je. De oude jij tenminste. Maar het is beter zo. Jij hebt jouw leven, ik de mijne. Tot in de toekomst.


    "Ignite, my love. Ignite."