Ik voel me nu dus echt kut he. Ik werk samen met een goede vriendin van mij bij een restaurant hier. En omdat het in het winterseizoen rustiger is als normaal hoeft er telkens maar een iemand te komen. En heel de tijd heb ik dus moeten komen omdat zIj het niet alleen kon. Daarom heb ik dus ook al meerdere keren voor haar gelogen dat ze weg was of zo iets dergelijks tegen de baas -die mijn oom is- zodat ze niet met iemand anders hoeft te werken of als het heel druk is.
Maar omdat het de laatste paar weken zo druk is geweest heeft mijn oom gezegd dat we weer met zen tweeën moeten komen. Dus deze donderdag toen ik haar zag heb ik dat verteld en ze ging er nauwelijks op in ofzo wat ik al vrij vreemd vond. En nu komt ze er vandaag opeens mee aan dat ze ontslag wilt gaan nemen, en het liefste ook nog dat ik het voor haar doe lijkt het. Als ze er nou gelijk Donderdag mee gekomen was dat ze zou stoppen was het me misschien nog gelukt om iemand anders te vinden die met mij zou willen werken. Maar gezien ik morgen alweer moet werken -alleen dus- gaat dat niet echt meer werken. En nu vind ze het vreemd dat ik een beetje geïrriteerd raak door dit. Maar ik kan nu wel mooi weer voor een vervanger gaan zorgen voor de komende paar weken tot er iemand gevonden is die wil blijven werken.
Is er iemand die ook wel eens zo gedumpt wordt door mensen? Misschien bedoelt ze het niet zo maar het komt wel op me over alsof ze er niks om geeft dat ik nu alweer alleen moet gaan werken.
"Delaying death is one of my favourite hobbies."