Voor Nederlands moesten we dus een gedicht maken met als onderwerp 'strijd'. Nu voelen jullie waarschijnlijk de bui al hangen: ik kan niet dichten. (zo denk ik er dus over, andermans opinie heb ik tot nog toe niet gevraagd) Met veel moeite heb ik dus wat in elkaar geflanst. Maar ik zou echt wel een voldoende nodig hebben, om die buis voor Wiskunde wat te camoufleren. (er wordt bij mijn ouders thuis enkel naar het totaalpercentage gekeken en een buis voor wiskunde gaat het grandioos om zeep helpen.) Ik heb al aan twee personen hun menig gevraagd, maar -ondanks dat het familie is- ik heb totaal verschillende reacties gehad, dus nu weet ik nog minder wat ik erover moet denken. Zouden jullie me willen helpen, alsjeblieft?
Het rampgedicht is het volgende:
een verloren ziel, eenzaam op het strijdtoneel,
een verlaten hart, geslagen en gedeukt,
hij die verder keek.
Verheerlijkt waren de daden van de groten,
verloochend zij die dezen wilden evenaren,
hij die verder keek,
zag het verhaal achter de tegenstander.
De pijn, het eindeloze verdriet,
Helaas, de hartvochtigheid van de mens,
Wie zal hen redden?
Zij, die door eerzucht en machtswellust gedwongen zijn verder te gaan
Ooit zou het stoppen, droomde hij,
Toen zijn bloeddiamant viel op de zompige grond.
Over die laatste regels heb ik ook mijn twijfels...
Als er titelideeën zijn, die zijn ook meer dan welkom! (ik ben echt hopeloos afhankelijk van jullie)
[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 19:57 ]
Nowadays we all cry in colours of silver and gold.
