• Inleiding.

    Wat zou jij doen als je vast zou zitten in één huis waar geen regels zijn en geen uitweg te vinden is? Wat zou jij doen als je de opdracht kreeg om iedereen om je heen te vermoorden om je eigen hachje te kunnen redden? Al deze vragen zullen een antwoord krijgen, want jij bent uitgekozen om deel te nemen aan de Game Of Chess, een spel waar jijzelf een schaakstuk bent. Moord jij iedereen uit en probeer je als enige over te blijven in de hoop je familie en vrienden weer te zien? Of sluit je vriendschap, wordt verliefd en voordat je het weet vloeit je eigen bloed over de tegels? Niemand is veilig in dit huis. Schaakmat, mijn vriend.

    Uitleg.

    Het is de bedoeling dat er een gelijk aantal beroemdheden worden ontvoerd en in het huis van de Game Of Chess worden geplaatst. Jongens en meisjes van verschillende leeftijden vechten hier voor hun eigen leven. Doen ze dit niet? Dan hangen er vreselijke gevolgen aan vast.
    Je kan dit eigenlijk een beetje nemen als De Hongerspelen, maar dan op een iets andere manier. Hier weten de beroemdheden niet dat ze anderen moeten vermoorden, maar moeten ze hier zelf achterkomen. Eten, drinken en slaapplek is er voor iedereen.
    Ook zijn er twee extra personages, De Duivel en zijn rechterhand. De Duivel beslist over alles wat er in het huis gebeurt en als hem iets niet bevalt, kan hij dit zonder pardon veranderen. Gaat het moorden niet snel genoeg? Dan steekt hij hier een stokje voor. Vanuit De Duivel en zijn rechterhand wordt niet geschreven, zij geven enkel hints, aanwijzingen, beloningen en straffen.
    Het is dus de bedoeling dat er personages vermoordt gaan worden. Daarom heb je de toestemming om twee personages aan te maken en als een van je personages om welke reden dan ook overlijdt, heb je toestemming om een nieuw personage aan te maken. Er zijn genoeg beroemdheden, dus genoeg keus!

    Regels:
    - Je bent verplicht om minimaal vijf regels te schrijven. Als het eens niet lukt, kan dit natuurlijk gebeuren, maar maak er geen gewoonte van!
    - Seksueel getinte tekst is toegestaan, mits je het netjes houdt.
    - Ga enkel bij belangrijke dingen off-topic. De rest kun je allemaal in een gastenboek of inbox bespreken. Als je OOC gaat, doe dit tussen haakjes.
    - Maximaal twee personages per persoon, mits ze beiden van een ander geslacht zijn.
    - Hou het realistisch! Niemand overleeft alles en komt overal zonder kleerscheuren vanaf!
    - Het vermoorden van een personage gebeurt enkel in overleg.

    Personages:

    Jongens:
    Harry Styles | Praelectio
    Louis Tomlinson | WishingLarry
    Logan Lerman | DarkMark
    Niall Horan, gereserveerd |Tomlinsonz Afwezig van 19 t/m 24 augustus.
    Rupert Grint | JamesPotter
    Justin Bieber | Appa
    Jared Leto | Styles
    Lil Twist | Faisean

    Meisjes :
    Cher Lloyd | Praelectio
    Jade Thirlwall, gereserveerd | Tomlinsonz Afwezig van 19 t/m 24 augustus.
    Ariana Grande | WishingLarry
    Victoria Justice | Faisean
    Amy Lee | Go
    Helena Carter | Styles

    De Duivel en zijn rechterhand (Vol!): Praelectio en Faisean



    Het begin:
    De kandidaten worden elk wakker in een van de slaapkamers, waar tevens een of twee van de andere beroemdheden te vinden zijn. Niemand weet wat er gaande is en de enige aanwijzing die te vinden is, is het witte vel papier dat op elke slaapkamerdeur is geplakt. De tekst die erop staat is niet bepaald veelzeggend, maar toch lichtelijk angstaanjagend. Er staat enkel ‘Speel’ op het vel geschreven, met een roodkleurige vloeistof dat overduidelijk ruikt naar bloed.

    De mensen die in welke slaapkamer te vinden zijn (Dit zijn geen vaste slaapplekken!):
    Slaapruimte 1: Rupert, Louis, Victoria en Amy.
    Slaapruimte 2: Niall, Justin, Cher en Ariana.
    Slaapruimte 3: Christopher, Logan, Helena en Jade.
    Slaapruimte 4: Harry, Jared en Emma.

    [ bericht aangepast op 12 aug 2013 - 12:24 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Praelectio schreef:
    Harry Styles

    Toen niemand antwoord gaf op mijn vragen slaakte ik een zachte zucht. Geluiden van andere mensen op buiten deze kamer verklaarde dat we hier niet alleen waren. Waarschijnlijk waren we hier dus niet om vermoord te worden door een of andere gestoorde maniak. Waarschijnlijk was het een grote grap en konden we dadelijk gewoon het huis verlaten met een lach op ons gezicht.
    Ik besloot een poging te wagen en liep richting de deur toe, waar ik het briefje op de deur eventjes bekeek en vervolgens eventjes kokhalsde doordat de geur van bloed mijn neusgaten binnendrong. Heel grappig. "Speel", wat moest ik daar nou mee?
    Ik opende de deur en sloot hem gauw achter me, waarna ik een wilde gok waagde en een willekeurige deur opende. Het eerste wat ik zag, was rood haar.
    'Weasley.' mompelde ik tegen mezelf, terwijl ik aan de bijnaam dacht die ik Ed had gegeven.

    (Iemand voor Cher?)
    (Tori? Ze staat op de gang))


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Justin Drew Bieber

    Als een klein meisje huppelde ik achter Twist de trap af. Waarom ik hem geen Chris of Christopher noemde, geen idee. Twist klonk zo leuk. 'Mijn telefoon' herinnerde ik me. 'Ze hebben mijn fucking telefoon gewoon gejat!' riep ik uit. Hoe zou ik Pattie of Jeremy nou moeten bereiken? En Scooter dan? Dit was niet goed. Eenmaal de trap af rende ik de woonkamer binnen. Het zag er niet bepaald vrolijk uit. Wat je vrolijk noemt, het zag er niet uit. Als een debiele idioot keek ik rond. Zou mijn telefoon hier liggen? Nee. 'Oh shit, dit is niet goed' kwam ik eindelijk tot de conclusie. Woede borrelde in me op. Wat had ik zin om iemand uit te schelden, iemand de schuld er van te geven en me dan helemaal op diegene uitleven. Dit was echt niet goed. Al mokkend dat wij de enige twee beneden waren plofte ik op de bank neer. 'Waar zou iedereen hier zijn?' vroeg ik, niet echt aan Twist. De ontvoerders lieten ons dus gewoon rondlopen. Okè - dat was dus en enorm pluspunt. 'Kan jij even kijken of er iets in de keuken is?' vroeg ik terwijl mijn ogen elk hoekje en elk detail scanden en opsloegen in mijn hersenen. Fijn, mijn bril had ik niet mee dus mijn ogen zouden weer achteruit gaan. Yay.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Louis Tomlinson
    Ik ging weer overeind zitten toen ik antwoord kreeg van iemand. Mijn blik bleef hangen bij de persoon van wie de stem afkomstig was. 'Goed dat iemand het met me eens is, maar dat laatste snap ik ook niet. Het is ook nog nooit gebeurd dat ik over jou heb gedroomd. Ach, zolang het een droom is dan vind ik alles best.' Zei ik terwijl mijn blik nog een keer de kamer rondging. Iets vertelde me dat dit toch geen droom was, want het zag er allemaal wel heel echt uit. Daarbij zouden we dan ook allang weer wakker zijn. Maar ja, het zou allemaal wel goed zijn.
    'Wat is bloed?' Vroeg ik toen mijn gedachten werden verstoord, maar in plaats van de Harry Potter acteur aan te kijken, ging mijn blik naar de de deur die openging. 'Krullenbol' Riep ik gelijk weer wat vrolijker toen ik de stem en de krullen van de persoon herkende. Die combinatie kon maar bij een iemand passen. Tenminste maakte hij ook deel uit van wat hier dan ook gaande was.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Ik ga vuilweggooien en dan schrijf ik mijn stukje)


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Rupert Grint

    'Wat is bloed?' Hoor ik de One Direction gast vragen. Net toen ik antwoord wou geven, vloog de deur open. 'Weasley.' Zegt de jongen met de krullen. Wacht... Nog een One Direction gast? Wat deed One Direction in mijn droom. 'Krullebol!' Roept de andere gast. What the- Dit is niet gezond. Ik kijk naar de helft van One Direction. 'Willen jullie mijn droom verlaten. Ik wil niet over jullie dromen.' Zeg ik zo serieus mogelijk. Wat is hier gaande? Is dit wel een droom? Ik kijk de jongens aan en kom tot de conclusie dat degene met de krullen Harry Styles moet zijn. De ander is dan Louis of Liam. Hij klinkt tenminste niet Iers en zag er niet uit als die wat donkerdere jongen. Ik had de band alleen tijdens X Factor gezien. Ik zapte altijd weg als ik ze tegenkwam op tv. Ik haal mijn hand door mijn haar en wacht totdat ze weggingen.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Appa schreef:
    Justin Drew Bieber

    Als een klein meisje huppelde ik achter Twist de trap af. Waarom ik hem geen Chris of Christopher noemde, geen idee. Twist klonk zo leuk. 'Mijn telefoon' herinnerde ik me. 'Ze hebben mijn fucking telefoon gewoon gejat!' riep ik uit. Hoe zou ik Pattie of Jeremy nou moeten bereiken? En Scooter dan? Dit was niet goed. Eenmaal de trap af rende ik de woonkamer binnen. Het zag er niet bepaald vrolijk uit. Wat je vrolijk noemt, het zag er niet uit. Als een debiele idioot keek ik rond. Zou mijn telefoon hier liggen? Nee. 'Oh shit, dit is niet goed' kwam ik eindelijk tot de conclusie. Woede borrelde in me op. Wat had ik zin om iemand uit te schelden, iemand de schuld er van te geven en me dan helemaal op diegene uitleven. Dit was echt niet goed. Al mokkend dat wij de enige twee beneden waren plofte ik op de bank neer. 'Waar zou iedereen hier zijn?' vroeg ik, niet echt aan Twist. De ontvoerders lieten ons dus gewoon rondlopen. Okè - dat was dus en enorm pluspunt. 'Kan jij even kijken of er iets in de keuken is?' vroeg ik terwijl mijn ogen elk hoekje en elk detail scanden en opsloegen in mijn hersenen. Fijn, mijn bril had ik niet mee dus mijn ogen zouden weer achteruit gaan. Yay.


    Lil Twist ''Christhoper Chris''

    Ik keek even naar achter en stopte even met lopen. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. Ik stond volgensmij heel lang stil want binnen 10 seconde zat hij al 4 meter verder op. Ik loop met normale passen achter hem aan. ''Gast rustig. Ik heb mijn telefoon altijd nog'' Ik voelde even in mijn broekzakken. Verbaasd kijk ik hem aan maar mij gezichtuitdrukking veranderd al snel in woedend. ''Die klootzakken hebben mijn telefoon ook'' Mijn mond is in een rechte streep getrokken. Nu ik boos was had ik de tijd om het huis beter door te kijken. Als je het een huis kan noemen. 'Het lijkt op een begravenisplek'' mompelde ik boos. 'Waar zou iedereen hier zijn?' Ik haal mijn schouders op. Ik heb niet veel mensen gezien. 'Kan jij even kijken of er iets in de keuken is?' ik knik en liep richting de keuken. ''Er is ei maar ik vertrouw het eten niet'' mompel ik. ''Er is ook cornflakes''


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    [mt. Reageer vanavond. Ben nu in de stad met een vriendin. En me mobiel is bijna leeg.]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Ik ben heel even douchen]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Appa schreef:
    [Ik ben heel even douchen]
    [Ik ga nu douchen]


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Harry Styles

    'Krullenbol!'
    Ik keek op toen ik de stem van Louis hoorde en gooide de deur uiteindelijk wagenwijd open, waardoor ik de jongen in zijn gestreepte shirt kon aankijken. 'Boo.'
    'Willen jullie mijn droom verlaten? Ik wil niet over jullie dromen.'
    Mijn ogen schoten in de richting van de acteur, ofwel Rupert. Ik herkende hem maar al te goed aan zijn rode haar. 'Sla jezelf eens. Dit is geen droom. Dit is echt.'
    Ik liep in de richting van Louis en ging onmiddellijk bij hem op het bed zitten, waarna ik hem eventjes goed in me opnam. Hij leek geen pijn te hebben. Op de een of andere manier maakte ik me altijd zorgen om Louis' welzijn. In de ruimte was ook nog een ander meisje te vinden, maar haar herkende ik niet.
    'Weet iemand van jullie wat er misschien aan de hand is?'


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis Tomlinson
    Ik zwaaide vrolijk naar de jongen met de bekende krullen. Wetende dat hij hier was, maakte het al een stuk beter. 'Hii Hazz.'
    Heel kort ging mijn blik naar de andere jongen die het nog steeds had over zijn droom. Ondertussen was ik er vrijwel zeker van dat het toch geen droom meer was, want anders hadden we hier nu echt niet meer geweest.
    Ik grinnikte dan ook door de woorden van Harry en stak mijn hand in de lucht. 'Ik wil anders ook wel slaan. Dan kan ik tenminste iemand nog slaan en gelijk bewijzen dat het echt is.'
    Toch verdween mijn vrolijkheid al snel weer toen het tot met doordrong dat dit echt was. Mijn ogen werden groot en mijn mond viel nog net niet open. Als dit geen droom was, waar waren we dan? Of belangrijker was wat er was gebeurd.
    Ik kroop tegen Harry aan, zodra hij bij me op het bed zat, want dat was tenminste nog iemand die vertrouwd was. Daarbij was het gewoon een hele opluchting dat er niets aan de hand was met hem, want dat zou ik mezelf echt nooit vergeven. Tenminste voor zover ik zag was er niets.
    'Ik heb werkelijk geen idee. Ik weet alleen dat ik nooit meer op onbekende plekken in slaap val of wat dan ook.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Mijn topics]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Faisean schreef:
    (...)

    Lil Twist ''Christhoper Chris''

    Ik keek even naar achter en stopte even met lopen. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. Ik stond volgensmij heel lang stil want binnen 10 seconde zat hij al 4 meter verder op. Ik loop met normale passen achter hem aan. ''Gast rustig. Ik heb mijn telefoon altijd nog'' Ik voelde even in mijn broekzakken. Verbaasd kijk ik hem aan maar mij gezichtuitdrukking veranderd al snel in woedend. ''Die klootzakken hebben mijn telefoon ook'' Mijn mond is in een rechte streep getrokken. Nu ik boos was had ik de tijd om het huis beter door te kijken. Als je het een huis kan noemen. 'Het lijkt op een begravenisplek'' mompelde ik boos. 'Waar zou iedereen hier zijn?' Ik haal mijn schouders op. Ik heb niet veel mensen gezien. 'Kan jij even kijken of er iets in de keuken is?' ik knik en liep richting de keuken. ''Er is ei maar ik vertrouw het eten niet'' mompel ik. ''Er is ook cornflakes''


    Justin Drew Bieber

    'Straks zit er gif in' Aan mijn stem hoorde je gewoon dat ik grijnsde. Hoofdschuddend stond ik op, rekte me even snel uit en liep ook naar de keuken toe. 'Je hebt gelijk, het lijkt wel een huis uit zestienhonderd' knikte ik. Inspecterend pakte ik de cornflakes en maakte het pak open om vervolgens wat in mijn mond te stoppen. Mijn handen gleden naar mijn keek om net te doen alsof ik stikte. Daarna keek ik Twist weer aan, met èèn opgetrokken wenkbrauw. Maar al snel spuugde ik alles uit op de grond naast mijn voeten. 'Getverdemme' kermde ik. Of het was oud, of het was gewoon vies, of er zat echt gif in. Ik ging voor de tweede. 'Wat goor! Eww, argh, die nasmaak!' Mijn gezicht vertrok. 'Ik vertrouw alles nu niet meer. Waarom kunnen we niet gewoon naar huis? Ze ontvoeren echt iedereen tegenwoordig' mompelde ik - doelend op iedereen die hier in het huis zat. Wat zou ik een moord doen voor een kop koffie.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 23:52 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Logan Wade Lerman

    Ik wordt, zoals altijd, gedesoriënteerd wakker. Als ik zie dat er iets niet klopt kom ik recht. Ik moest toegeven, nu wist ik hoe het voelde als je ineens ergens terecht kwam en je niet wist waar. "Waar in godsnaam ben ik nu weer in beland?" mompel ik tegen mezelf. Ik kijk naar de deur en zie er een blad papier hangen met daarop in uitgeveegde letters 'speel' geschreven in inkt die overduidelijk bloed was. Ja nu wist ik helemaal hoe Percy zich de hele tijd gevoeld moest hebben. Ik spring recht en trek mijn jogging en shirt recht. Ben ik zo gaan slapen? Ik haal mijn schouders op en loop naar een deur in de kamer die uitkomt op een badkamer. Ik loop naar de wasbak en plens een handvol koud water in mijn gezicht. Oké, dit is dus geen droom. Ik loop weer de kamer in en zie twee meisjes liggen of zijn het dames? Whatever. Ik kijk naar een tweede deur en nieuwsgierig loop ik een gang op en zie diverse deuren en nog een meisje. Ik loop op haar af. Is dat Victoria Justice?
    "Hey, wat is dit? Want dit is zo niet normaal," vraag ik en kijk haar verwachtingsvol aan.


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Jared Leto
    Ik draaide me nog eens rustig om en gaapte zachtjes. Ik was nog enorm aan wat slaap toe, maar mijn bed lag lang niet zo lekker als altijd. Het kussen was veelte laag en de lakens roken muf. Langzaam opende ik knipperend mijn ogen en ondekte, waarom dit het geval was. Ik lag helemaal niet in mijn eigen bed. Meteen schoot er door mijn hoofd wat ik gisteravond gedaan had, maar kon het me niet herinneren. Langzaam kwam ik overeind en keek ik de kamer rond. Nee, ik was duidelijk niet thuis. En voor zover ik me kon herinneren was ik ook niet op tour, zodat dit een hotel kamer zou zijn. Ik sloeg de dekens van me af en ondekte dat ik nog altijd mijn kleding aanhad. Ik snapte er niets van. De andere bedden waren leeg en ik wist niet of ik wel weten wat er aan de hand was. Helemaal niet toen ik het briefje op de deur zag. snel trok ik de deur open en liep ik de gang op.

    Helena Carter
    Mijn neus kriebelde enorm en voor ik het wist moest ik niezen. Meteen zat ik rechtop in bed en schok ik me dood. Dit was niet mijn slaapkamer. Knallende hoofdpijn kwam opzetten en ik ging met mijn handen langs mijn slaap. Ik gaapte uitgebreid en keek verward om me heen. Waar was ik in godsnaam? Ik sloeg de dekens van me af en keek naar mijn kante jurkje, wat nu helemaal verkreukt was. Dat had ik weer. Ik sloft door de kamer en was te moe om me ergens op te focussen. Het kon me even niets schelen waar ik was, als ik maar snel een aspirine kreeg. Ik trok de deur open en gapend slenterde ik de trap af.

    [iemand voor Jared of Helena?]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''