Vorige week vrijdag bleek mijn lerares Frans gezegd te hebben dat we niet in ons eigen Frans lokaal zouden zitten (vanwege de examens word die gang afgezet) dus zouden we dan opgehaald worden in de aula om mis verstanden te voorkomen. Ik was er vrijdag niet dus kreeg ik het ook niet mee. Dus gisteren gingen we zoals ze zei netjes in de aula zitten wachten. Tien minuten gingen voorbij, ze kwam niet. Een kwartier ging voorbij, ze was nog altijd spoorloos. En na twintig minuten zijn een groep meiden en ik door de school lopen, op weg naar 202 (standaard lokaal.) Opeens zag ik haar in de mediatheek zitten dus ik liep naar binnen. "Ja, meisjes, ga maar een briefje halen. Jullie zijn een halfuur te laat." Aldus de docent. Zegt er eentje: "U zou ons toch ophalen? Waarom kwam u niet?" Ze keek kort naar de drie jongens die daar zaten (we hadden niet eens gemerkt dat ze mistten, waarschijnlijk omdat ze super rustig zijn..) "Ik heb tegen hun gezegd dat iedereen naar hier moest komen, hun zouden het verder vertellen." Wij zeggen dat dat niet is gebeurd. "Maakt me niks uit, het is niet mijn probleem. Ga een briefje halen." Wij woedend een briefje halen, de klas inlichten en alles. Komen we terug bij de mediatheek, staat ze (alsof er niks aan de hand is) met die jongens te lachen. Die drie hebben het voor hun zelf gehouden zodat wij ons konden melden! Ze werd niet eens boos op hun..
En onze coördinator vind dat het onze fout is, maar dat is toch oneerlijk? Wij doen zoals het ons gezegd is, maar toch worden we gestraft..
Sorry, maar ik moest dit gewoon even kwijt..
'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'