• Zoals een aantal van jullie wel weten ben ik mijn hele leven vreselijk gepest, ben tot twee keer toe van school veranderd en eigenlijk is vooral mijn bassischool tijd en een deel van mijn middelbareschooltijd gewoon verpest door de pesters.
    Op mijn nieuwe school gaat het gelukkig veel beter.
    Maar ik blijf bang dat het misgaat.
    Maar nu gaat het goed en voel ik me fijn
    Maar die littekens verdwijnen niet
    Zo vind ik het gewoon heel moeilijk als iemand lullig tegen mij doet of als ik weer eens alleen bij de gym en soms kan ik dan gewoon mijn tranen niet inhouden
    Moeilijk
    En nu is dat natuurlijk met die jongen die zelfmoord heeft gepleegd enzo en iedereen heeft het erover
    En ik merk dat ik daar gewoon moeilijk mee om kan gaan. Want in mijn omgeving weten niet zoveel mensen dat ik zo ben gepest
    Dus meestal wordt ik er erg stil van en voel ik me zo ongemakkelijk
    Wie van jullie heeft daar ook last van en hoe gaan jullie daar mee om?


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Ik dnek dat het beste wat je kan doen is, de mensen op school vertellen dat je gepest bent geweest. Erover praten helpt altijd en het moet toch een plekje krijgen. Niemand verdient het om gepest te worden en zo jij ook niet. Maar het is wel gebeurd en daar moet je vrede mee hebben. Door mensen te laten weten wat je hebt meegemaakt, zal je je ook minder ongemakkelijk en verlegen voelen.
    We should build briges instead of walls.


    #WWED - What Would Emma Do?

    Ik ben zelf 4 jaar gepest geweest en zit pas sinds het begin van het nieuwe schooljaar in een leuke klas. En daar moet ik zeker aan wennen. En zelf ben ik ook nog super verlegen .___. -gaat niet samen-. Hoe ik er mee omga? Geen flauw idee, soms moed bij elkaar schrappen en wat proberen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Daemon schreef:
    Ik ben zelf 4 jaar gepest geweest en zit pas sinds het begin van het nieuwe schooljaar in een leuke klas. En daar moet ik zeker aan wennen. En zelf ben ik ook nog super verlegen .___. -gaat niet samen-. Hoe ik er mee omga? Geen flauw idee, soms moed bij elkaar schrappen en wat proberen.

    Het is niet zo zeer dat ik verlegen ben
    Maar ik ben bang om close te worden met mensen om het zomaar te zeggen
    Puur omdat juist zulke mensen mij al zo vaak vedriet hebben gedaan


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Ik werd ook gepest en heb ervover gepraat met de mensen op mijn (toen) nieuwe school. Ik heb er zelfs een youtubefilmpje van gemaakt en ze gevraagd het te kijken, want ik durfde het ze zo niet te zeggen. Ze hadden medelijden en hielpen me, ik heb gehuild en ze troostten me. Hier is het filmpje:

    http://www.youtube.com/watch?v=Xu4gslimVM4

    [ bericht aangepast op 6 nov 2012 - 19:08 ]


    || Love the life you live, live the life you love ||

    Junns schreef:
    Ik dnek dat het beste wat je kan doen is, de mensen op school vertellen dat je gepest bent geweest. Erover praten helpt altijd en het moet toch een plekje krijgen. Niemand verdient het om gepest te worden en zo jij ook niet. Maar het is wel gebeurd en daar moet je vrede mee hebben. Door mensen te laten weten wat je hebt meegemaakt, zal je je ook minder ongemakkelijk en verlegen voelen.
    We should build briges instead of walls.


    Mooie zin. (: Ik ben het met je eens. Probeer je hart te openen voor andere mensen, ookal is dat nu vreselijk moeilijk. Ik weet zeker dat je mensen zult vinden bij wie je, je op je gemak kunt voelen.


    "No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

    Stonehenge schreef:
    (...)
    Het is niet zo zeer dat ik verlegen ben
    Maar ik ben bang om close te worden met mensen om het zomaar te zeggen
    Puur omdat juist zulke mensen mij al zo vaak vedriet hebben gedaan

    Ik ben ook bang om close te worden ,ook met mijn nieuwe klas. Maar om toch een beetje contact te maken ga ik langzaam een stapje veder en dat voelt wel goed. Ik vertrouw ze niet(cat), maar ze zijn wel aardig.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Ik heb hetzelfde probleem als jij. Alleen werd ik vroeger gepest in een vrij lichte vorm, maar even pijnlijk. Nu is het niet echt beter in mijn nieuwe en ondertussen al vijfde school (tweede middelbare school), er worden lullige opmerkingen over mij gemaakt, gelachen met mij, etc. en dat allemaal achter mijn rug en denkend dat ik ze niet door heb, wel dus.
    Ik kan je dus niet helpen, sorry :c


    “Life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced.”

    Stonehenge schreef:
    (...)
    Het is niet zo zeer dat ik verlegen ben
    Maar ik ben bang om close te worden met mensen om het zomaar te zeggen
    Puur omdat juist zulke mensen mij al zo vaak vedriet hebben gedaan


    Nooit op de vlucht gaan voor angst. Angst is als zo'n klein Napolitaans straathondje wat naar je kuiten loopt te happen. Hoe harder je probeert weg te lopen hoe enthousiaster hij achter je aan gaat waardoor het steeds erger word. De enige manier om dit te doorbreken is door je angst onder ogen te zien: Je stopt met rennen en geeft dat hondje een flinke trap voor zijn muil.

    Of, iets diervriendelijker en wat toepasselijker voor jou: Dit zijn andere mensen. Laat het verleden rusten en laat je angst voor verraad en valsheid niet tussen jou en de nieuwe mensen komen. Integendeel: Probeer vriendschappen te sluiten, wees zo brutaal om op mensen af te stappen en met ze te gaan praten (als je behoefte hebt aan mensen, natuurlijk)


    quidquid excusatio prandium pro

    Ik ben ook jarenlang gepest en ik voel elke dag nog in lichte mate de littekens ervan. Ik ben er een tijdlang depressief door geweest en ik ben nog steeds heel erg onzeker. Ik vind het lastig als mensen op een bepaalde manier naar mij kijken, omdat de pesters dat ook deden. Ik ben bang dat ze bijv. over mij roddelen of mij op wat voor manier dan ook niet mogen.


    26 - 02 - '16

    Mijn gehele basisschool ben ik gepest, waardoor ik in de eerste twee jaar van de middelbare school zo fel op alles en iedereen reageerde dat niemand het meer probeerde. Maar ja, allemaal leuk en aardig, maar pesten laat altijd sporen na. Mentaal vooral.
    Ik denk wel zeker dat ik anders was geweest als ik nooit was gepest. Zelfverzekerd, vriendelijker naar vreemden toe misschien.

    Je hoeft niet spontaan te vertellen dat je gepest werd. Stel je gewoon niet kwetsbaar op, hoewel dit moeilijk kan zijn. Je hoeft niet meteen de bitch van de school te worden, maar je mag best van je afbijten.
    Als het onderwerp ter sprake komt, vertel ik het wel altijd gewoon. Op een luchtige manier, alsof het me niks meer doet. Als het zo over komt, heeft het voor niemand zin om ermee door te gaan.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Mijn gehele basisschool ben ik gepest, waardoor ik in de eerste twee jaar van de middelbare school zo fel op alles en iedereen reageerde dat niemand het meer probeerde. Maar ja, allemaal leuk en aardig, maar pesten laat altijd sporen na. Mentaal vooral.
    Ik denk wel zeker dat ik anders was geweest als ik nooit was gepest. Zelfverzekerd, vriendelijker naar vreemden toe misschien.

    Je hoeft niet spontaan te vertellen dat je gepest werd. Stel je gewoon niet kwetsbaar op, hoewel dit moeilijk kan zijn. Je hoeft niet meteen de bitch van de school te worden, maar je mag best van je afbijten.
    Als het onderwerp ter sprake komt, vertel ik het wel altijd gewoon. Op een luchtige manier, alsof het me niks meer doet. Als het zo over komt, heeft het voor niemand zin om ermee door te gaan.


    "Do you believe monsters are born or made?"