• heyhey,
    nou, het zit dus zo.
    Ik heb nogal wat problemen met mijn moeder.
    Altijd als er iets is verheft ze haar stem, wordt ze boos, of begint ze zelfs zo goed als te schreeuwen.
    Als ik of mijn broertje een slecht cijfer haalt, is het voor haar al meteen het einde van de wereld.
    Hier kan ik dus echt niet meer tegen.
    Ik krijg het er steeds moeilijker mee dat ze constant haar stem verheft en boos wordt, ze is toen net zelfs boos geworden omdat ik mn kamer niet goed had opgeruimd!
    Ik kan hier met haar geen normaal gesprek over voeren, omdat ze of begint te ontkennen als ik het aankaart of ik begin te huilen...
    Het is me een keer gelukt om er met haar over te praten, en toen heeft ze beloofd er iets aan te doen, maar er is zo goed als niks veranderd.
    Mijn vader doet zo goed als nooit zo boos tegen mij, daarom kan ik veel beter met hem opschieten dan mijn moeder.
    Hierdoor denkt mn moeder dat ik pap veel meer mag dan haar, maar als zij zich es normaal zou gedragen zou ik zo ook met haar omgaan...
    Als ze erover begint dat ik alleen m'n vader nodig heb, zegt ze steeds zo van ja ik kan maar beter weggaan je hebt toch alleen pap nodig blablabla.
    Dit doet mij veel verdriet, dat ze zo doet en zo praat.
    Ik heb echt geen idee hoe ik dit zou kunnen oplossen, ik zit er over te denken om pap te vragen of hij hierover met mam wil praten, maar ik weet dus niet of dit zal helpen omdat ik het vaker bij hem heb aangekaart...
    Iemand tips?
    Alvast bedankt voor het lezen (:


    You're never fully dressed without a smile

    Ga praten samen met je moeder en vader tegelijktijd. En probeer het door te dringen bij je moeder. En ik weet zeker dat je moeder je graag bij haar houd.
    Als het niet lukt praat er met iemand anders over die je kan helpen.

    Misschien is het wel goed dat je vader er met je moeder over heeft, maar dat jijzelf er dan wel bij bent.

    of dat jij het nog eens met je moeder het er over hebt, met je vader erbij als een soort van steun.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mijn verhaal is dus PRECIES hetzelfde, dus ik heb geen idee wat je er tegen kan doen, maar in ieder geval succes!


    “Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever.”

    Lastige situatie!
    Ik heb er zelf geen ervaringen mee maar, ik ga het voor je proberen.
    Probeer zo aardig mogelijk te doen tegen je moeder. Gewoon hetzelfde als hoe je met je vader omgaat. Als het dan niet helpt moet je misschien nog een keer met je moeder praten. Met je vader erbij. En vertel je moeder ook dat haar gedrag niet is veranderd sinds het laatste gesprek!
    Succes!

    Zeg haar eens flink de waarheid. Dat ze eens naar zichzelf moet kijken en zich er niet met medelijden af kan praten omdat het niet eerlijk is. Eens goed boos worden en als een volwassene tegen haar praten kan best veel nut hebben.


    Your make-up is terrible

    praten? Ik ken je situatie ):
    en anders iemand van buitenaf om hulp vragen?
    succes! xx


    Life is hard, just break it with your head <3

    Lastig zeg. Ik zou denk ik gewoon vriendelijk naar je moeder doen wanneer zij normaal doet en zodra ze schreeuwt proberen haar duidelijk te maken dat je dat gedeelte van je moeder niet fijn vind. Ook zou ik proberen te vragen of ze er rustig over wil praten. Het is niet gebruikelijk, maar probeer háár dan maar het juiste voorbeeld te laten zien, door rustig te blijven, wanneer ze boos word over je kamer.
    Maar zo hoort het eigenlijk niet natuurlijk. Zou het ook kunnen helpen om een gesprek aan te gaan met je vader erbij?


    You are beautiful, you are love.

    Schrijf haar een brief/mail, dan heeft ze alle tijd om het te laten bezinken, en kan ze op een passende manier antwoord geven. Ze hoeft zo niet meteen de confrontatie aan te gaan.
    Succes (flower)


    Bad decisions make good stories.

    Ushio schreef:
    Mijn verhaal is dus PRECIES hetzelfde, dus ik heb geen idee wat je er tegen kan doen, maar in ieder geval succes!


    “Life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced.”

    FloortjeO schreef:
    praten? Ik ken je situatie ):
    en anders iemand van buitenaf om hulp vragen?
    succes! xx


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Ushio schreef:
    Mijn verhaal is dus PRECIES hetzelfde, dus ik heb geen idee wat je er tegen kan doen, maar in ieder geval succes!


    26 - 02 - '16

    Probeer in ieder geval je tekst uit te denken en je woorden goed te gebruiken, dan gaat ze je hopelijk aanzien als een volwassen. Maar ga zeker met haar praten maar ik denk dat je bet niet boos kan worden, maar heel rustig en kalm blijven. Ik heb altijd respect voor mensen die in zo'n situatie rustig en kalm kunnen blijven, je word zo veel volwassener geschat. Heel veel succes(:


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Bedankt iedereen voor de tips, ik zal er zeker nog eens met haar over gaan praten als t weer gebeurt! Nu probeer ik gewoon mijn houding tegenover haar te verbeteren zodat ze zo min mogelijk redenen heeft om kwaad te worden.


    You're never fully dressed without a smile

    xMissMarije schreef:
    Ga praten samen met je moeder en vader tegelijktijd. En probeer het door te dringen bij je moeder. En ik weet zeker dat je moeder je graag bij haar houd.
    Als het niet lukt praat er met iemand anders over die je kan helpen.


    'Dear girls: a compliment is actually not an invitation to explain how ugly you think you are' - Lisa Cimorelli