Lance Hunter
Ik glimlach even en knik dan, ik kijk even op mijn horloge waarna ik mijn vinger op een knopje laat drukken. Een paar minuten later valt er een doos aan een parachute uit de lucht op het dak. Ik grijns even waarna ik er heen loop, alles zat er in, ammo, medicijnen en nog wat wetstones. Ik pak alles eruit waarna ik het in de riemen doe die om mijn lichaam heen zitten, de medicijnen pak ik daarna waarna ik weer naar dr toe loop.
Ik kniel bij dr neer 'Dit kan even pijn doen' zeg ik waarna ik een naald in dr arm duw, ik spuit de injectie in dr lichaam waarna dr wonden en kneuzingen zouden moeten genezen hoewel ze dr even nog pijn van zou hebben.
Ik loop weer terug naar mijn Barret waarna ik hem oppak en weer til 'Als we slim zijn gaan we hier snel weg, de zombies kunnen elk moment door de deur breken die aan de andere kant van het dak zit.' ik kijk dr even aan waarna ik naar dr toe loop en dr omhoog help.
'Ik heb al een uitweg gezien, hoewel ik je meer en deels moet dragen naar het eerste dak omdat de sprong te groot is voor jouw' ik glimlach even waarna ik wacht op dr antwoord, dit gevoel dat ik met andere werk, dat ik met een normaal persoon ben, dat is wat ik miste, misschien heeft Umbrella geen gelijk, ze hebben ubberhoudt zelf het virus weer los gelaten.