'Papa, ik ben thuis!' roept Lore wanneer ze thuis komt.
Haar pa zit in de zetel naar voetbal te kijken, met een flesje bier in zijn hand.
'Papa?' Hij verroert zelf geen vin wanneer Lore op hem roept.
Lore kijkt naar mama, die eens zacht met haar hoofd schud, waarmee ze bedoelt dat ze het haar niet moet aantrekken.
Dan komt papa de keuken binnen.
'En had je toetsen vandaag?'
'Nee' Lore kijkt angstig haar vader aan.
'Jawel, ik zie dat je liegt'
'van rekenen' Stamelt Lore.
'en?'
'een 7, maar het was moeilijk' breekt Lore in tranen uit.
'Wat?!' schreeuwt haar vader. 'We hadden afgesproken dat je niet minder dan een 9 mocht hebben, ik wil trots zijn op mijn dochter haar goede punten! een 7 haalt dat naar beneden!!'
Papa slaat Lore en Lore rent weg naar haar kamer.
Lore hoort papa nog roepen tegen mama, maar kan het niet verstaan.
Wat later gaat Lore weer naar beneden.
'Mag ik schilderen?' vraagt Lore aan haar mama.
'jaja, op tafel ligt nog wat papier' zegt mama.
Lore zet haar aan de keukentafel en begint te schilderen.
Opeens stoot ze per ongeluk haar potje met rode verf om.
De verf over de krant van papa.
Lore weet dat ze slaag gaat krijgen hiervoor, dipt de verf wat met doekjes af, maar de krant blijft rood.
Papa komt de kamer binnen, en ziet zijn krant.
'Wat?!' schreeuwt hij.
Hij slaat haar weer.
'Naar je kamer, en geen eten vanavond!'
Lore rent weg.
'Dit is allemaal jouw fout!' hoort papa tegen mama zeggen, en hij slaat haar.
Zo gaat het bijna elke dag.
Na een paar weken Komt papa haar halen van school.
Lore is verbaasd, normaal doet hij dat nooit!
'Waar is mama?' vraagt Lore aan papa.
Hij antwoord niet.
Lore zwijgt, anders krijgt ze misschien straks slaag.
Ze stoppen bij het ziekenhuis.
'Ohnee' denkt Lore.
Papa en Lore stapen door de ziekenhuisgangen, zonder 1woord te zeggen.
Dan gaan ze een kamer binnen.
Mama ligt in het bed, haar gezicht heeft blauwe plekken.
Ze slaapt.
Een verpleegster komt bij papa en stelt vragen.
'Wat was er juist gebeurt?' hoort ze de verpleegster.
'Van de trap gevallen' antwoord papa
'Dat is niet zo' denkt Lore, 'We hebben geen trap'
Ze beseft maar al te goed dat papa haar heeft geslagen, en ze wordt bang.
Wat later gaan ze terug naar huis.
'Ze moet rusten' zei de verpleegster.
eenmaal thuis beveelt papa dat Lore naar haar kamer moet.
Lore zit op haar kamer, eenzaam en alleen.
Na een lange tijd hoort ze de telefoon gaan.
Papa neemt op.
Lore probeert het gesprek af te luisteren, Maar ze kan niets verstaan.
Als papa de hoorn heeft neergelegd, gaat ze toch maar uit nieuwsgierigheid naar papa.
Papa weent en doet een flesje bier open.
'Ik dacht dat ik zei dat je op je kamer moest blijven?' schreeuwt hij tegen Lore.
'Het is jouw schuld dat mama dood is!'
Hij slaat haar weer, maar deze keer hard.
Lore loopt weg, het huis uit, ze is bang dat ze zou eindigen zoals haar moeder.
Ze slaapt op straat vandaag.
De volgende dag keer ze met bang hart terug naar huis, en daar staat een verrassing op haar te wachten.
Papa heeft haar speelgoed en haar andere spullen op straat gezet.
Lore begint nog meer te wenen.
'Papa, je moet mijn spullen niet wegdoen, ik ben terug!' rent ze het huis in.
'Maak dat je terug buiten bent!' schreeuwt papa haar toe.
Hij pakt haar vast en slaat haar weer.
Zijn adem stinkt naar bier.
Lore rent weer het huis uit.
nog geen 2weken later vinden ze het lichaam van Lore, ze was doodgevroren..
Take The Past, Burn It And Let It Go
