Ik heb geen idee wat ik moet doen. - Stamcafé

Hey,
Dit word een enorm zeurverhaal, dus alvast sorry daarvoor.
Ik ontmoette S. anderhalf jaar geleden, sinds die tijd waren we onafscheidelijk. Elke week bleven we bij elkaar slapen, en we zagen elkaar vaak. Dat gevoel wanneer je zeker weet wanneer je iemand kan vertrouwen, dat had ik bij hem.
Nu ging ik in die tijd ook goed om met V. Ze was blijven zitten en zat nu dus bij mij in de klas, ik bleef regelmatig bij haar en al snel vormden we een soort groepje met zijn drieën.
De laatste maanden moest ik hard werken om over te gaan, terwijl S. en V. elk weekend bij elkaar sliepen etc. Ik ben van mijzelf enorm bang om mensen kwijt te raken en had ook het gevoel dat ze niet meer met mij om wilden gaan.
Een aantal weken verder ging alles weer goed, we gingen weer met zijn drieën als een soort groep met elkaar om. Tot S. twee baantjes kreeg, hij was er vaak in het weekend niet of werkte tot laat in de avond, en aangezien hij verder weg woont kon hij niet meer langskomen, en dus ook niet blijven slapen.
Het is nu drie weken geleden sinds ik hem gezien heb, en om eerlijk te zijn doet hij geen moeite om me te zien. Ik ben van mijzelf al vrij afstandelijk en ben bang om als irritant bestempeld te worden, dus ik zal de eerste stap ook niet zetten.
Nu zie ik de laatste tijd op onder andere facebook steeds meer dat ze met elkaar naar de film gaan, elkaar dingen geven en bij elkaar blijven slapen. Nu was V. afgelopen week jarig en hij heeft haar een erg duur sieraad gegeven, dat moet hij natuurlijk zelf weten maar ik vond het persoonlijk nogal lullig aangezien hij mij een kaart gaf.
Nu niet om te zeuren, maar ik ben bang dat ik ze uiteindelijk niet meer durf te spreken en ik ze helemaal kwijt raak. Ik wil niet 'de claimer' uithangen en mijzelf voor alles uitnodigen.
Nogmaals sorry, ik moest het even kwijt (:

I wish I could write as mysterious as a cat - Edgar Allan Poe

Je hoeft toch niet jezelf uit te nodigen voor dingen. Je kunt hen ook uitnodigen om bij je thuis langs te komen of vragen of ze iets willen gaan doen. Dan nodig je jezelf niet uit, maar ik vind ook niet dat je dan mensen claimt. Ik vind dat je pas iemand claimt als je hem/haar continu ziet en dat de andere persoon eigenlijk niets meer zonder je kan doen, omdat jij altijd in de buurt bent. Zoiets, moeilijk uit te leggen :').
Maar toon interesse en nodig ze gewoon uit (:

Never look back, don't doubt tomorrow.

Propitiation schreef:
Je hoeft toch niet jezelf uit te nodigen voor dingen. Je kunt hen ook uitnodigen om bij je thuis langs te komen of vragen of ze iets willen gaan doen. Dan nodig je jezelf niet uit, maar ik vind ook niet dat je dan mensen claimt. Ik vind dat je pas iemand claimt als je hem/haar continu ziet en dat de andere persoon eigenlijk niets meer zonder je kan doen, omdat jij altijd in de buurt bent. Zoiets, moeilijk uit te leggen :').
Maar toon interesse en nodig ze gewoon uit (:

26 - 02 - '16

Dus als ik het goed begrijp zijn jullie een vriendengroep met één jongen en twee meisjes? En je ziet hem alleen als vriend? En die twee zien elkaar ook als vrienden?
Iniedergeval. Probeer inderdaad interesse te tonen en ze weer wat meer in je leven te betrekken. Als het goede vrienden zijn vinden ze je heus niet irritant. En ja, herkenbaar: het gevoel iemand niet kwijt te willen raken. Succes!

You are beautiful, you are love.

Propitiation schreef:
Je hoeft toch niet jezelf uit te nodigen voor dingen. Je kunt hen ook uitnodigen om bij je thuis langs te komen of vragen of ze iets willen gaan doen. Dan nodig je jezelf niet uit, maar ik vind ook niet dat je dan mensen claimt. Ik vind dat je pas iemand claimt als je hem/haar continu ziet en dat de andere persoon eigenlijk niets meer zonder je kan doen, omdat jij altijd in de buurt bent. Zoiets, moeilijk uit te leggen :').
Maar toon interesse en nodig ze gewoon uit (:

I'll lick the poison from right off your kiss